به گزارش همشهری آنلاین دکتر آذرنوش که وی را باید شاخص ترین پژوهشگر در زمینه زبان عربی و نیز زبان فارسی به شمار آورد، در این اثر پرسش‌هایی را درباره سده های نخست شکل گیری زبان عربی و نیز تعامل آن با زبان فارسی مطرح می‌کند.
به اعتقاد دکتر آذر نوش اگر چه از روند عمومی تاریخ و مسکن گزیدن عربها درایران آگاهیم، اما درست نمی دانیم جامعه عرب نژاد تازی زبان چگونه با توده ایرانیان فارس زبان رابطه برقرار می کرد، چگونه دسته های بی شمار عربی در جامعه ایران تحلیل رفتند، چرا زبان عربی با همه توانمندی دینی و ادبی و علمی و سیاسی، نتوانست جای زبان فارسی را بگیرد.
وی در مقدمه نسبتا مختصر خود بر این کتاب ادامه می دهد: فارسی کجا بود و پیش از آن که سر برکشد چرا دیر زمانی در تاریکی پایید. کی وکجا به نگارش درآمد و چگونه زبان رسمی ایران شد، این زبان نوپا که پشتوانه‌‌ای بس کهن داشت می توانست زبان نیرومند و مقدس عربی را در کنار خود تحمل کند، یا چه شد که عربی فراگیر ، اندک اندک دام در می کشید و تا زبان رقیب، همه جا پابگیرد و عربی را د رحوزه دینو دانش محدود سازد؟
پرسش‌های فوق ابهاماتی بنیادین است درباره زبان فارسی به عنوان گنجینه و سرچشمه هویت ایرانی و آغاز پژوهشی شایسته برای پاسخ به این پرسش‌ها و دامن زدن به استمرار چنین پژوهش‌هایی.
در کتاب علاوه بر پیشگفتار نویسنده، فصل‌هایی چون؛ ایران تازیان، تازیان ایران، درجست و جوی فارسیان، تازیان و زبان فارسی، بررسی کتابشناختی و.. آمده است.
