به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان مدرسه دندانپزشکی دانشگاه میشیگان برای اولین بار پلیمرهای تجدیدپذیر زیستی ستاره مانندی را ساختند که میتوانند در داخل نانوفیبرهای کرهای انباشته شوند.
با تزریق نانوفیبرهای کرهای و سلولهای جدید به محل یک جراحت، این کرهها تجزیه میشوند اما سلولها زنده میمانند و بافت آسیب دیده را ترمیم میکنند.
توسعه این نانوفیبرهای کرهای که همانند حامل سلول عمل میکنند و قادرند یک محیط رشد طبیعی سلول را شبیه سازی کنند یک گام مهم در عرصه روشهای نوآورانه در ترمیم بافت است. ترمیم بافت فرایندی بسیار دشوار است که موفقیت آن در فقدان یک بافت اهدا شده بسیار محدود میشود.
این دانشمندان، به منظور آزمایش این روش از آن در ترمیم غضروفهای آسیب دیده زانوی یک خرگوش استفاده کردند. این بررسیها نشان داد که استفاده از این نانوکرهها روشی بهتر از روش ACI عمل میکند و میزان اثربخشی آن بالاتر است. ACI متدی بالینی است که برای معالجه صدمات غضروف استفاده میشود.
در این روش، سلولهای خود بیمار مستقیما به داخل بدن وی تزریق میشود. کیفیت بافت ترمیم شده در تکنیک ACI چندان خوب نیست چرا که سلولها به صورت سرگردان تزریق میشوند و توسط حاملی که محیط رشد طبیعی را شبیه سازی میکند حمایت نمیشوند.
این نانوفیبرهای کرهای تخلخل بالایی دارند و بنابراین میتوان به آسانی مواد غذایی را وارد آنها کرد. این کرهها قادرند عملکردهای ماتریکس سلولی در بدن را تقلید کنند.