آن سال چاووش وارد دهه اول زندگی خود شده بود. شاید آن روزها اعضای چاووش به این نکته فکر نمی‌کردند که این اجرا آخرین کار گروه‌شان باشد؛ گروهی که پس از واقعه ۱۷شهریور ۱۳۵۷و استعفا از رادیو، به اسم چاووش با 2 گروه عارف و شیدا فعالیت موسیقایی خودشان را شروع کرده و آثاری خلق کردند که هنوز در خاطره مردم باقی‌مانده‌است.نوستالژی این کارها باعث شده که بعد از گذشت 23 سال از آخرین اجرای آنان در تالار وحدت، گروه جدیدی به نام دوستی تشکیل شود تا بار دیگر هنرمندان موسیقی به یکدیگر وصل شوند.
صبح دیروز شهرام ناظری، حسین علیزاده، اردشیر کامکار، سعید فرج‌پوری، پژمان حدادی، محمد فیروزی و محمد حسین توتونچیان به خانه هنرمندان آمدند تا از تشکیل گروه دوستی بگویند و این نوید را بدهند که از 5 تا 8 مرداد در تالار میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران، بزرگان موسیقی مجددا دور هم جمع خواهند شد.اردیبهشت‌ماه امسال حسین علیزاده و شهرام ناظری همکاری خود را با تور اروپایی آغاز کردند. این همکاری ادامه پیدا کرد. گروه 9 نفره دوستی که 5 نوازنده آن از اعضای سابق چاووش هستند، به همت شهرام ناظری و حسین علیزاده طی تلاش‌های یکساله تشکیل شده‌است تا به گفته شهرام ناظری کمبود‌هایی را که در این سال‌ها احساس می‌شد، جبران کنند. خواننده سابق چاووش در این نشست اعلام کرد که در این گروه تازه‌تاسیس به روی تمام دوستان و اهالی موسیقی باز است.
اگر سال‌هاست بزرگان موسیقی هرکدام خود گروه مستقلی تشکیل داده‌اند و دیگر با هم ساز و آواز اجرا نمی‌کنند، شوالیه آواز ایران اظهار امیدواری کرد که این گروه قدمی در جهت برداشتن این موانع بردارد و سرمشقی برای جوانان باشد تا بیشتر از گذشته همدیگر را درک کنند و مهر و دوستی و حسن‌نیت عاشقانه هنری را از یاد نبرند.
خاطره‌های سال‌های دور موسیقی ایران با ساخته‌های علیزاده پیوند دیرینه دارد، حال آهنگساز نینوا بعد از گذشت این سال‌ها به این نتیجه رسیده که یاران قدیمی در کنار هم آثار ماندگاری خلق کرده‌اند. او گفت: طبیعی است در این سال‌ها هر کدام از اعضای قدیم چاووش امروز به هنرمند برجسته‌ای تبدیل شده‌اند و راه مستقلی را در پیش گرفته‌اند اما این نیاز دوطرفه‌ای است، میان ما و جامعه که از افتراق‌ها در هر زمینه‌ای خسته شده‌ایم و می‌خواهیم از راه دوستی احساسمان را تغییر دهیم. او نیز همچون ناظری اظهار امیدواری کرد که دوستان قدیم در آینده نزدیک به جمع دوستی بپیوندند.
نمی‌توان از گروه شیدا و عارف یاد کرد و اسمی از محمدرضا لطفی، آهنگساز و نوازنده تار و محمدرضا شجریان که در آن زمان خواننده و خطاط گروه بود، نبرد. در این نشست علیزاده اعلام کرد که هیچ ممنوعیتی در این گروه برای حضور افراد نیست، مگر اینکه فاصله آنچنان زیاد باشد که خود دوستان نخواهند در ترکیب ما حضور پیدا کنند. بشخصه فکر می‌کنم آقای شجریان از این ترکیب و حضور دوستان قدیمی خوشحال می‌شوند ولی این اتفاق را در آینده نمی‌توان پیش‌بینی کرد.
ترجیع‌بند تمام نشست‌ها گرانی اجاره سالن‌های موسیقی است؛ مسئله‌ای که باعث می‌شود همه هنرمندان از این موضوع بگویند. علیزاده در این نشست اعلام کرد: سالن‌های موسیقی به شکل غیرمنطقی گران است درحالی‌که بهترین سالن‌های کشورهای دیگر در مقایسه با ایران خیلی ارزان‌تر و حرفه‌ای‌تر هستند. او به گرانی اجرا بهای تالار وحدت نیز اشاره دارد؛ انتظار داشتیم که تالار وحدت- که خانه ما محسوب می‌شود- چنین رفتاری با ما نداشته باشد و قیمت را بالا نبرد، درحالی‌که این اتفاق حاصل شده و می‌دانیم در قبال آن بخشی از مردم از سهمیه تماشای کنسرت چشم‌پوشی خواهند کرد.
گرچه قطعات این کنسرت چندان مشخص نیست اما بخشی از این کنسرت به بداهه‌نوازی و بداهه‌خوانی، اجرای اشعار کلاسیک و معاصر ایرانی و البته اجرای قطعات قدیمی و خاطره‌برانگیز چاووش اختصاص دارد.
در نخستین کنسرت گروه دوستی حسین علیزاده آهنگساز، شهرام ناظری خواننده در کنار اردشیر کامکار، سعید فرج‌پوری، محمد فیروزی، بهنام سامانی، پژمان حدادی، روزبه رحمانی و سیامک جهانگیری قرار می‌گیرند تا یاد روزهای گذشته زنده شود.
