هر چند تزئینات معماری زیادی ندارد، اما از یک نظر جالب و استثنایی است و آن این که تمامی بدنه مناره با شاخ قوچ پوشانده شده است. البته خیلی از این شاخ‌ها به مرور زمان شکسته شده و از بین رفته‌اند.
این مناره در محله‌ای به نام محله شمس در شهر خوی در کنار آرامگاه منسوب به شمس تبریزی قرار دارد و وقوع زلزله سلماس و خوی در سال1222 هجری قمری و سیل مهیبی که حدود 120 سال قبل به وقوع پیوست باعث تخریب 2 منار از 3 منار موجود شد.
منار شمس 3.40 متر قطر دارد و ارتفاع آن نیز 12 متر است و به صورت منفرد در داخل باغ قرار گرفته است.
اسناد و مدارک مختلف این بنا را به اشخاص متعددی نسبت داده، ولی در روایات عامه و سفرنامه ونیزیان این بنا به شاه اسماعیل اول صفوی نسبت داده می‌شود، که بعد از شکار یک روزهاش دستور داده کله قوچ‌های وحشی را در آن به کار بندند و از همان کلهها و آجر مناری ساختند.
مناره شمس تبریزی در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسیده و قدمت آن در حدود سده ششم هجری قمری تخمین زده شده است.
مناره به صورت مجوف بوده و پلکان مارپیچی از ورودی مناره که در قسمت تحتانی آن قرار دارد به انتهای مناره منتهی می‌شود.
این اثر به صورت بنای یاد بود ساخته شده و هدف از آن به احتمال زیاد نمایش قدرت پادشاه بوده که در یک روز توانسته به قدری بز کوهی شکار کند که از شاخ آنها تمام سطح خارجی مناره را تزئین کند.
