مأموران گاه جوان و کمتجربه مأموریت پیدا میکنند همراه افرادی که چون با قانون طرف شدهاند، ابایی از ارتکاب جرمهای بالاتری برای فرار از مجازات ندارند، دستبند به دست روانه خیابان شوند تا از طریق وسایل نقلیه مختلف به دادسرا برده شده یا به پایگاه پلیس و بازداشتگاه بازگردانده شوند.
نگارنده حتی شاهد مواردی بوده است که مأمور بدرقه از اتوبوس برای انتقال متهم استفاده کرده است! شاید ایراد کار از سیستمی باشد که صرف هزینه برای تردد ایمن متهمان را گزاف و بیمورد میداند. اما چنانچه این هزینه به ظاهر بیمورد - ولو با قیمتی گزاف - خرج شده بود، هفته گذشته شاهد آن نبودیم که استوار رجب پور پس از سالها خدمترسانی در بدرقه متهمان، بهدلیل اینکه از وسایل نقلیه عمومی (تاکسی) برای انتقال 4 متهم خطرناک به پایگاه پلیس استفاده کرد، جان شیرینش را تقدیم کرده و خانوادهای را غرق در مصیبت کرد؛ مصیبتی که با هیچ بودجه و اعتباری قابل جبران نیست.
اما هنوز هم این فرصت هست تا لااقل امنیت را برای سایر مأموران گمنام اما فداکار آگاهی فراهم کنیم و حداقل این گمان را در نظر بگیریم که راننده از همه جا بیخبر تاکسی و یا حتی سایر افراد رهگذر و عادی هم در معرض چنین خطر قابل پیشگیریای قرار دارند.