آنطور که مهر نوشته است، شامگاه یکشنبه دوم مردادماه حمید شاه‌آبادی معاون هنری به همراه مشاور خود، حسین مسافر‌آستانه مدیرکل هنرهای نمایشی، داوود رشیدی، هادی مرزبان، داریوش ارجمند، تاجبخش فناییان و محمود عزیزی به جشنواره آوینیون فرانسه سفر کردند. این در حالی است که این سفر در سکوت و بدون ارائه یک برنامه‌ریزی مناسب زمانی انجام می‌شود که بخش اصلی جشنواره بین‌المللی تئاتر آوینیون فرانسه رو به پایان است.
البته این نخستین باری نیست که معاون هنری با بودجه دولتی به جشنواره‌های بین‌المللی می‌رود. شهریورماه سال گذشته او به همراه حسین پارسایی مدیرعامل بنیاد رودکی به جشنواره ادینبورگ رفت. در این جشنواره بین‌المللی تئاتر هیچ گروه ایرانی حضور نداشت. اما موجی که از این جریان به‌وجود آمد باعث شد که شاه‌آبادی پس از سفر خود با ایسنا به گفت‌وگو بنشیند و از کسب تجربه و تمرکز بر تولید آثاری بگوید که بتوانند به‌عنوان نماینده ایران در این جشنواره‌های خارجی شرکت کنند.
شاه آبادی این سفرها را فرصت ویژه‌ای خواند و به‌نظر او افرادی که در این جشنواره حضور ندارند، فرصت ویژه‌ای را از دست می‌دهند به همین دلیل او این فرصت را به‌خود و افرادی دیگر داده است تا تجربیاتی کسب کنند، تجربیاتی که گویا قرار نیست بازتاب آن در فضای ناآرام تئاتری مشاهده شود.
ماحصل سفر ادینبورگ معاون هنری هرگز در جامعه تئاتری بازتاب پیدا نکرد؛ در بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر هیچ اثری از این جشنواره حضور نداشت و امسال هم به راحتی فرصت امکان حضور یک کار ایرانی در یکی از بهترین جشنواره‌ها از دست رفت. سال گذشته نمایش «تنها سگ اولی می‌داند چرا پارس می‌کند مکبث» به کارگردانی ابراهیم پشتکوهی در بیست‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر و در بازار تئاتر ایران توانست نظر نمایندگان جشنواره آوینیون را جلب کند.
روند اعتراضات هنرمندان به این سفر هم ادامه دارد. حمید رضا آذرنگ در گفت‌وگو با مهر خواستار پاسخ مدیران در قبال این سفرها شد. او مدیران تئاتری را خدمتگزاران تئاتر دانست و گفت: باید هنرمندان تئاتر از معاون هنری سؤال کنند که هدف از این سفر چیست؟ کدام نیروی جوان در آن هست؟ اگر قرار است به هنرمندی لطفی شخصی شود از بودجه شخصی این کار انجام شود و به نام تئاتر تمام نشود.
محسن حسینی، بازیگر و کارگردان تئاتر، این سفرها را تفریحی و بدون دستاورد برای تئاتر ایران دانست که تأثیری بر تئاتر ایران ندارد. وی تصریح کرد: سراب روند توسعه تئاتر ایران را به رخ ما نکشند چون تاکنون از اینگونه سفرها و اتفاقات در تئاتر ما رخ نداده است. ما اگر از هنرمندان شاخص برای اجرای تئاتر در ایران دعوت کنیم کار تأثیرگذاری انجام داده‌ایم.
این سفرها بیشتر برای آیین دوست‌یابی است.اگر معاون هنری در بیشتر نشست‌های خود از حمایت گروه‌های جوان و شهرستانی صحبت می‌کند، بهتر بود این‌بار به صحبت‌های خود شکل عملی می‌داد، تا این گروه جوان شهرستانی به‌دلیل پر نبودن حساب بانکی بازیگر، مجرد بودن برخی از اعضای گروه و دیگر مسائل دیگر از این سفر باز نمی‌ماندند که علاوه بر ضررهای مالی، برای گروه دلزدگی و خستگی را به‌دنبال نداشته باشد.
دلزدگی باعث شد که کارگردان نمایش از عدم‌همراهی مسئولان فرهنگی ایران هم اظهار تأسف کند و به ایسنا بگوید: مسئولان فرهنگی ما در شرایطی به آوینیون رفته‌اند که یکی از نمایندگان تئاتر ایران برای حضور در این جشنواره دچار مشکل شد و مسئولان ما هیچ حمایتی از این گروه نکردند. وقتی گروهی از بندرعباس که قرار بود نمایشی متفاوت از ایران را به صحنه بیاورد، دچار مشکل می‌شود، هیچ‌یک از مدیران فرهنگی ما برای حل این مشکل پیگیری نمی‌کنند بلکه خودشان به جشنواره می‌روند، این برخوردها جای شگفتی و تأسف دارد.تنها کسی که تلاش کرد این مشکل را حل کند بهروز غریب‌پور بود که پیگیری او هم بی‌نتیجه ماند.
