برای ساخت این هواپیماها قرار است از زیست‌شناسی الهام گرفته شود و هرکدام از آنها به تجهیزات ویدیویی و شنیداری که می‌توانند دیده‌ها و شنیده‌ها را ضبط کنند.
از این هواپیما می‌شود برای جاسوسی استفاده کرد اما برای پیداکردن افراد زنده در منطقه‌های زلزله زده و زیر آوار و در محل‌های خطرناکی که احیانا مواد شیمیایی نشت کرده باشند نیز به کار می‌آیند. این هواپیماها هر چه کوچک‌تر باشند بهترند.
دانشمندان علاوه بر ساخت هواپیماهایی شبیه به مرغ مگس‌خوار به فکر طراحی هواپیماهای بدون سرنشین از روی حشرات هم هستند.
پژوهشگران سرگرم بررسی و کشف راه‌هایی برای نصب وسیله هایی روی حشره ها هستند تا دگردیسی، همه حرکات و رفتارهای آنها را بررسی و کنترل کنند.
احتمالا از این وسیله‌ها پلیس و آتش‌نشان‌ها قرار است استفاده کنند. استفاده از این هواپیماها در خارج از مناطق جنگی بحث‌هایی را درخصوص حریم شخصی افراد به وجود می‌آورد.
در حال حاضر این پرنده با قابلیت کنترل از راه دور بال‌هایی کوچک‌تر از باتری قلمی دارد و با سرعت 11 متر در ساعت می‌تواند پرواز کند.
پرنده موردنظر می‌تواند عمودی بالا برود و پایین بیاید، در جهت‌های کناری، عقب و جلو نیز پرواز کند.همچنین می‌تواند در جهت حرکت عقربه‌های ساعت و خلاف جهت آن بچرخد.
این پرنده 5 سال بعد از سفارش ساخت هواپیماهایی این چنینی با صرف هزینه 4 میلیون دلار به عنوان اولین هواپیمای مرغ‌مگس‌خوار جاسوس ازسوی پنتاگون ساخته شده است.
