به گزارش ایلنا،این نمایشگاه که برای نخستین بار در سال 2001 در بروکسل برگزار شده بود، پس از 10 سال اسفند ماه با همت گالری الهه و همکاری فری ملک مدنی برای دومین بار 13 تا 23 اسفند برپا شد تا بار دیگر آثار بانوان هنرمند ایرانی مقابل دیدگان هنردوستان اروپایی نیز قرار گیرد.
در این نمایشگاه آثاری از فیروزه امینی، آریا اقبال، مینا غازیانی، مریم خزاعی، معصومه ظفری، فرح اصولی، منیژه رحیم تبریزی، مریم شیرین لو و مریم هاشمی به نمایش گذاشته شد.
الهه جواهری(مدیر گالری الهه) که برای دومین بار آثار ده زن نقاش ایرانی را پس از ده سال به بلژیک برده بود، درباره برگزاری این رویداد گفت: برگزاری این نمایشگاه به 10 سال قبل برمیگردد. سال 2001 آثاری از ده بانوی هنرمند ایرانی در بروکسل به نمایش گذاشته شد که با اقبال خوبی از نظر فروش و استقبال قابل توجهی ازسوی هنر دوستان مواجهه شد.
حالا بعداز گذشت یک دهه خواستیم با همان هنرمندان نمایشگاه دیگری را در بروکسل برگزار کنیم و ببینیم چه تغییری را در آثار هنری شان تعقیب کردند، از آنها خواستیم همان پروسه 10 سال قبل را تکرار کنیم.
جواهری با بیان اینکه همزمان با افتتاح این نمایشگاه فیلم مستند هنرمندان شرکت کننده در این نمایشگاه پخش شده است، درخصوص روند تغییرات بوجود آمده در آثار این هنرمندان نسبت به ده سال قبل گفت: طبیعی است که نوع نگاه هنرمندان نسبت به ده سال قبل تغییر کرده و حالا نمایشگاه کنونی، آینهای از روند رو به رشد آثار این هنرمندان است.
جواهری با اشاره به انعکاس خوب برگزاری این نمایشگاه در مجامع بینالمللی و رسانههای خارجی گفت: یکی از وظایف کاملا بدیهی گالریها معرفی هنرمندان به جهان بیرون است، ما در ایران هنرمندان بسیار بسیار خوب و مطرحی داریم که لازم است به جامعه هنری جهانی معرفی شوند و گالری الهه سعی دارد این وظیفه را در حد توان به نحو احسن انجام دهد و به حرفهایتر شدن خود نیز کمک کند.
وی با بیان تغییرات بوجود آمده در آثار بانوان هنرمند ایرانی طی یک دهه اخیر اظهار داشت: هنرمندان زن و مرد را نمیتوان از هم جدا کرد، جامعه هنری جامعه به هم تنیدهای است که آثارشان درهم گره خورده، درخشش هنر ایرانی در جهان که خالق آن زنان و مردان ایرانی هستند با استقبال خوب و خرید و فروش خوبی همراه است.
بنابراین در مجموع باید گفت آثار هنرمندان ایرانی روند روبه رشدی را طی میکند که بانوان هنرمند نیز در این میان نقش بسزایی را ایفا میکنند.
مدیر گالری الهه درخصوص میزان موفقیت این نمایشگاه در بروکسل گفت: این نمایشگاه در زمینه معرفی هنر معاصر ایران و پیشرفت روز افزون زنان هنرمند از منظر نخبگان هنری و رسانههای خارجی بسیار موفقیت آمیز ارزیابی شده است.
آریا اقبال شکوهی نقاش که سه اثرش در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده بود، گفت: من در این دوره سه اثر با تکنیک ترکیب مواد روی بوم را در این نمایشگاه شرکت دادم که فیگوراتیوهایی از انسان هستند که همه آنها طی چند ماه اخیر خلق شدند.
وی با اشاره به اهمیت این رویداد هنری افزود: هر کاری که تداوم داشته باشد اصولا کار خوبی است. نگاه درازمدت به کارها نگاهی است که برای رسیدن به موفقیت ضروری است.
متاسفانه ما به کارهای لحظهای عادت کردیم، اتفاقی که در جامعه هنرهای تجسمی بعد از 10 سال دوباره روی داد اتفاقی خیلی جذاب و تاثیرگذار به لحاظ هنری و فرهنگی است.
وی که مدیر گالری آریا نیز هست، خاطرنشان کرد: بانوان هنرمند ایرانی همیشه در خلق آثار سعی کردند بهترینها را ارائه دهند و این مسئله تابع زمان نیست یعنی ده سال پیش هم سعی و تلاش آنها به ارائه بهترین آثار بوده است.
فرح اصولی، نگارگر نوگرای شاخص کشورمان نیز با دو اثر در نمایشگاه "ده زن نقاش ایرانی پس از ده سال"شرکت کرده بود، گفت: یکی از آثارم از سری آثار قدیمی با تکنیکهای همیشگی است اما اثر دیگر ارائه شده از کارهای جدیدم هست که با قلم گیری کار شده است، این اثر دو قطعهای که نامش "تفنگت را زمین بگذار" است، مراوده مرد و زن و زیادهخواهیهای یک ارتباط دو نفره را روایت میکند.
اصولی در ادامه با اشاره به اهمیت تداوم برپایی این نمایشگاه گفت: متاسفانه جامعه تجسمی ایران به تداوم و استمرار رویدادها توجهی ندارد، معمولاً برای جامعه ما اهمیتی ندارد که 10 سال پیش چه اتفاقی افتاده و حال چه اتفاقی؟ مثلاً ده سال پیش گروه تجسمی "دنا" تشکیل شد و با قدرت نیز به فعالیت پرداخت اما آیا کسی پرسید گروه "دنا" چیست و چه کرد و حالا کجاست؟
اصولی گفت: متاسفانه انعکاس نمایشگاههای آثار هنرمندان ایرانی خارج از کشور در داخل ایران بسیار ضعیف است. از همین رو موفقیتهایی نظیر نمایشگاه "ده زن نقاش ایرانی پس از ده سال" در بلژیک که به همت گالریهای بخش خصوصی دایر میشوند، نادیده گرفته میشود.
در نمایشگاه "ده زن نقاش ایرانی پس از ده سال" که در بروکسل بلژیک برگزار شده بود سیر تحول آثار زنان هنرمند مورد بررسی قرار گرفت و درحاشیه آن نیز فیلمی مستند از فعالیت و آثار نقاشی هریک از هنرمندان به طور مداوم پخش میشد.
برگزاری جلسات نقد و بررسی آثار و فرآیند رشد هنر ایران از دیگر برنامههای این نمایشگاه بود.