سه‌شنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۰ - ۰۸:۵۹
۰ نفر

آرش نهاوندی: زمانی که شهرها دارای برج و بارو بودند و خندق‌ها آنهارا فراگرفته بودند، مسافران و افرادی که از شهر خارج شده یا قصد ورود به آن را داشتند می‌بایست بنا به دلایل امنیتی و جلوگیری از خطر راهزنی اسم شب یا به‌اصطلاح امروزی اسم رمزی می‌دادند؛ این امر، به‌ویژه شب‌ها برای عبور و مرور از دروازه شهرها متداول بود.

طرح - سایبر

در عصر حاضر نیز مجددا کاربرد اسم رمز بنا به دلایل امنیتی (البته از نوع دیگر آن) رواج یافته است. امروزه اسم رمز، بیشتر برای کامپیوترها و در زمان استفاده از اینترنت به‌منظور جلوگیری از هک شدن سایت‌ها کاربرد یافته است.شاید برای شما اتفاق افتاده باشد که مورد حمله هکرها قرار بگیرید و در پی آن حساب‌های اینترنتی خود را خالی دیده باشید. هنگامی که یک هکر حساب‌های شما را هک کرده باشد شاید متوجه شده باشید که در یاهو مسنجر نیز فرد دیگری در حال استفاده از همان ‌آی‌دی شماست. هک به معنای عامیانه آن دزدیده‌شدن کلمه عبور یک سیستم یا حساب شخصی یک کاربر است. به‌طور کلی به نفوذ به هر سیستم امنیتی کامپیوتری هک گفته می‌شود.

با توجه به اینکه هکرها در سال‌های اخیر زیاد شده و از روش‌های جدید نیز برای نفوذ به سیستم‌های امنیتی ازجمله میل باکس‌ها استفاده می‌کنند، اخیرا راهکارهایی جهت مقابله با اقدامات هکرها اندیشیده شده است.

حفاظت از اسم رمزهای اکانت‌های حساسی مانند گوگل، فیس‌بوک، توییتر یا هر سرویس مهم و حیاتی دیگری، همواره از مهم‌ترین دغدغه‌های کاربران اینترنت در سراسر جهان بوده است. برای شرکت‌های سرویس‌دهنده هم این نکته اهمیت حیاتی دارد که کسی غیراز خود کاربر، نتواند به اکانت او دسترسی داشته باشد و وارد حوزه خصوصی زندگی دیجیتال او شود.
شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات تا‌کنون اقدامات گوناگونی را به تناسب شرایط زمانه برای کاربران فراهم کرده‌اند تا امنیت آنها را ارتقا دهند و شرایط بهتری برای حفاظت از حریم خصوصی آنها فراهم کنند.

یکی از راهکارهای ارتقای حفاظت و امنیت ایجاد اسم رمز دو مرحله‌ای است، این اسم رمز یک امکان جدید در تنظیمات گوگل است. این اسم رمز کاربر را قادر می‌سازد درصورت هک شدن با استفاده از اسم رمز دو مرحله‌ای هویت خود را اثبات کند. در واقع در ایجاد این اسم رمز به نوعی از اسم رمزهایی که برای عملیات بانکی اینترنتی استفاده می‌شود الهام گرفته شده است.

هیچ فرایند و سرویسی در جهان مجازی نمی‌تواند تضمین‌کننده جلوگیری کامل از هک‌شدن کاربر باشد. هزاران راه برای نفوذ به حریم خصوصی کاربران وجود دارد که به دلایل مختلف ممکن است کاربران در دام آنها گرفتار شوند. اما مسئله این است که با این اسم رمزهای دومرحله‌ای، کاربر می‌تواند مطمئن باشد که هر اتفاقی هم که رخ دهد، به‌سادگی امکان بازپس‌گیری اکانت (حساب)خود را دارد. در واقع اسم رمز دومرحله‌ای، تلفیقی از اسم رمز اکانت با یک کد یک‌بار مصرف تصادفی است که گوگل برای شناسایی‌ کاربران تولید و به تلفن‌ آنها ارسال می‌کند.

این کار از طریق افزایش شخصی‌سازی و اضافه کردن یک لایه امنیتی جدید انجام می‌شود. گوگل تلاش می‌کند احراز هویت کاربران را از طریق شماره موبایل کاربران انجام دهد.

استفاده از اسم رمز دو مرحله‌ای تقریبا مشابه استفاده از اسم رمزهای اینترنتی است که برای عملیات بانکی ارائه می‌شوند. اگر از سیستم‌های بانکی آنلاین استفاده کرده باشید، احتمالا با این سیستم احراز هویت دومرحله‌ای بیگانه نیستید. برای ورود به اکانت‌تان از این طریق، ابتدا باید اسم رمز خود را وارد کنید و پس از آن، از کدی که سرویس‌دهنده یعنی گوگل مستقیما در قالب اس‌ام‌اس یا یک تماس اتوماتیک صوتی به موبایل‌تان ارسال می‌کند، استفاده می‌کنید. بنابراین شما برای اتصال به اکانت یا حساب گوگل خود نیاز به 2فاکتور مجزا و مستقل خواهید داشت.

تنظیمات مرتبط با اسم رمزهای دومرحله‌ای ممکن است کمی دشوار و پیچیده به‌نظر برسد، اما اگر همین چند گام را با دقت بردارید، پس از آن می‌توانید مطمئن باشید که امکان هک کردن و در اختیار گرفتن اکانت گوگل شما دیگر وجود نخواهد داشت.
برای فعال کردن اسم رمزهای دو مرحله‌ای به بخش تنظیمات حساب گوگل خود بروید، سپس در بخش امنیتی این تنظیمات گزینه استفاده از دو مرحله بازبینی را خواهید دید و با کلیک روی گزینه ادیت خواهید توانست اسم رمز دو مرحله‌ای را فعال کنید.
درصورت برخورد با مشکل می‌توانید فقط با وارد کردن شماره، نخستین کد شناسایی را دریافت و این آپشن را روی اکانت خود فعال کنید. اگر کاربر آی‌فون باشید، بار کدی را روی صفحه قرار می‌دهد که با اسکن کردن آن توسط آی‌فون، تلفن همراه‌تان شناسایی می‌شود و از آن به بعد هر اتفاقی هم که رخ دهد، با کد شناسایی می‌توانید اکانت خود را پس بگیرید.

اما درصورتی که تلفن همراه‌ خود را گم کردید، یا گوشی دزدیده شد، چه باید کرد؟ گوگل برای این حوادث غیرمنتظره هم چاره‌ای اندیشیده است. در مرحله بعدی فعال کردن اکانت، گوگل ۱۰ کد پشتیبان به شما ارائه می‌کند تا در شرایط اورژانسی بتوانید از آنها استفاده کنید. این ۱۰ کد را باید در جایی امن نگه‌داری کنید. همچنین می‌توانید یک شماره پشتیبان هم به گوگل معرفی کنید؛ شماره تلفن محل سکونت یا کارتان، یا حتی شماره دوستی که به او اعتماد دارید، تا در شرایط اضطراری بتوانید از آن برای اثبات هویت خود به گوگل و بازپس‌گیری اکانت‌تان استفاده کنید.

برای ساده‌تر کردن این روند، کاربران گوشی‌های هوشمند (آی‌فون و آی‌پد، اندروید و بلک‌بری) می‌توانند از اپلیکیشن گوگل اوتوتنتیکاتور (اثبات هویت) استفاده کنند. این اپلیکیشن در هر لحظه‌ای که بخواهید، کد امنیتی لازم را به‌صورت کاملا تصادفی برایتان تولید می‌کند و می‌توانید از آن برای ورود امن و مطمئن به اکانت گوگل‌ خود استفاده کنید.

این مسئله لازم به ذکر است که برای هر بار وارد شدن به اکانت گوگل خود احتیاج به وارد کردن کد امنیتی نخواهید داشت. گوگل زمانی این کد را از شما می‌خواهد که از سیستم یا مرورگر جدیدی قصد وارد شدن به اکانت‌تان را داشته باشید. اگر شرایط زندگی شما به‌گونه‌ای است که مجبور هستید غیراز سیستم شخصی یا لپ‌تاپ خود، روی کامپیوترهای دیگری در محل کار یا کافی‌نت‌ها هم به اکانت خود متصل شوید، حتما از این امکان استفاده کنید تا مطمئن شوید که صاحب اول و آخر اکانت گوگل خود خواهید بود.

کد خبر 145524

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز