در گزارش همشهری آمده بود که بهدلیل نداشتن یک روز پاک از ابتدای امسال تاکنون و اضافه شدن آلایندههای جدید به هوای شهر، سال 90 را میتوان آلودهترین سال تهران در طول تاریخ دانست، اما جوابیهای که اداره کل محیطزیست استان تهران ارسال کرده است میگوید که در گزارش همشهری زحمات خودروسازان و تلاش دولت برای بالا بردن کیفیت سوخت نادیده گرفته شده و هوای تهران در بررسی بیشتر آلایندهها، پاک و سالم است.
سازمان محیط زیست در پاسخ خود به گزارش همشهری آورده است:
در تاریخ 2/6/90 آن روزنامه با تیتر درشت در صفحه اول تحت عنوان آلودهترین سال تاریخ تهران مطلبی غیرواقع و با تحلیلی کاملا مغرضانه درخصوص آلودگی هوای تهران گزارش نمود که بیتردید قصدی جز کمرنگ نمودن خدمات دولت کریمه و تشویش افکار عمومی نداشته است؛ چراکه مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت آلودگی هوای تهران وابسته به شهرداری خود یکی از اعضای اصلی کارگروه کاهش آلودگی هوای تهران بوده و ضمن اینکه از نزدیک شاهد جلسات مستمر و مباحث این کارگروه میباشد، بهنظر میرسد تحلیلهایی که ایشان در جلسات کارگروه ارائه میدهد با سیاهنمایی که آن روزنامه از مصاحبه با ایشان نموده است بسیار متفاوت است. لذا جهت تنویر افکار عمومی اعلام میدارد:
1- برای بیان شرایط آلودگی هوا نمیتوان بهطور مطلق تنها به یک کیفیت وضعیت هوا مانند وضعیت پاک آن هم برای کلانشهر تهران با بیش از 8.5 میلیون نفر جمعیت، حدود 3 میلیون و 800 هزار خودرو، حدود 2 میلیون موتورسیکلت و بیش از 90 هزار واحد صنعتی و صنفی در محدوده و حریم شهر تأکید نمود، بلکه مقایسه چند وضعیت کیفی هوا در کنار هم (وضعیت پاک، سالم، ناسالم، خیلی ناسالم، خطرناک) میتواند تحلیل واقعبینانهای ارائه دهد و این اصلی است که اعضای محترم کارگروه کاهش آلودگی هوای تهران و متخصصین مربوطه روی آن اتفاق نظر دارند. بر این اساس باتوجه به تقسیمبندی برای روزها از نظر کیفیت هوا به پاک، سالم، ناسالم، بسیار ناسالم و خطرناک بنا بر مستندات مشخص میگردد که وضعیت کیفی هوا بدون در نظر گرفتن پارامتر 5/2MP تعداد روزهای سالم در سال 88، 123 روز و در سال 89، 123 روز و در 5ماهه اول سال 90، 150 روز بوده و در عین حال تعداد روزهای ناسالم در سال 88، 25 روز، در سال 89، 18 روز و در سال 90، 3 روز میباشد. بنابراین آمار مبین روند رو به افزایش تعداد روزهای سالم و کاهش تعداد روزهای ناسالم میباشد.
2- اعلام ناپاکترین سال هوای تهران طی گزارش آن روزنامه تنها با تکیه بر بزرگنمایی کاذب بر اندازهگیری ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون میباشد که مهر تأییدی بر غیرمنصفانه برخورد نمودن گزارش آن روزنامه است. از این نظر ذکر چند نکته حائز اهمیت است: اولا طی چند سال گذشته بهیمن توجه ویژه دولت محترم به مباحث مدیریت آلودگی هوای تهران تعداد ایستگاههای سنجش آلودگی هوا متعلق به اداره کل حفاظت محیطزیست استان تهران از تعداد 7 ایستگاه قبل از سال 85 به 19 ایستگاه سنجش ارتقا یافته است. ثانیا بهدلیل توجه بیشتر به حفظ بنیانهای زیستمحیطی و سلامت شهروندان با تصویب ارتقای سطح استانداردهای آلودگی هوا، اندازهگیری پارامتری مانند ذرات معلق زیر 2.5 میکرون را نیز جزء دستور کار قرار داده است.
ثالثا اندازهگیری این ذرات تنها از نیمه دوم سال 89 شروع شده و باتوجه به شرایط اقلیمی خشک تهران و گستردگی فعالیتها و کانون جمعیتی بیتردید پارامتر ذرات معلق زیر 2.5 میکرون عامل شاخص و تعیینکننده در پاکی یا ناپاکی هوای تهران نمیتواند باشد.
3- زمانی در دهه 70 با وجود حدود تنها یک میلیون و 200هزار خودرو و حدود 300 هزار دستگاه موتورسیکلت در حال تردد، هوای تهران شدیدا دچار آلودگی گازهای خطرناک مونوکسید کربن، دیاکسید نیتروژن، دیاکسید گوگرد و ازن بود که بعضی روزها در شرایط خطرناک قرار میگرفتند، اما امروز با افزایش تعداد خودروهای در حال تردد به بیش از 3 میلیون و 800 هزار دستگاه و حدود 2 میلیون دستگاه موتورسیکلت، آمار ایستگاههای سنجش کیفیت آلودگی هوای تهران بهلحاظ این گازهای خطرناک عموما در شرایط پاک و سالم میباشد. پس چگونه است که بهراحتی عملکرد مثبت بخش خودروسازی و ارتقای کیفیت سوخت را زیر سؤال میبریم؟ چرا نشانی از اخبار عملکردهای مؤثر کارگروه کاهش آلودگی هوای تهران و پیگیری تفاهمات سازمان حفاظت محیطزیست با وزارتخانههای صنایع و نفت در آن روزنامه نیست؟!
شایان ذکر است حل معضل آلودگی هوا نیازمند همکاری کلیه ارگانها و وزارتخانهها بوده و شهرداری تهران نیز باید به وظایف خود در این خصوص همانند خاموش نمودن اتوبوسهای شرکت واحد در پایانهها (که اتفاقا جزء مصوبات شورای محترم اسلامی شهر تهران نیز میباشد)، ساماندهی تجهیزات مکانیزه غبارروبی در سطح شهر و غیره عمل نماید.
پاسخ همشهری
لازم به توضیح است که اطلاعات ارائه شده در گزارش شرکت کنترل کیفیت هوا، براساس اطلاعات مرکز هماهنگی اطلاعات آلودگی هوا (مهار) که اطلاعات را در اختیار نهادهای مسئول قرار میدهد، تهیه شده است.از سوی دیگر درصورتیکه سازمان محیطزیست همان مصوبه سال 88 هیأت وزیران را درخصوص استانداردهای ملی رعایت کند و اطلاعات مربوط به آلودگی هوای تهران را براساس مصوبه جدید دولت ارائه دهد بیشتر روزهای سال وضعیت سالم نخواهد داشت چه برسد به وضعیت پاک. حال سوال اینجاست که چرا سازمان محیطزیست که خود بخشی از دولت است مصوبه جدید استانداردها که در سال 88 به تصویب دولت رسید را در موضوع آلودگی هوا رعایت نمیکند و هنوز همان استانداردهای قدیمی را درخصوص اعلام وضعیت آلودگی هوا مدنظر قرار میدهد؟