برای خیلی‌ها تابستان بدون شنا به سر نمی‌شود. حتی در ماه رمضان هم استخرها در فاصله میان افطار و سحر، میزبان شناگران هستند. اما گاهی مشکلاتی که در اثر ورزش‌های آبی به وجود می‌آید، تا مدت‌ها فرد را درگیر خود می‌کنند. « بیماری گوش شناگران» از جمله این مشکلات است: یک عفونت باکتریایی یا قارچی که باعث درد، تورم، خارش و یا قرمزی در هر دو گوش می‌شود.
کم شنوایی خفیف و ترشح مایعات از جمله علائم دیگری است که ممکن است در اثر بیماری گوش شناگران (التهاب گوش خارجی) بروز کند.
از آنجایی که ورود آب به کانال گوش، علت ایجاد این مشکل است، طبیعی است که بهترین راه جلوگیری از بروز این بیماری، خشک و تمیز نگه داشتن کانال گوش باشد.
گوش‌درد را جدی بگیرید
شکل خمیده کانال گوش و خاصیت اسیدی جرم گوش موید این نکته است که کانال گوش به صورت طبیعی از ورود عناصر آسیب رسان به گوش جلوگیری می‌کند، اما اگر به هر دلیلی آب وارد گوش شود و موجب التهاب و عفونت گوش خارجی شود، گوش درد اولین علامت مشکل خواهد بود.
این درد در طی دو روز اول بیماری شدیدتر می‌شود و گاهی با خارش کانال گوش همراه است. معمولا در طی روز دوم، کانال گوش قرمز و متورم می‌شود.
با پیشرفت عفونت، ترشح بدبویی از گوش بیرون می‌آید. ترشحاتی که در ابتدا شفاف هستند، ولی به مرور زمان زردرنگ یا خونی می‌شوند. تورم و ترشح به صورت موقتی سبب کاهش شنوایی می‌شوند. بعضی از افراد هم از سرگیجه و وزوز گوش شکایت می‌کنند.
چه باید کرد؟
از آنجایی که پیشگیری بهتر از درمان است، سعی کنید هنگام شنا از گوش‌گیر یا همان محافظ گوش برای جلوگیری از ورود آب به گوش استفاده کنید.
همچنین هنگام دوش گرفتن مراقب باشید آب وارد گوشتان نشود. برای این منظور می‌توانید از محافظ گوش استفاده کنید و یا با پنبه قسمتی را که خارج از کانال گوش قرار می‌گیرد، به روغن یا کرم آغشته کنید تا آب وارد کانال گوش نشود.
درضمن فقط در آب‌های تمیز شنا کنید و از شنا کردن در دریاچه‌ها و آب‌های راکد و آلوده خودداری کنید.
پس از شنا یا استحمام، درون گوشتان را کاملا خشک کنید، سرتان را بچرخانید و لاله گوش را در جهات مختلف حرکت دهید تا آب درون گوش کاملا تخلیه شود.
اما اگر در هر صورت، گذر آب به گوشتان افتاد، به خاطر داشته باشید که در این شرایط مراجعه به پزشک برای درمان‌های تخصصی معقول‌ترین راه است، اما راه‌کارهایی هم وجود دارد که تا زمان مراجعه به پزشک می‌تواند به فرد کمک کند؛ مانند استفاده از سشوار یا حوله گرم.
شما می‌توانید حوله ای گرم کنید و آن را روی گوش دردناک خود قرار دهید. گرما سبب تبخیر آب اضافی می‌شود و درد گوش را کاهش می‌دهد. سشوار هم همین نقش را درد: سشوار را در کم‌ترین میزان درجه گرما قرار دهید تا به آرامی گوش شما را گرم کند. فاصله سشوار از گوش باید حداقل 25 تا 30 سانتی‌متر باشد.
استفاده از الکل و سرکه سفید نیز از دیگر درمان‌های خانگی در این مورد است. شما می‌توانید از پنبه آغشته به ترکیب سرکه سفید و الکل برای تمیز کردن گوش خود استفاده کنید. سرکه باکتری‌های گوش را از بین می‌برد و الکل نیز می‌تواند آب اضافی داخل کانال گوش را خشک کند.
مواردی که باید حتما به پزشک مراجعه کنیم
اما اگر علاوه بر گوش‌درد، تب دارید حتما به پزشک مراجعه کنید. به طور معمول پزشک برای کاهش تورم و عفونت آنتی بیوتیک خوراکی ویا قطره‌ای تجویز می‌کند.
توجه به این نکته هم ضروری است که افراد مبتلا به دیابت و بیماری‌های تضعیف کننده دستگاه ایمنی بدن مثل ایدز، افراد با سابقه دوبینی چشم و احساس گیجی در صورت ابتلا به التهاب گوش خارجی باید تحت مراقبت‌های ویژه قرار گیرند.
همچنین اگر فردی به گوش درد شدید مبتلا شد و درد او حتی با مصرف استامینوفن و ایبوپروفن کم نشد، نیازمند مراقبت سریع پزشکی است.
و در هر صورت فراموش نکنید که پس از بیماری، حداقل 10 روز از شنا کردن و زیر آب رفتن خودداری کنید و اجازه دهید تا کاملا گوشتان خشک شده و بهبود یابد.
