اگر بخواهیم با نگاهِ مثبت به شوک‌های برقی و غیربرقی‌ای که برخی همسایه‌ها به دیگران وارد می‌کنند نگاه کنیم فقط می‌توانیم به همین توجیه یاد‌شده دل‌خوش کنیم. شوک‌های برقی این همسایه‌ها از پریز برق یا سیم‌های بدون روکش کنار در‌های منزل و واحد ساختمانی‌شان هر کسی را می‌تواند بگیرد و شوک‌های غیربرقی‌شان نیز شامل دزدگیر حساس خودرو، منزل یا مغازه‌شان است که نیمه‌شب به ناگاه شروع به سروصدا کرده و هر جنبنده‌ای را شوکه می‌کند. حال پرسشی که باید از این همسایه‌های خیرخواه پرسید این است که به قول معروف اگر نخواهیم مویرگ‌های قلبمان با این شوک‌های هر شب و هر روز باز شود باید چه کسی را ببینیم؟ به هر حال چنانچه خود ما نیز جزو این همسایه‌های خیرخواه هستیم بهتر است همین امروز یا امشب سری به پریز‌ها و سیم‌های برق و البته دزدگیر خودرو و در‌های منزل یا مغازه بزنیم و همان‌قدر که در مورد جلوگیری از سرقت خودرو حساسیت داریم به رعایت حقوق دیگران نیز حساس باشیم.
باد آورده‌ها
می‌گویند «بادآورده را باد می‌برد» ولی گاهی باد آورده‌ها درست می‌خورند وسط فرقِ سر رهگذرانی که بی‌خبر از همه‌جا در پیاده‌رو مشغول تردد هستند. این موضوع از آنجا ناشی می‌شو دکه بام‌ها و تراس‌های شلوغ برخی منازل و شرکت‌ها به بازار شام بیشتر شباهت دارد تا بام و تراس، به همین دلیل به محض وزش باد‌های شدید بهاری این اشیاء به این سو و آن‌سو پرتاب شده و برای برخی رهگذران خطرآفرین می‌شود. تعدادی از تابلو‌ها و پارچه‌نوشته‌های نصب شده در سطح شهر نیز دست‌کمی از وسایل روی بام‌ها ندارد به‌طوری که بارها مشاهده شده که با وزش باد‌های شدید، این تابلو‌ها سقوط کرده و به خودرو‌ها و حتی رهگذران صدمه زده‌اند. به هر‌حال به‌محض مشاهده چنین مواردی مراتب را با شماره تلفن 137در میان بگذارید.
ماجرای بازیافت
افرادی که یک‌گونی روی کولشان انداخته‌اند و به هر سطل زباله که می‌رسند، کلی زباله را از درون آنها بیرون می‌ریزند تا زباله‌های پلاستیکی را جدا کنند را دیده‌اید؟ به‌طور حتم دیده‌اید زیرا انگار تعداد آنها روز به روز در سطح شهر بیشتر می‌شود. اما این افراد سرگذشت جالبی دارند. ابتدا همان‌طور که گفته شد بازمانده‌های پلاستیکی را جمع می‌کنند، سپس در گوشه‌ای از پیاده‌روهای شهر جمع می‌شوند و ساعت‌ها منتظر می‌مانند تا خودروی مخصوص سر برسد. البته بماند که در این بین با ریختن کلی از ضایعات در پیاده‌رو باعث کثیف‌شدن جلوی خیلی از ساختمان‌ها می‌شوند. سپس سوار خودرو ضایعات می‌شوند و مانند تصویر تا مقصد، کلی سواری هیجان‌انگیز را تجربه می‌کنند؛ سواری‌ای که نه‌تنها برای خود آنها بلکه برای سایر راننده‌ها نیز ممکن است بسیار دردسرساز باشد. سرانجام هم ضایعات را اغلب به جایی می‌سپارند که برای تهیه مواد پلاستیکی غیراستاندارد از آنها استفاده می‌کنند. این در حالی است که شهروندان در وهله نخست با جداسازی مواد بازیافتی از زباله و ریختن آنها در سطل‌های مکانیزه آبی و سبز‌رنگ و سپس با اطلاع به سامانه 137 بابت تجمع افراد دوره‌گرد، می‌توانند به روند بازیافت صحیح مواد کمک کنند.
پرشِ آخر
شاید خواندن یکی از نخستین درس‌های ریاضی دوره ابتدایی که در آن به دانش‌آ‌موز می‌آموختند خطِ راست کوتاه‌ترین راه است این تصور را برای برخی شهروندان به وجود آورده است که برای عبور از خیابان نیز باید خط راست را طی کنند. نتیجه این استدلال بسیار ابتدایی همین می‌شود که در تصویر مشاهده می‌کنید. یا نرده را شکسته و راه مستقیم را پی می‌گیرند، یا برای عبور از خیابان و حتی بزرگراه از روی نرده‌هایی که برای جلوگیری از تصادف رهگذران نصب شده‌اند می‌پرند و از میان خودرو‌ها عبور می‌کنند. البته گاهی این حرکت آخرین پرش زندگی آنها خواهد بود.
