به هر حال این روز‌ها ترافیک، فراوان و جای پارک، کمیاب و کیمیاست. این مورد را یادآوری کردیم که نشان دهیم کمبود یاد‌شده بر کسی پوشیده نیست و به‌قول انشای بچه‌‌مدرسه‌ای‌ها «بر همگان واضح و مبرهن است». با وجود این تعدادی از راننده‌ها این کمبود را بهانه تخلف‌های خود قرار می‌دهند؛ از توقف در محدوده‌های ممنوع گرفته تا همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید چسباندن خودرو به خودرو‌های دیگر. مدل جدید آن نیز پارک خودرو و گذاشتن تکه کاغذی با مضمون شماره تلفن همراه روی داشبورد است که این نیز به قول معروف عذر بدتر از گناه است.
نگهداری پله برقی
اوائل نصب پله‌های برقی، این وسیله مفید حکم اسباب‌بازی کودکان را پیدا کرده بود و به‌محض اینکه برخی والدین از دست شیطنت‌های کودک خود خسته می‌شدند وی را برای بازی روی پله‌برقی می‌بردند تا کمی آرام شود. این روز‌ها نیز برخی آنقدر روی این وسیله عمومی راه رفته یا حتی می‌دوند که بعد از چندی پله‌برقی نیز به ناچار از حرکت ایستاده و منتظر سررسیدن تعمیرکار می‌شود. به هر حال برای اینکه تردد سخت سالخوردگان و معلولان را روی پله‌های ثابت نبینیم بهتر است دست از حرکات غیر مسئولانه و مخرب برداریم.
از خودرو تا دفتر خاطرات
اگر داخل آئین‌نامه رانندگی این نکته قید می‌شد که نصب هر نوع نوشته و تصویری پشت خودرو از آنجا که موجب بر هم خوردن تمرکز راننده‌های دیگر می‌شود ممنوع است، دیگر با این نوشته‌ها روبه‌رو نمی‌شدیم. حال آنکه این روز‌ها بسیاری افراد از خودرو به جای دفترخاطرات و تریبون بیان نظرات شخصی خود استفاده می‌کنند. برخی راننده‌های وانت نیز انواع و اقسام سبک‌های نقاشی را پشت خودرو به نمایش در می‌آورند. کار به جایی رسید که حتی یکی از افراد سرشناس نیز بسیاری از چنین نوشته‌ها و نقاشی‌هایی را به عنوان فرهنگ عامه جمع‌آوری کرد. به هر حال برای حفظ آبروی فرهنگ عامه هم که شده سعی کنیم چنین نوشته‌هایی را روی خودرو نصب نکنیم.
هواکشِ وسوسه‌انگیز
در چند روز اخیر به محض اینکه از کنار برخی اغذیه‌فروشی‌ها عبور می‌کنی یک ساعت پیش از افطار بوی غذا حسابی مشامت را نوازش که نه ولی آزار می‌دهد، زیرا هواکش وسوسه‌انگیز آنها چنان بینی رهگذران را نشانه می‌رود که دل‌شان ضعف می‌رود. حال آنکه اغذیه‌فروشی‌ها دیگر هواکش را بالای بام یا به نحوی نصب می‌کنند که بو رهگذران را آزار ندهد. این مشکل در روز‌های غیر از ماه مبارک رمضان نیز وجود دارد.
