چراغهای کوله‌پشتی دارای دو چراغ قرمز و سبز و کلیدی برای خاموش و روشن کردن بودند و در پشت مامور راهنمایی و رانندگی قرار می‌گرفتند و کلید آن روی سینه سمت چپ وی قرار داشت.
اما نخستین چراغهای راهنمایی و رانندگی شهر تهران در سال‌های دهه 30 در تقاطع‌های سپه (امام خمینی (ره) فعلی) ولی عصر (عج)، پل امیر بهادر، باغ ملی، دروازه شمیران، گمرک و امیریه نصب شد.
این نسل از چراغهای راهنمایی و رانندگی که در شهر تهران نصب و راه اندازی شدند، مجهز به فانوس‌های لامپی کوچک بودند که از دید کافی به خصوص در ساعات میانی روز و در نور شدید آفتاب برخوردار نبودند.
آشنایی با تاریخچه چراغهای راهنمایی و رانندگی / آشنایی با نخستین قانون راهنمایی و رانندگی در ایران / آشنایی با نخستین قوانین راهنمایی و رانندگی در تهران
همچنین به دلیل عدم طراحی مناسب سیستم برق رسانی و استفاده از روش کابلکشی هوایی برای تأمین انرژی، درصد بروز اختلال در سیستم برق آنها بسیار بالا بوده و خاموشی مکرر چراغهای راهنمایی در تقاطعات اجتناب ناپذیر بود.
در سال‌های 39 و 40 بالاخره تقاطع‌های شهر تهران به نسل جدید چراغهای راهنمایی مجهز شدند. کنترل این نسل از چراغهای راهنمایی به صورت غیر خودکار و توسط مأموران پلیس راهنمایی و رانندگی صورت می‌گرفت و تنها معیار تصمیم گیری آنها برای تغییر وضعیت چراغ، مشاهداتشان از وضع ترافیک در تقاطع مربوطه بود. میزان زمان سبز و قرمز چراغ‌ها نیز بستگی به نظر مأموران پلیس داشت.
تحول دیگر، راه‌اندازی چراغهای راهنمایی و رانندگی زمان ثابت بود که در آنها مدت زمان فاز سبز و قرمز برای هریک از مسیرهای منتهی به تقاطع از قبل تعیین میشد و این زمانبندی فارغ از تغییرات حجم ترافیک در ساعات مختلف شبانه روز به صورت یکسان اعمال میشد.
در سال 1371 با توجه به لزوم گسترش، بهینه‌سازی و ایجاد تحول در امر تجهیز تقاطعها به چراغهای راهنمایی مطابق با استانداردهای روز دنیا و بهرهگیری از تکنولوژی‌های نوین و سازماندهی نظام مند حوزه نصب و راه‌اندازی و حوزه بهره برداری از چراغهای راهنمایی، مسئولیت طراحی، نصب و راه اندازی چراغهای راهنمایی و رانندگی سطح شهر تهران به عهده شهرداری تهران گذاشته شد.
امروزه کلانشهر تهران برای سهولت در امر رانندگی مجهز به آخرین سیستم‌های چراغهای راهنمایی و رانندگی است.
