اما به راستی چه راز و رمزی در بازگشت نو به نو اما مظلومانه و غریبانه این مسافران کوی دوست است ؟ این پیکرهای آسمانی در رجعت دوباره به زمین به مصداق « سفر من الحق الی الخلق»چه پیامی برای ما زمینیان دارند و ما را چگونه و با چه مفاهیمی مورد خطاب قرار می دهند؟ بر همه ما فریضه است که با درنگ و تفکر به این پرسش‌ها پاسخ دهیم .
رجعت این شهیدان نهیبی است به همگان تا پیوندها ی امروز و دیروزمان از هم نگسلد. فراموشی و نسیان بر وجودمان سیطره نیابد. روزها و شب‌های فداکاری و ایثار و اخلاص و مجاهدت به خاطره ها پیوند نخورد و برای احیای آنها چاره ای بجوییم . دنیا و ما فیهای آن همه همت و امید مان نشود. آرمان های متعالی و مقدس مان رنگ نبازد و در پشت هزار بهانه و توجیه پوسیده نشود. اخلاق و معنویت هر روز در پای مطامع و مصلحت ها ذبح نگردد. پیکر این شهیدان بیرقی است که می تواند دوباره مجاهدان حقیقی فی سبیل الله را دور هم جمع کند و مرز های شفاف آنها را با دنیا طلبان قدرت‌پرست و متظاهر روشن سازد. این پرچم می‌تواند راه روشن آینده را در میان هیاهوها و غوغاسالاری های سیاسی و تبلیغاتی این دسته و آن گروه نشان دهد .
صدای صاعقه وار شهیدان به‌ویژه در هفته دفاع مقدس معیارهای حق و حقیقت را بار دیگر برای همه ما آفتابی می کند تا « شبه حقیقت» تلبیس وار ما را نفریبد. نام و یاد شهیدان اگر یاد آور همه خوبی ها و پاکی‌ها بوده و است بیشتر از هرچیز توام با صداقت و راستی و صفا و آیینه دلی است وچه تقارن عجیبی است بازگشت این راست قامتان تاریخ و صدیقان زمان با سالروز شهادت امام صادق و رهبر مذهب شیعیان و این تقارن است که همه ما را به درنگ دعوت می کند. بیاییم هر از گاهی صادقانه و خالصانه و دور از هرگونه رنگ و ریا با شهدایمان نجوا کنیم که ای عزیزان حاضر اما در سفر الهی : ما آرمان‌های شما را فراموش نکردیم ما عشق و شوق شما به سربلندی ایران و عزت اسلام تحت تعالیم ائمه هدی علیهم السلام را با صفای صورتتان و پاکی نگاهتان شناختیم و به آن پایبندیم و این راه روشن را ادامه می دهیم. از بی‌مهری‌ها و موانع نمی‌هراسیم . از جهل دوستان نادان و خدعه دشمنان به پروردگار دانا و مقتدر پناه می بریم و با تکیه بر آرا و خواسته‌ها و پشتیبانی مردم بزرگ ایران ، کشور عزیزمان را به سویی می بریم که شما در آرزوی آن قله رفیع جان پاکتان را فدا کردید.
