درحالی که تجربه دهههای 40 و 50 نشان میداد مردم پس از افطار علاقهمند به حضور در مکانهای فرهنگی هستند تا اوقاتفراغتشان را پر کنند، در طول سالها ی پس از انقلاب، برنامهریزی اکران بهگونهای صورت گرفته بود که در ماه رمضان صرفا فیلمهایی بهنمایش درآیند که فاقد جذابیت باشند؛ اتفاقی که تقریبا در تمام فصول مرده اکران رخ میدهد. چند سال پیش «آکواریوم» در ماه رمضان اکران شد و فروش بسیار خوبی هم کرد.
4سال پس از این تجربه موفق، در تابستان88، اعضای شورای صنفی نمایش در جلساتشان به طرح تازهای اندیشیدند؛ طرحی که اجرایش با توجه به شرایط خاص آن روزها نیازمند جسارت و برنامهریزی دقیق بود. از دل جلسات شورای صنفی نمایش، طرح اکران شبانه فیلمها در ماه رمضان بیرون آمد؛ طرحی که «اذان تا اذان» و «افطار تا سحر» نام گرفت و ابتدا در 4پردیس بهصورت آزمایشی اجرا شد. نتیجه آنقدر موفقیتآمیز بود که خیلی زود سالنهای دیگری هم به این طرح پیوستند. در سالی که فروش فیلمها بسیار پایینتر از حد انتظار بود، مردم از اکران شبانه فیلمها استقبال فوقالعادهای کردند.
سال89 این طرح مجددا اجرا شد؛ هرچند این بار سینماهای حوزه هنری بهدلیل مخالفت سازمان تبلیغات اسلامی حاضر به همکاری نشدند و البته مردم هم مثل سال88 از فیلمها استقبال نکردند. امسال از اکران ویژه رمضان سخن بهمیان آمد و قرار بود 4 فیلم در قالب این اکران بهنمایش درآیند.
تا امروز و درحالی که ماه مبارک رمضان به نیمه نزدیک شده از فیلمهای وعده داده شده، فقط «یوسف پیامبر» روی پرده آمده که فروشش اصلا رضایتبخش نیست. با این همه مردم در ساعات پس از افطار به سینما میروند. «ورود آقایان ممنوع» فیلم رکوردشکن اکران تابستان در شبهای ماه رمضان هم فیلم پرمخاطبی است و استقبال از «اینجا بدون من»، قابلقبول است و «جدایی نادر از سیمین» در اکران دومش در 2تکسانس ساعات پس از افطار خوب میفروشد. شبهای روشن سینما در رمضان سال90 نه با طرح شکستخورده اکران ویژه که با فیلمهای جذاب تابستان پرستاره است.