به گزارش خبرگزاری ایسنا، محققان با استفاده از دوربین میدان گسترده 3 بر روی تلسکوپ فضایی هابل، چند ستاره جوان و خوشه‌های ستاره‌ای را در چهار کهکشان در فاصله 40 میلیون سال نوری کشف کردند.
کهکشان‌ها به طور معمول به دو شکل وجود دارند: کهکشان‌های مارپیچی مانند کهکشان راه‌شیری و کهکشان‌های بیضوی.
ستارگان موجود در کهکشان‌های مارپیچی در دیسکی قرار دارند که همچنین از گاز چگال سرد برخوردار بوده و ستارگان جوان با سرعت حدود یک خورشید در سال در آنجا شکل می‌گیرند.
از سوی دیگر، ستارگان موجود در کهکشان‌های بیضوی تقریبا میلیاردها سال عمر دارند. این کهکشان‌ها از ستارگانی برخوردارند که در هر جهت مانند زنبور به دور کندوی عسل می‌چرخند. این کهکشان‌ها از میزان گاز سرد بسیار کمی برخوردار بوده و تاکنون هیچ گونه تولید ستاره‌ای در آن دیده نشده است.
محققان در حال حاضر در حال کار بر نرخ تولد ستارگان و احتمال تشکیل ستاره در گروه‌های داخل کهکشان‌های بیضوی هستند. ستاره‌ها در کهکشان راه شیری معمولا در کانون‌های متشکل از ده‌ها تا صدها هزار ستاره شکل می‌گیرند.
در کهکشان‌های بیضوی، شرایط متفاوت‌تر بوده چرا که هیچگونه دیسک مواد سرد برای شکل‌گیری ستارگان وجود ندارد.
دستاورد بزرگ این تیم زمانی حاصل شد که این گروه در حال مشاهده مسیه 105، یک کهکشان بیضوی عادی در فاصله 34 میلیون سال نوری در صورت فلکی اسد بودند.
با اینکه تا پیش از این هیچ نشانه ای مبنی بر شکل‌گیری ستارگان جوان در این کهکشان مشاهده نشده بود، آنها موفق شدند تعداد محدودی ستاره درخشان آبی‌رنگ را مشاهده کنند که شبیه به یک ستاره با جرمی در حدود 10 تا 20 برابر خورشید بود.
آنها همچنین اجسامی را مشاهده کردند که آبی‌رنگ نبوده، اما در عوض مانند خوشه‌هایی از ستارگان بسیار بودند.
با احتساب این خوشه‌ها، نرخ شکل‌گیری ستارگان در این کهکشان در حدود یک ستاره در هر 10 هزار سال است.
این یافته‌ها به طرح اسرار جدید از جمله منشا گاز شکل‌دهنده ستارگان منجر شده است.
دانشمندان امیدوارند که با این مشاهدات بتوانند اسرار شکل‌گیری ستارگان در کهکشان‌های بسیار قدیمی را کشف کنند.
