به گزارش آسوشیتدپرس اولین بررسی جهانی سازمان جهانی بهداشت درباره کیفیت هوای بیش از 1000 شهر بزرگ نشان میدهد که شهر اهواز در جنوب غرب ایران با بالاترین میزان اندازهگیریشده ذرات هوابرد کوچکتر از 10 میکرومتر در راس شهرهای دارای بیشترین آلودگی هوا قرار میگیرد.
سازمان جهانی این بهداشت این فهرست را دوشنبه 26 سپتامبر (4 مهر) منتشر کرده است تا بر نیاز به کاهش آلودگی هوا در محیطهای خارج از خانه که سالانه باعث 1.34 میلیون مورد مرگ زودرس میشود، تاکید کند.
این سازمان جهانی میگوید سرمایهگذاری بر روی کاهش میزان آلودگی هوا با کاهش میزان بیماریها و در نتیجه کاهش هزینه مراقبتهای بهداشتی جبران میشود.
این فهرست که بر مبنای دادههای منتشرشده بوسیله کشورها در چند سال گذشته درباره اندازهگیری میزانهای ذرات هوابرد کمتر از 10 میکرومتر- به اصطلاح PM10ها- است.
سازمان جهانی بهداشت حد مجاز بالایی PM10ها را 20 میکروگرم در هر متر مکعب هوا اعلام کرده است. PM10ها که باعث مشکلات تنفسی وخیم در انسانها میشوند، عمدتا متشکل از دی اکسید گوگرد و دیاکسید نیتروژن ناشی از نیروگاهها، اگزوز ماشینها و صنایع هستند.
میانگین سالانه میزان PM10ها در اهواز 372 میکروگرم در هر متر مکعب هوا است. صنایع سنگین و سوخت بیکیفیت وسائل نقلیه عوامل اصلی آلودگی هوا در این شهر 1.3 میلیون نفری هستند.
این بررسی نشان داد که شهر اولان باتور پایتخت مغولستان با میانگین سالانه تراکم PM10ها در حد 279 میکروگرم در هر متر مکعب و شهر سنندج در غرب ایران با میانگین 254 میکروگرم ردههای بعدی آلودهترین شهرهای جهان را به خود اختصاص میدهند.
شهرهای پاکستان و هند مانند کویته و کانپور و نیز پایتخت بوتسوانا، گابورون، نیز در ردههای بالای فهرست آلودگی هوای شهرها قرار دارند.
محمد حسن 39 ساله ساکن شهر کراچی پاکستان در این باره گفت تلاشها برای جایگزینی اتوبوسهای به شدت آلودهکننده این شهر با وسائل نقلیهای که از گاز فشرده استفاده میکنند، در نتیجه اثرات منابع آلاینده بزرگتر که "با جان مردم کراچی بازی میکنند"، خنثی میشود.
او که کارمند بانک است میگوید: "صنایع و کارخانه دود متراکمی را به هوا میفرستند، و هیچ سازمان دولتی برای بازرسی یا اصلاح آنها وجود ندارد."
سازمان جهانی بهداشت میگوید دلایل میزانهای آلودگی هوا متفاوت است، اما اغلب صنعتیشدن سریع و استفاده از سوختهای با کیفیت پایین برای وسائل نقلیه و نیروگاههای حرارتی تولید برق مسئول آلودگی هوا هستند.
در هند نواحی شهری عمده مانند دهلی نو، بمبئی وکلکته ساخت نیروگاههای جدید برق در محدوده شهرها را ممنوع کردهاند و نیروگاههای موجود تعطیل یا منتقل شدهاند.
اما در همان زمان فقدان سیستم حمل و نقل عمومی همراه با شکوفایی اقتصادی باعث افزایش سرسامآور شمار ماشینها و استیشنهای خصوصی شده است؛ از طرف دیگر سوبسید بالایی که دولت به سوخت دیزل میدهد به افزایش 10 برابری وسائل نقلیه با سوخت دیزلی به شدت آلودکننده منجر شده است.
در اولان باتور آلودگی هوا عمدتا به سوزاندن زغال سنگ، چوب و سایر چیزها برای گرم کردن، پخت و پز و تولید برق مربوط میشود. نیروگاههای برق با سوخت زغالسنگ دود غلیظی را به بر روی شهری میفرستند که مانند پکن، در درهای محصور میان کوهها قرار دارد و مواد آلاینده در آن باقی میمانند.
در طرف دیگر این فهرس تشهرهایی در کانادا و آمریکا قرار دارند که تراکم جمعیت کمتر، آب و هوای بهتر و مقررات سختتر مربوط به آلودگی هوا را دارند.
در پایتخت قلمرو یوکون در کانادا، شهر وایتهورس، با میانگین سالانه PM10ها تنها 3 میکروگرم در متر مکعب هوا، پاکترین هوا را در میان شهرهای جهان دارد و در شهر سانتا فه در نیومکزیکوی آمریکا با میزان 6 میکروگرم در رده دوم قرار میگیرد.
شهردار وایتهورس، خانم بیو باکوی، در این باره میگوید: "واقعا عالی است. افراد زیادی به سمت شمال به این شهر میآیند و با استنشاق هوای اینجا میگویند وای فوق العاده است. چه هوای پاکی . و ما این وضعیت هوا را بدیهی میدانیم چرا که همیشه هوای اینجا همینطور بوده است."
شهردار سانتافه، دیوید کاس، هم گفت او از این که این شهر در میان بهترین شهرهای جهان از لحاظ کیفیت هوا قرار دارد، خوشحال است، اما از این خبر متعجب نشده است، زیرا این شهر همیشه در ردهبندی انجمن ریه آمریکا درردههای بالا قرار داشته است. او گفت هوای پاک یکی از چیزهایی است که او را عاشق زندگی در سانتافه کرده است.
سازمان جهانی بهداشت فهرست کوتاهتری از مقایسه شهرهای جهان از لحاظ میزان ذرات ریزتر آلاینده، به نام PM2.5 را هم منتشر کرده است. حداکثر مجاز این نوع ذرات در هوا 10 میکروگرم در هر متر مکعب است.
در این فهرست اندازهگیریهای مربوط به شهرهای آسیایی وجود ندارد، به جز اولان باتور که بار دیگر با 63 میکروگرم در صدر آلودهترین شهرها قرار دارد.