و چنان‌که سران معارضه اعلام کرده بودند جدیت و قدرت معارضه را نشان داد و رویکرد تصاعدی مقابله را بیش از پیش آشکار ساخت.
پیش از این مخالفان دولت تنها به حکومت اتحاد ملی رضایت داشتند اما این بار و در موج دوم رویارویی برگزاری انتخابات زودهنگام مجلس نیز به خواسته صریح و قاطع مخالفان اضافه شده است.
از روزهای گذشته و پس از مصاحبه تلویزیونی و سخنرانی دبیرکل حزبالله در آغاز دهه محرم که با اعلام بیانیه سران معارضه و دعوت به اعتصاب عمومی و سراسری در کل کشور همراه شد واکنش‌های شتاب‌زده و گسترده طرفداران دولت نشان می‌داد آنان علی‌رغم آنچه در الفاظ و کلمات اظهار می‌کنند در واقع از قدرت‌نمایی معارضه بسیار نگرانند زیرا از یک‌سو به پایگاه مردمی معارضان واقف هستند و از سوی دیگر ضعف و سستی موقعیت خود را می‌شناسند.
حمایتهای صریح و گسترده خارجی که حتی ناباورانه دفاع علنی مقامات رژیم اشغالگر قدس از کابینه ناقص فواد سینیوره را در بر داشت در عمل صادق بودن ادعای حزبالله و معارضه را تأیید می‌‌کرد که از آغاز بر دست‌نشانده بودن این حکومت اصرار داشته‌اند.
این البته به معنای پوشالی بودن قدرت دولت فعلی نیست زیرا حتی در دوره قبل که آنان با شرایطی مشابه دولت عمر کرامی را سرنگون کرده و فواد سینیوره را به نخست‌وزیری رساندند از حمایت بخشی از مردم لبنان برخوردار بودند.
واقعیت غیرقابل انکار این است که بافت و ساختار اجتماعی و مذهبی لبنان و مناسبات مختلف میان نهادهای قدرت، موجب می‌شود وابستگی‌ها و تعلقات جدی و حساسی بر اساس گرایشات مذهبی و طایفه‌ای به‌وجود بیاید که بسیاری از معادلات را رقم می‌زند.
از این روی باید این واقعیت را پذیرفت که هم منافع و مصالح دولتهای فرانسه و عربستان در لبنان بسیار ریشه‌دار و عمیق است و هم چنان‌که حوادث فعلی عراق و حاشیه‌های منطقه‌ای نشان می‌دهد تعصبات مذهبی و تعلقات سیاسی مبتنی بر آنها بسیار جدی‌تر از یک تصور ساده و بسیط است.
لذا همان‌طور که علایق و وابستگی‌های بخش عمده و اکثریت قاطع شیعیان لبنان به ارزشهای انقلاب اسلامی آنان را به جمهوری اسلامی پیوند می‌دهد، وجود ریشه‌های درازمدت تاریخی و تعصبات قومی و طایفه‌ای و مذهبی در هریک از عناصر شکل‌دهنده جمعیت لبنان چه مسیحیان مارونی یا ارتودکس یا کاتولیک و چه اهل سنت و دروزی‌ها مناسبات و وابستگی‌های خاصی را رقم می‌زند.
بنابراین نمی‌توان در همین حال حمایت بخشی از مردم از دولت سینیوره را نادیده گرفت. شاید همین واقعیت باعث شده است که دبیرکل حزبالله لبنان از تجربه حرکتهای سیاسی پیشینیان خود درسی جدید و کارآمد بیاموزد و با تمام وجود به هم‌پیمانی با دشمنان دیروز حزبالله وفادار بماند.
رمز همراهی جدی و استراتژیک حزبالله با ژنرال میشل عون مسیحی و نبیه‌بری جنبش شیعی امل را در این راستا می‌توان دریافت و اضافه بر آن حساسیت همراهی حزبالله در معارضه با بخشهایی از اهل سنت و دروزیان است که باعث می‌شود مرزبندی مشخص مذهبی و طایفه‌ای به‌وجود نیاید بلکه تنها عامل رقم زننده رویارویی، اتفاق نظر همه آنان با تمام اختلاف‌ها و تفاوت‌ها در ضرورت شکل‌گیری حکومت جدید اتحاد ملی و در مرحله جدید برگزاری انتخابات زودهنگام است.
تاکنون معارضه با هدایت و تدبیر تحسین‌برانگیز حزبالله موفق شده است ابتکار عمل را به‌دست بگیرد و حتی در حوزه رسانه‌ای بسیار هوشمندانه عمل کند و همین سابقه به اضافه اعتماد عمومی مخاطبان حتی مخالفین به وعده‌ها و امیدهای سیدحسن نصرالله باعث می‌شود علی‌رغم همه مشکلات و حوادث حاشیه‌ای جریان معارضه بتواند از قدرت‌نمایی دیروز خود بهره گیرد و نشان دهد نه‌تنها طبق ادعای دولت سینیوره و رسانه‌های آن در اقلیت نیست بلکه اگر بخواهد می‌تواند حتی حمایتهای گسترده خارجی از این دولت را نیز کم‌اثر سازد.
محاسبات و تحلیل‌ها از اوضاع کشورهایی با شرایط بسیار ساده و روشن نیز در شرایط کنونی جهان ساده نیست، چه رسد به تحلیل اوضاع لبنان با پیچیدگی‌ها و حساسیت‌های کم‌نظیر که البته رویدادهای اخیر منطقه آن را بیش از گذشته تحت تأثیر قرار داده است و اکنون هر دو سوی مقابله می‌دانند در وضعیت مرگ و حیات قرار دارند و باید کار را به پایان برسانند.
در این میان آنچه به روشنی به چشم می‌آید برنامه از پیش طراحی شده و مشخصی است که معارضه با حوصله و تدبیر آن را برای تأمین هدف خود مدیریت می‌کند و آشفتگی بیش از پیش دولت در مقابل آن نشان می‌دهد که این برنامه به حصول نتیجه بسیار نزدیک شده است.
