به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ فضایی کپلر که تا به حال در جستجوی سیاره‌های فراخورشیدی بوده توانسته هزار و 200 سیاره شبه زمینی را کشف کند. مطمئنا در میان تمامی این سیاره‌ها تنها چند نمونه هستند که از تعدادی از ویژگیهای ضروری برای میزبانی از حیات برخوردارند.
در ادامه برخی از این سرزمین‌های ناشناخته که شاید روزی بتوانند از شکل گیری حیات بر روی خاکشان پشتیبانی کرده و انسان‌های صلح جوتری در آن سکونت پیدا کنند را به همراه تصاویر تلسکوپی یا شبیه سازی شده مشاهده می‌کنید:
برخی از معیارهای مهم برای شناسایی سیاره‌هایی مناسب برای حیات از این قرارند: ابعاد، مدار، موقعیت، ستاره‌های تنها و ناشناخته‌ها.
جرم سیاره به فیزیک اخترشناسان کمک می‌کند تا ساختار کلی سیاره را حدس بزنند، برخی از سیاره‌ها ابعادی برابر زمین دارند، برخی چندین برابر زمین هستند و پس از آنها ابرسیاره‌های گازی هستند که ابعاد آنها از ابعادی برابر سیاره نپتون تا عظیم تر از مشتری متغییر است.
برای شکل گیری حیات، یک سیاره باید در مداری پایدار در اطراف ستاره‌اش باشد، زیرا تمامی ستاره‌ها با مدارهای بی ثبات به تدریج به سوی ستاره کشیده شده و سرنوشتی غم انگیز را تجربه می‌کنند. همچنین حضور سیاره‌ها در منطقه قابل سکونت از اهمیت بالایی برخوردار است. این منطقه نه بسیار داغ و نه بسیار سرد است و فاصله آن تا خورشید به اندازه‌ای است که امکان حضور آب مایع وجود خواهد داشت.
از سویی دیگر ستاره‌های تنها میزبانان بهتری برای سیاره‌هایی شبه زمینی هستند. در سال 2010 یک جفت از ستاره‌های دو تایی رصد شدند که در اطراف آنها بقایایی از آنچه در گذشته سیاره بوده‌اند، مشاهده شد. برخی از عوامل از قبیل وجود آب، مواد شیمیایی خاص و آمونیاک را نمی‌توان توسط اطلاعاتی که تا کنون جمع آوری شده‌اند، تایید کرد. اما برخی از سیاره‌ها از قبیل گیلیس 581D ویژگیهای استثنایی و غیر قابل انکاری دارند.
گیلیس 581D: این سیاره در فاصله 20 سال نوری از زمین و در خارجی‌ترین بخش‌های منطقه قابل سکونت کیهانی واقع شده و در مدار ستاره‌ای سرخ رنگ در گردش است.
شاید این سیاره به اندازه‌ای گرم و مرطوب باشد که بتواند به شکل زمین از پیدایش حیات پشتیبانی کند، همچنین احتمال می‌رود این سیاره از اتمسفر ضخیم و کربنی برخوردار باشد. در صورتی که روزی انسان‌ها برای ادامه زندگی به زمینی جدید نیاز داشته باشند، این سیاره می‌تواند یکی از بهترین انتخاب‌های موجود به شمار رود.
گیلیس 581G: زمانی که این سیاره برای اولین بار رصد شد، به نظر کاندیدای مناسبی برای معرفی به عنوان سیاره‌ای شبه زمینی به شمار می آمد. این سیاره که در موقعیتی مشابه سیاره قبلی قرار گرفته از ابعادی مناسب و منطقه ای قابل سکونت برخوردار است.
جرم این سیاره سه برابر جرم زمین است و از این رو توانایی تشکیل دادن اتمسفر را خواهد داشت، با این همه کشفیاتی که در ادامه انجام گرفتند بیان داشتند که شاید این سیاره تنها نشانه‌ای اشتباه بوده و شاید اصلا چنین سیاره‌ای وجود نداشته باشد.
سیاره GJ1214b: این سیاره که با نام جهانی از آب نیز شناخته می‌شود، در فاصله 42 سال نوری از زمین واقع شده و در مدار ستاره سرخی با ابعاد یک پنجم خورشید زمین در حرکت است. آنچه این سیاره را منحصر به فرد می‌کند وجود مقادیر زیادی آب بر روی سطح آن است. این سیاره جرمی 6.5 برابر جرم زمین دارد و 2.7 برابر وسیع‌تر از سیاره انسان‌ها است از این رو به آن ابرزمین نیز گفته می‌شود.
این سیاره اتمسفری بخار آلود دارد که از ابرهایی ضخیم و متراکم از هیدروژن تشکیل شده است، ابرهایی که می‌توانند زمینه ساز شکل گیری حیات باشند.
سیاره HD 209458b: نشانه‌هایی از بخار آب در اتمسفر این سیاره که در فاصله 150 سال نوری از زمین قرار گرفته دیده شده است. همچنین بر روی این سیاره عناصر زیستی مشابه آنچه بر روی زمین وجود دارند نیز دیده شده که می‌توانند آغازگر حیات بر روی سیاره باشند.
اما دو عامل در این سیاره با شبه زمینی و قابل سکونت بودن آن ساز مخالف می‌زنند، این سیاره به دلیل نزدیک بودن به ستاره مادر خود به شدت داغ است و در عین حال این سیاره یک سیاره گازی بوده و از سطح جامد و خاکی برخوردار نیست.
سیاره کپلر 10b: کپلر از ستاره میزبانش فاصله زیادی دارد و از این رو می‌تواند فرصت ایجاد حیات را در خود داشته باشد. این سیاره برای اولین بار در سال 2001 رصد شد که در آن زمان از آن به عنوان شاهدی بر اثبات وجود سیاره‌های فراخورشیدی و یا حلقه گم شده تحقیقات سیاره‌ای فراخورشیدی یاد می‌شد.
زمانی که مسئله اصلی، جستجو برای یافتن حیات باشد، کپلر 10b بسیاری از ویژگیهای ضروری از قبیل آب و اتمسفر را در اختیار ندارد.
