دکتر حمید غفارزاده، مشاور برنامه محیطزیست خزر (CEP) با اعلام این خبر، حوزه آبخیز ولگا را تامینکننده آب خزر دانست و افزود: در حال حاضر بهدلیل گرمایش زمین و ذوب شدن آب یخهای قطب، پیشبینی میشود طی 10 سال آینده آب خزر 120 سانتیمتر بالا بیاید که در این صورت، تالاب انزلی و غازیان تبدیل به جزیره خواهند شد.
وی به وضعیت ناگوار آبزیان در خزر اشاره کرد و گفت: براساس سرشماریهای انجام شده در سال 1930 جمعیت فکهای خزر بالغ بر 450 هزار بوده درحالیکه سرشماری سال 2009 نشان میدهد جمعیت این گونه نادر آبزی 80درصد کاهش یافته و به کمتر از 100هزار رسیده است. به گفته وی، سازمان ملل تاکنون طی 3مرحله با کمکهای مالی از خزر حمایت کرده که آخرین آن، اجرای پروژهای با 6میلیوندلار اعتبار بود که هماکنون در آستانه در حال اجراست اما از آنجایی که درآمد سرانه هر 5کشور حاشیه خزر در سطح مطلوبی است، بعید است که دیگر سازمان ملل متحد، بودجهای به خزر اختصاص دهد.
غفارزاده، رژیم حقوقی خزر را یکی از چالشهای جدی این دریا عنوان کرد و گفت: ضعف رژیم حقوقی سبب بیتوجهی مردم حاشیه خزر به محیطزیست شده که نتیجه آن برداشت بیرویه ماهیان خاویاری و کاهش ماهیان کیلکاست تا جایی که اگر روند موجود ادامه یابد تا 10 سال آینده نسل ماهیان خاویاری در خزر منقرض میشود. همچنین دکتر حسن محمدی، هماهنگکننده سازمان منطقهای راپمی هم در جمع خبرنگاران، به عوامل تهدیدکننده دریای عمان و خلیجفارس اشاره کرد و گفت: 8 درصد مرجانهای جهان در خلیجفارس و دریای عمان قرار دارد، این درحالی است که 97 درصد این مرجانها بهدلیل خشکاندن آبهای ساحلی و ساخت وساز در دریا و نیز ورود انواع آلایندهها در معرض نابودی قرار دارند.
وی گرمایش زمین را یکی از تهدیدات جدی حیات مرجانها عنوان کرد و گفت: از سال 1996 که پدیده گرم شدن دریاها بروز کرد خسارات فراوانی به زیستبومهای دریایی در سراسر جهان وارد شده است. علاوه براین، ورود گرد و خاک به دریاها از دیگر عوامل تهدیدکننده آبزیان است. به گفته وی، هرساله در ماه جولای بیش از هزار تن خاک در هر کیلومتر مربع وارد خلیجفارس و دریای عمان میشود.
نماینده راپمی افزود: خشکاندن دریا از دیگر تهدیداتی است که همچون طاعون دامنگیر خلیجفارس و دریای عمان شده است. این شیوه عملکرد ناشی از آن است که 12 مایل از نوار ساحلی که اصطلاحا به آن «دریای سرزمین» اطلاق میشود جزو خاک کشورها محسوب میشود بهطوری که هیچ شناوری نمیتواند بدون مجوز کشور مورد نظر از این آبها عبور کند، بر همین اساس کشورها این بخش را جزو خاک خودشان میدانند و با سوءاستفاده ازاین موقعیت در این بخشها ساخت وساز میکنند تا آنجا که در مواردی حدود 25کیلومتر در دریا پیشروی کرده و با خشکاندن این مناطق، دست به ساختوساز زدهاند.