به نقشه دسترسی کشورهای مختلف در سراسر جهان به اینترنت که می‌نگرید، می‌بینید که WWW مانند شبکه‌ای دنیا را به هم وصل کرده است. صرف‌نظر از سرعت اینترنت و ضریب نفوذش، همه‌جا هست. در سال ۲۰۱۱ می‌توان تنها با چند کلیک از هر مکانی، به این جهان درهم تنیده متصل شد. روی نقشه قلمرو اینترنت تنها یک لکه سفید وجود دارد و آن هم محدوده درون خودروهاست. شاید در بسیاری از کشورهای جهان که سانسور و محدودیت دسترسی به اینترنت مسئله اصلی کاربران است، بود و نبود آن در خودرو چندان حیاتی نباشد. اما در سرزمین "بی‌ام‌و"، "آئودی" و "بنز" که همیشه ردپای تازه‌های تکنولوژیکی را می‌توان در صنعت خودروسازی‌اش نظاره‌گر بود، این لکه سفید کمی ننگین است.
به گزارش دویچه‌وله، نتیجه یک نظرسنجی (BITKOM) که به تازگی منتشر شده است نشان می‌دهد که «از هر چهار آلمانی، یک نفر» می‌خواهد که خودرو‌اش هم به اینترنت متصل باشد و «در گروه سنی زیر ۳۰ سال، از هر ۱۰ نفر راننده خودرو، چهار نفر».
این خواسته از چشم خودروسازان آلمانی دورنمانده است و از هم اکنون با اطلاع از این نیاز، وعده اجرایی شدن ایده خودروی مجهز به اینترنت در سال‌هایی نه چندان دور را می‌دهند.
خودروی مجهز به اینترنت به چه درد می‌خورد؟
اما مزیت داشتن اینترنت در خودرو چیست؟ یکی از کارشناسان مجله تخصصی Technology Review می‌گوید که خودروی مجهز به اینترنت همان خدماتی را به سرنشینان خودرو ارائه می‌دهد که با داشتن اینترنت روی یک گوشی هوشمند می‌توان از آنها استفاده کرد.
یعنی خودروی شما از یک طرف به دفتر کار تبدیل میشود که در آن می‌توانید ایمیل‌هایتان را بخوانید و قرار ملاقات‌ها را تنظیم کنید و از سوی دیگر مکانی میشود برای سرگرمی که می‌توان با دوستان چت کرد، به اسکایپ سری زد و ویدیوهای یوتیوب را پخش کرد و برای سرنشینان کوچک‌تر بازی‌های جالب در اینترنت یافت. همسفر کنار دستی‌تان هم می‌تواند در این میان و تا رسیدن به مقصد، هتل مناسبی برای مسافرت بعدی خانواده رزرو کند.
اما این تمام ماجرا نیست. تصویری که برای آینده اینترنت در خودرو ترسیم میشود، افزایش ایمنی در حین رانندگی از طریق دسترسی به اینترنت است. ارتباط خودروها با یکدیگر و با سیستم هدایت‌کننده حمل و نقل، هدفی است که متخصصین راه و ترابری آن را دنبال می‌کنند. به این ترتیب خودروهایی که با فاصله کمی با هم در حرکت‌‌اند، به عنوان سنسور(Sensor) عمل می‌کنند و می‌توانند برای مثال وجود مه سنگین یا وقوع تصادف را ثبت و خبر را به دیگر خودروها منتقل کنند.
معروف‌ترین کارشناس خودرو در آلمان، فردیناند دودن‌هوفر از مدرسین دانشگاه دویسبورگ- اسن در این‌باره می‌گوید: «خودروها با یکدیگر "حرف می‌زنند"،"همدیگر را می‌بینند" و خود باخبر می‌شوند. به گونه‌ای که خودرویی که برای مثال هنوز به پیچ نرسیده از تصادف پشت پیچ به موقع باخبر میشود، آن هم توسط خودرویی که پیچ را گذرانده است. خودروها با هم در ارتباط قرار می‌گیرند.»
قرار است تا ۲۰ سال آینده خودروها به گونه‌ای طراحی و به فن‌آوری‌های نوین مجهز شوند که بتوانند به‌طور مستقل در حالی که در شبکه‌ای با یکدیگر و با همه سیستم هدایت‌کننده حمل و نقل در ارتباط‌اند، تردد کنند.
دلایل محروم بودن خودروها از اینترنت
اما واقعیت این است که هنوز خودرو، تنها مکان بی‌اینترنت است. تا کنون از ورود اینترنت به خودرو با دلایلی مانند سرعت پایین آن و هزینه‌های گران اتصال جلوگیری شده است. قرار است با آمدن ( Long Term Evolution) LTE، این وضعیت تغییر کند. LTE با سرعت بالا جانشین UMTS خواهد بود. البته سرعت آن را هنوز هم نمی‌توان با گوشی هوشمند یا لب‌تاپ مقایسه کرد.
یکی از متخصصین مجله تخصصی Technology Review درباره این تغییرات می‌گوید: «چون خودرو در حال حرکت است، کیفیت اتصال به اندازه گوشی موبایل نیست. مشکل دیگر مسئله تایپ کردن و وارد کردن دستورات است.»
برای تحقق رویای خودروی مجهز به اینترنت کارشناسان مشغول آزمایش بر روی همین دو مسئله‌اند: سهولت استفاده و کیفیت اتصال.
برخی از شرکت‌های خودروسازی راه‌حلی ارائه می‌کنند که در آن صفحه‌ای مانند صفحه شماره‌گیر تلفن‌های قدیمی به کار رفته است. به این ترتیب که از طریق یک پیچ مرکزی، با گرداندن و فشاردادن گزینه درست، بتوان تمامی "دستورات" را وارد سیستم کرد. تکنیکی که هم اکنون هم در سیستم‌های مسیریاب خودروهای جدید به کار می‌رود. این "پیچ مرکزی" به همراه هدایتگر سخنگو، برای مثال برای خواندن یا نوشتن ایمیل، راه‌حلی ترکیبی است که برخی از سازندگان خودرو برای مستقر ساختن اینترنت در خودرها پیشنهاد می‌کنند.
قابل توجه این‌که مجهز شدن اولین چهارچرخه در جهان به اینترنت، برای هر خودرو بین ۳ تا ۴ هزار یورو هزینه در بر خواهد داشت.
