بدین ترتیب سیستم تعاملات ایرانکد یا به اختصار IMS با این هدف که عملیات صدور و به هنگامسازی مجوزها و گواهینامههای کالا در دو حوزه نظام واردات کالا در حیطه اقلام وارداتی و نظام توزیع کالا در حیطه اقلام تولید داخل را مکانیزه و سیستمی کند، شکل گرفت تا در نگاه کلان این محورها را مدیریت و راهبری کند. اما با گذشت 6سال از آغاز اجرای این طرح با مشارکت سه دستگاه ذیربط، اجرای نظام ایرانکد قادر به رفع دغدغههای پیش روی تولیدکنندگان و مصرفکنندگان کالا و رفع مشکلات نظام توزیع نبوده است. از سوی دیگر طی چند ماه اخیر اخبار متفاوتی در زمینه تخفیف ۱۰درصدی دولت به دارندگان ایرانکد، ضرورت دریافت ایرانکد در خریدهای دولتی برای 15 گروه کالایی و الزامی شدن ایرانکد برای انجام ثبت سفارش هزارو 530 قلم کالا از ابتدای تیر ماه امسال با تأییدیه مؤسسه استاندارد و... به گوش میرسد. با این وجود هنوز بسیاری از واردکنندگان، تولیدکنندگان و مصرفکنندگان کالا و خدمات آشنایی چندانی با کارکردهای متفاوت این سیستم ندارند؛ موضوعی که مانع فراگیر شدن ایرانکد بوده و موجب شده تا زبان مشترک کالا و خدمات چندان گویا نباشد. دیدگاههای احمد غلامزاده، مدیرعامل مرکز ملی شمارهگذاری کالا و خدمات ایران در مورد مشکلات، موانع و روند اجرای ایرانکد را میخوانید.
- اجرای نظام کدینگ کالا و خدمات چه اهدافی را دنبال میکند؟
براساس مصوبه دولت در وهله نخست هدف از اجرای ایرانکد آن است که زبان مشترکی در زنجیرههای تأمین در حوزه خدمات و کالا و در سطح ملی ایجاد شود. منظور از زبان مشترک، سازوکاری است که بتوان با استفاده از آن برداشت مشترکی از کالا در بین همه افراد ذینفع ایجاد کرد. هدف دیگر اجرای این سیستم آن است که بانک مرجعی برای اطلاعات پایه کالا و خدمات ایجاد کند؛ بدان معنا که بانک اطلاعاتی شکل گیرد که مورد استفاده همه افراد ذینفع باشد و برای هر کاری نیاز به این اطلاعات است. بر این اساس تاکنون بانک اطلاعات بیش از هزارو 530 قلم کالا تشکیل شده است. نکته دیگری که در مصوبه دولت نیز بر آن تأکید شده، اشاعه اطلاعات کالا ( به اشتراک گذاشتن) است که بهعنوان یکی از اهداف اجرای این طرح محسوب میشود. بر این اساس همه افراد و دستگاههای ذینفع در بخش خصوصی، دولتی یا در حوزه واردات و صادرات یا در هر حوزه دیگری که با کالا مرتبط است باید به اطلاعات مورد نیاز کالای مورد نظر دسترسی داشته و محدودیتی برای ارائه اطلاعات به متقاضیان وجود نداشته باشد.
- جایگاه ایرانکد در اصلاح نظام توزیع و تأمین حقوق مصرفکنندگان چگونه تبیین شده است؟
در اصلاح نظام توزیع میتوان از ابعاد مختلفی به نقش و جایگاه ایرانکد پرداخت. وقتی صحبت از حقوق مصرفکننده میکنیم قاعده آن است که مصرفکننده حق دارد بداند قصد دارد چه کالایی را با چه مشخصاتی خریداری کند. با این وجود امروز یکی از معضلات مطرح در سطح ملی عدماطلاع درست مصرفکننده از مشخصات کمی و کیفی کالاهاست. نکته دیگر آن است که بتوانیم با استفاده از این سیستم هزینه تمام شده کالایی را که به دست مصرفکننده میرسد تا حد ممکن کاهش دهیم. در این راستا 2 موضوع مطرح است؛ نخست آنکه بهدلیل نبود بهرهوری لازم در بنگاهها هزینه تمام شده تولید کالا بهمراتب بیشتر از هزینه واقعی است و کالاها به قیمتی بهمراتب گرانتر از قیمت تمام شده و سود منطقی به دست مصرفکننده میرسد. نکته دیگر هزینههای تحمیل شده به کالا در شبکه توزیع است. اکنون بخش زیادی از هزینهها در شبکه توزیع به کالا تحمیل شده و در نهایت مصرفکننده است که زیان هزینه تمام شده در بخش تولید و توزیع را میپردازد. برای حل این مشکلات ایرانکد در بخش تولید راهکارهایی را ارائه کرده که تولیدکنندگانی که از این روشها بهرهبردهاند قادر به کاهش هزینه تولید شدهاند که نتایج اجرای این سیستم در نظام تولید را تا پایان امسال در قالب همایشی ملی ارائه خواهیم کرد. در بخش اصلاح نظام توزیع نیز اگر بتوانیم اشتراکگذاری اطلاعات کالا را بین افراد ذینفع در شبکه توزیع محقق کنیم این امر موجب خواهد شد تا فاصله عرضهکننده و مصرفکننده کالا کمتر شده و در واقع واسطهها کمتر شوند.
- با این وجود روند اجرای این طرح طی چند سال اخیر چندان مطلوب نبوده و بسیاری از صاحبان کالا و مصرفکنندگان، آن را مبنای کارآمدی برای شناسایی هویت کالا تلقی نمیکنند، علت چیست؟
چنین استنباطی را از روند اجرای ایرانکد ندارم. اگر سیستمهای مختلفی که ساماندهی نظام تولید و عرضه کالا در دولت مطرح و اجرایی شده است را مقایسه کنیم میبینیم که ایرانکد از جمله سیستمهای موفق است؛ چرا که طراحی و پیادهسازی این سیستم صورت گرفته و اکنون در زمینه نتایج اجرای آن بحث میکنیم. این در حالی است که پیش از این بسیاری از طرحهای نرمافزاری برای اصلاح فرایند تولید و عرضه کالا مطرح شده اما هنوز قادر به پیادهسازی آن نیستیم. معتقدم ایرانکد در یک دوره زمانی 6 ساله به فضای عملیاتی وارده شده، اکنون در حال ارائه خدمات است و در فرایند بازرگانی کشور به ایفای نقش میپردازد.
- با این حال هنوز هم بسیاری از تولیدکنندگان و مصرفکنندگان اطلاعی از کم و کیف ایرانکد ندارند. آیا در این زمینه خلأ اطلاعرسانی وجود ندارد؟
ایرانکد بهطور مستقیم ارتباطی ملموس با مصرفکننده نهایی نداشته و سیستم تولیدی یا بنگاه به بنگاه است و مخاطب اصلی این سیستم بنگاهها هستند. در این زمینه توفیق خوبی داشتهایم و خیلی از بنگاهها به این سیستم متصل شدهاند و کل شبکههای زنجیرهای از این سیستم استفاده میکنند. اکنون ثبت سفارش کالا، مؤسسه استاندارد، وزارت نفت، راه آهن، شرکتهای بازرسی استانها و... همه در این سیستم قرار گرفتهاند.
- با این روند، هدف از اجرای طرحهایی مانند کاتالوگ الکترونیک یا شناسنامهدار کردن کالا چیست؟
همانگونه که هر فرد در جامعه، شناسنامهای دارد که هویت وی را مشخص میکند برای هر کالا نیز کاتالوگ الکترونیک و شناسنامه ایجاد کردهایم، ضمن اینکه اطلاعات کالا در سیستم وجود داشته و هر فرد ذینفع میتواند به آن مراجعه کند اما به هر حال اطلاعات هر کالا در قالب سندی به نام شناسنامه کالا تجمیع شده تا بتوان آن را بهصورت یک جا ارائه کرد. هدف از این سند آن است که بتوان اطلاعات استاندارد شدهای از کالاها ارائه کرد که مورد پذیرش دستگاههای حاکمیتی نیز باشد و درصورت پذیرش در فرایندهای داخلی این دستگاهها نیز مورد پذیرش قرار گیرد.
- ارتباط این شناسنامه با مصرفکننده نهایی چگونه خواهد بود؟
مصرفکننده نهایی میتواند از پورتال یا موبایل با بارکد معمولی یا دیتاماتریس اطلاعات نهایی هر کالا را دریافت کند. استفاده از این اطلاعات از طریق دیتاماتریس فراهم شده و در آینده نزدیک امکان دریافت این اطلاعات از طریق بارکد نیز ایجاد خواهد شد. با این وجود، نظارت بر کیفیت و استاندارد بودن کالاهای دارای ایرانکد بر عهده مؤسسه استاندارد خواهد بود و همانطور که مصرفکننده نهایی کالا هنگام خرید با مشاهده نشان استاندارد از کیفیت کالا اطمینان حاصل میکند، در فضای مجازی نیز این نشان تضمینکننده کیفیت کالا برای مصرفکننده خواهد بود.
- بهنظر شما، روند اجرای این طرح کند نبوده است؟
نه، این روند را کند نمیدانم اما درصورتی که هدف امکان اجرای بهتر این سیستم است، معتقدم این امکان وجود دارد اما این موضوع به مسئولان اجرایی ایرانکد بر نمیگردد بلکه به کسانی مرتبط است که خواستار استفاده از این سیستم هستند.
تا چه زمانی انتظار فراگیر شدن نظام کدینگ در همه کالاها و خدمات را شاهد خواهیم بود تا راهکاری نهایی برای رفع مشکلات نظام توزیع محسوب شود؟
- این امر بستگی به تعریفی دارد که از انتظارات ناشی از اجرای این سیستم داریم.
اگر بخواهیم همه دستگاههای حاکمیتی را به این نظام وصل و آنها را ملزم به استفاده از این اطلاعات پایه کنیم، فرایندی طولانی و زمانبر خواهد بود چرا که باید تغییراتی در این دستگاهها ایجاد شود که قابلیت پذیرش اطلاعات پایهای را که بهصورت استاندارد وارد شبکه میشود، داشته باشند. همچنین شکلگیری این تغییرات در سازمانها با موانع قانونی و نیروی انسانی مواجه بوده و ممکن است حتی با موانع مدیریتی و مالی مواجه باشد. با این وجود سیستمهای جدیدی که در نظام تولید و عرضه کالا در کشور شکل گرفته و اجرایی شده براساس ایرانکد بوده است. اکنون سیستمهای تأمین اعتبار (میزان)، تدارکات الکترونیک دولت (ستاد) و... براساس ایرانکد اجرایی شده است.
- تاکنون میزان توفیق این طرح تا چه حد بوده است؟
اکنون ایرانکد دارای 43 هزار عضو و یک میلیون کد ملی است که بهنظر میرسد پیشرفت خوبی است اما اینکه این میزان چند درصد از کل محسوب میشود را نمیدانم؛ گرچه اجرای این سیستم در برخی گروههای کالایی مانند مواد غذایی، داروها، مواد بهداشتی و قطعات خودرو تولید داخل به شکل صددرصد اجرایی شده است. با این وجود، آمار دقیقی از بنگاههای تولیدی در کشور وجود ندارد تا بتوان میزان توفیق این طرح در مجموع بنگاهها را بررسی کرد اما درصورتی که تعداد بنگاهها را 200هزار فرض کنیم میتوان گفت اکنون 20درصد در این زمینه توفیق داشتهایم.
- یعنی اجرای این سیستم با گذشت 6سال هنوز در ابتدای راه است؟
اینگونه نیست، چرا که اجرای این سیستمها در مراحل شکلگیری و راهاندازی به کندی پیش رفته و با سیری صعودی یکباره فراگیر خواهند شد.
- این سیستم تا چه زمانی فراگیر خواهد شد؟
بهنظر میرسد تا پایان اجرای قانون برنامه پنجم توسعه قادر خواهیم بود تا ایرانکد را بهعنوان مرجع اصلی شناسایی کالا و خدمات در کشور محسوب و آن را برای همه مصرفکنندگان و تولیدکنندگان کاربردی و اجرایی کنیم.