آخرین بررسی‌های میدانی حاکی از آن است که یک میلیون و 200 هزار هکتار از این رویشگاه‌ها (20درصد کل رویشگاه‌های زاگرس) به کلی نابود شده یا در‌معرض نابودی کامل قرار دارد.محمد درویش با اسفبار خواندن رویشگاه‌های زاگرسی تصریح کرد: تا چندی پیش تصور می‌شد بین 200 تا 300 هزار هکتار از این رویشگاه‌ها بر اثر خشکیدگی تخریب شده است اما تحقیقات جدیدی که برخی کارشناسان سازمان جنگل‌ها و مراتع هم برآن صحه می‌گذارند حاکی از آن است که فاجعه خشکیدگی بلوط‌ها گستره عظیمی از رویشگاه‌های زاگرسی را شامل می‌شود. به گفته وی، ریزگرد، سوسک چوبخوار، تغییر کاربری اراضی جنگلی در حجم زیاد، اجرای طرح‌های عمرانی فاقد ارزیابی واقعی زیست‌محیطی، چرای دام در جنگل، کشت زیراشکوب و خشکسالی و کم‌آبی دست به دست هم داده و این وضعیت رقت بار را رقم زده است.
رضا احمدی، رئیس اداره جنگل داری و جنگل‌کاری منابع طبیعی استان ایلام هم در این باره به همشهری گفت: از کل مساحت 641 هزار هکتاری رویشگاه‌های زاگرسی در استان ایلام، فقط 2هزار و 590 هکتار به‌صورت انبوه وجود دارد که تاج پوشش آن 50 تا 70درصد است اما بقیه رویشگاه‌های جنگلی استان که تنک و مخروبه است و تاج پوشش آن کمتر از 5 درصد است. این وضعیت نشان می‌دهد که بیش از 99 درصد جنگل‌های استان به لحاظ کمی تخریب شده‌اند. براساس این گزارش، بنابر تعریف فائو، جنگل به رویشگاه‌هایی اطلاق می‌شود که تاج پوشش آن بیش از 10 درصد بوده و توده جنگلی بیش از نیم هکتار و درختان و درختچه‌هایی با ارتفاع بیش از 5 متر داشته باشد.
احمدی در ادامه به برداشت از جنگل‌های ایلام اشاره کرد و افزود: درحالی‌که تولید هر هکتار از رویشگاه جنگلی در سال 3 دهم متر مکعب است و براین اساس کل تولید چوب رویشگاه‌های جنگلی استان ایلام سالانه 198 هزار متر مکعب برآورد می‌شود فقط در 15 روز اول سال که زمان تفریح و تفرج است بالغ بر 600 هزار متر مکعب چوب از این رویشگاه‌ها برداشت شده است که این میزان 3 برابر توان تولید کل این رویشگاه‌هاست.
به همین دلیل جنگل‌های این منطقه به سمت فقر، عدم‌کیفیت و تنک شدن پیش می‌روند که به مخروبه شدن این رویشگاه‌ها منجر می‌شود. احمدی، با اشاره اینکه کشت زیراشکوب و چرای دام، 2عامل اثر‌گذار در تخریب رویشگاه‌های زاگرسی است، گفت: از یکسو کشت زیراشکوب و چرای دام در رویشگاه‌های زاگرس به معضل لاینحلی تبدیل شده است و از سوی دیگر، طرح‌های عمرانی که به لحاظ توسعه استان انجام می‌شود و نیز وابسته بودن معیشت حاشیه‌نشینان به جنگل باعث تخریب‌های عمده در این رویشگاه‌ها شده است، ضمن‌اینکه شکنندگی اقلیمی هم تخریب‌ها را مضاعف کرده است.
