به گفته آقامحمدی، با راه‌اندازی شبکه اینترنت حلال شاهد تحولات بزرگی در عرصه دولت‌الکترونیک، تجارت الکترونیک و بانکداری الکترونیک خواهیم بود و تمام خدمات الکترونیک از طریق این شبکه در اختیار کاربران اینترنت داخلی قرار می‌گیرد.
آن طور که از سخنان مسئولان کشور مشخص است اینترنت حلال یک وایت‌لیست یا لیست‌سفید سایت‌های اینترنتی است که بر خلاف بلک‌لیست یا لیست‌سیاه، در آن سایت‌های غیراخلاقی مورد پالایش قرار گرفته و از دسترس خارج می‌شود. در اینترنت حلال اساسا سایت غیراخلاقی وجود ندارد و تنها سایت‌های مجاز در آن قابل دیده‌شدن خواهد بود که احتمالا لیستی از این سایت‌های به‌اصطلاح سفید در صفحه اول یک دایرکتوری قرار خواهد گرفت و همگان از این طریق به سایت‌های مذکور دسترسی خواهند داشت و شبکه اساسا قادر به بازکردن و نمایش دادن سایت‌های غیرمجاز نیست.
ظاهرا دغدغه اصلی مسئولان وزارت ارتباطات از راه‌اندازی اینترنت حلال، افزایش روزافزون سایت‌های غیراخلاقی در فضای سایبر است. به همین جهت شاید مسئولان امر از ادامه راهبرد پالایش خسته شده و راه‌حل نهایی را در این دیده‌اند که اینترنتی در اختیار کاربران قرار دهند که تنها قادر به باز کردن سایت‌های مجاز است؛ به عبارتی ، یک اینترنت کنترل شده و بدون دغدغه که در این صورت می‌توان سرعت ارائه خدمات اینترنتی را نیز بالا برده و محدودیت سرعت اینترنت در داخل را نیز برطرف کرد.
بدین ترتیب بسیاری از خانواده‌ها و گروه‌های اجتماعی می‌توانند با خیال راحت استفاده از اینترنت را برای اعضای خود ترویج کنند و دغدغه‌ای به لحاظ مسائل اخلاقی یا اجتماعی نداشته باشند.
البته این نوع نگرش در نوع خود جدید و جالب توجه است و می‌توان آن را به سایر رسانه‌ها مانند ماهواره نیز تسری داد. مثلا پیشنهاد می‌شود در کنار اینترنت حلال، ماهواره حلال نیز راه‌اندازی کرد و رسیورهایی در اختیار مردم قرار داد که تنها قادر به دریافت شبکه‌های کشورهای اسلامی و برنامه‌های مجاز شبکه‌های علمی باشد. طرح ماهواره حلال البته طرح جدیدی نخواهد بود چرا که سال‌ها پیش هنگام بررسی و تصویب طرح ممنوعیت استفاده از گیرنده‌های ماهواره‌ای در مجلس شورای اسلامی این بحث مطرح شد و آن موقع مورد توجه قرار نگرفت.
واقعیت این است که امروز راه‌حل‌های افراط و تفریط‌گرایانه درباره رسانه‌های جدید چندان موفق نخواهد بود و بهتر است به جای پاک کردن صورت مسئله، به استفاده از ظرفیت‌های موجود رسانه‌ای و فناوری‌های نوین ارتباطی پرداخت و با اطلاع‌رسانی لازم و بالا بردن قدرت تجزیه و تحلیل مردم و سطح سواد و آگاهی‌های عمومی و اطلاعاتی آنها، کشور را در برابر امواج سهمگین رسانه‌های جدید واکسینه کرد.
بسیاری از کشورهای اسلامی که آنها نیز دغدغه‌هایی همچون ما دارند سال‌هاست با مسئله رسانه‌های جدید مانند اینترنت و ماهواره کنار آمده و راه‌حل‌های دقیق و قابل‌قبول برای استفاده از آنها در کشورشان اتخاذ کرده‌اند. هم اینترنت و هم ماهواره ظرفیت‌های بسیار قدرتمندی برای توسعه، اطلاع‌رسانی و پیشرفت دارند که باید آنها را شناخت و از آنها استفاده درست کرد.
امروز رسانه ملی از ماهواره برای انتشار پیام جمهوری اسلامی به خارج استفاده می‌کند و برنامه‌های متعددی در سازمان‌های ذی‌ربط برای تولید و پرتاب ماهواره در دست انجام است؛ پس نفس تکنولوژی چیز بدی نیست؛ مهم این است که ما چگونه از آن استفاده کنیم.
