لورنس لی گزارشگر تلویزیونی الجزیره انگلیسی در لندن گفت سادیسم، خشونت و بی رحمی سازماندهی شده به دست نه فقط یک نظامی بلکه به دست گروهی از نظامیان انگلیس در حق این زندانی عراقی در پایگاهی نظامی در بصره روا داشته شده است.
این یافته‌های گزارش اخیر درباره مرگ بها موسی، کارمند 26 ساله بخش پذیرش هتلی در بصره است.
وی ادامه داد سوالی که به صورت اساسی مطرح می‌شود این است که آیا این خشونت روا داشته شده نمونه‌ای نادر به شمار می‌آید یا اینکه بخشی از یک نظام آزار است. بها موسی در دست نیروهای انگلیسی که قرار بود عراق را جایی بهتر کنند، کشته شد.
وی در آزارهایی که در گزارش منتشر شده، خشن و بی‌رحمانه توصیف شده و مایه ننگ انگلیس است، جان خود را از دست داد. ویلیام گیج، رئیس هیئت تحقیق درباره کشته شدن بها موسی گفته است این حادثه لکه ننگی بر دامن ارتش انگلیس است که به شدت بر کارهای خوبی که ارتش انگلیس در عراق انجام داده، تاثیر گذاشته است. خبرنگار الجزیره انگلیسی همزمان با پخش تصاویری از وحشی گری یک نظامی انگلیسی گفت این نظامی، تنها کسی است که زندانی شده است.
شیوه‌هایی که آنان برای اعتراف گیری به کار می گیرند، بر اساس کنوانسیون ژنو ممنوع هستند ولی بها موسی و 9 نفر دیگر، با این شیوه ها بازجویی شدند.
حتی قبل از مرگ بها موسی، زندانیانی که در این زندان بدون در بازجویی می شدند، بعد از آزاد شدن حال خود را مانند کسی توصیف کرده اند که گویی از یک تصادف اتومبیل بیرون آمده اند. لی ادامه داد شیوه هایی که برای بازجویی زندانیان عراقی به کار می رفت، بر اساس قوانین ارتش انگلیس نیز از سال هزار و نهصد و هفتاد و دو، ممنوع بودند.
با این حال، ارتش انگلیس می گوید تا آن زمان، این شیوه در کشورهایی مانند مالی، کنیا، قبرس، کامرون انگلیس، سوازیلند، برونئِی، عیدن، گایالای انگلیس و ایرلند شمالی به کار می رفت.
در سال دو هزار و سه، شیوه هایی مانند پوشاندن سر متهم در عراق استفاده می شد. لایم فاکس وزیر دفاع انگلیس گفته است در ارتش انگلیس، هیچ جایی برای بد رفتاری با زندانیان یا تلاش برای پوشاندن این رفتارهای بد وجود ندارد. خبرنگار الجزیره انگلیسی ادامه داد در این گزارش آموزش بهتر نیروهای انگلیسی خواسته شده است ولی با این حال، وکلای زندانیان عراقی این سخنان را مهمل می دانند.
این بزرگترین تحقیق درباره شیوه های بازجویی در ارتش انگلیس از زمان کشته شدن یک فرد غیر مسلح در درگیری های خونین ایرلند شمالی در چهل و یک سال پیش است.
تلاش می‌شود گفته شود بدرفتاری با زندانیان در عراق به صورتی عمومی نبوده و فقط نمونه هایی نادر وجود دارند؛ ولی شواهد نشان میدهند که کمتر کسی این سخنان را باور می کنند.
از دیگر سو، این تحقیق بسیار محدود بود و تنها رویدادهایی که در دو روز (زمان بازداشت بها موسی) روی داده بودند، بررسی کرده است.
با این حال وکلای زندانیان عراقی می گویند اطمینان دارند که این رفتارها به قدری آسیب رسان هستند که باید تحقیقاتی گسترده تر درباره نحوه رفتار با زندانیان در عراق در طول پنج سال یعنی دو هزار و سه تا دو هزار و هشت صورت گیرد.
آنان می گویند صدها عراقی دیگر را می توان پیدا کرد که می گویند در شرایط مشابه، با رفتارهای اینچنینی روبرو شده‌اند.
