آنچه میتوان طراحی گرافیک نامید، بیش از یکصد سال پیش به صورت روزنامه و مطبوعات، تصویرگری در نشریات ادواری، اعلامیه و پوسترهای سیاسی و مردمی در ایران ظاهرشد، اما طراحی گرافیک نزدیک به هفتاد سال پیش بود که معنی امروزی خود را به شکل آگهی تجاری، مطبوعاتی، تمبر، اسناد رسمی بانکی و اداری، انواع پوستر به ویژه پوسترهای تئاتر و سینما پیدا کرد.
طراحی گرافیک نوین ایران با قدمتی هفتاد ساله جوان تلقی میشود.
انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران کوشش میکند تا در حد توان خود به بهترین روش، اهمیت حرفه طراحی گرافیک ایران را به جامعه خود و جهان بشناساند.
پیشینه
در سال ١٣٥٥ جمعی از طراحان صاحب نام گرافیک ایران کوشش کردند تا برای حمایت و نوعی نظارت بر حرفه خود و نیز ارتقاء و تعالی طراحی گرافیک در کشور، سندیکای گرافیستهای ایران را تاسیس کنند.
این تلاش طراحان، هم زمان با دوره نخست شکوفایی و اوجگیری طراحی گرافیک ایران در دهه ۵۰ شمسی بود.
انتشار برخی از آثار طراحان گرافیک ایران در نشریات تخصصی جهان، گرافیک ایران را به جهانیان معرفی کرد، اما رسمیت یافتن سندیکا به سرانجام نرسید.
پس از انقلاب سال ۵۷ و همچنین جنگ تحمیلی، طراحی گرافیک ایران به مسیری دیگر وارد شد. تا این که در سال ١٣٦٤ اولین گام صنفی، با انتشار محدود نخستین تعرفه بهای کارهای گوناگون گرافیک به کوشش جمعی از طراحان گرافیک برداشته شد.
این جمع با تشویق و دعوت طراحان فعال و حرفهای آن زمان توانستند اولین نمایشگاه دوسالانه طراحان گرافیک ایران را با جلب حمایت وهمکاری برخی از سازمانها و نهادهای دولتی در موزه هنرهای معاصر تهران در سال ١٣٦٦ برگزار کنند.
این نمایشگاه، بزرگترین گردهمایی طراحان گرافیک ایران بعد از نمایشگاه پنجاه سال گرافیک ایران در سال ١٣٥٥ بود.
پس از برگزاری موفقیت آمیز این نمایشگاه، جستجوها، رایزنیها و تلاش برای راهاندازی و تاسیس شرکت تعاونی تهیه و تامین ملزومات حرفهای طراحان گرافیک ایران، اولین سازمان طراحان گرافیک ایران تحقق یافت.
از آنجا که این تعاونی نمیتوانست دربرگیرنده همه اهداف و آمال طراحان گرافیک باشد، یک سال و نیم پس از تشکیل، هیات موسس تعاونی توانستند با جلب نظر جمعیت قابل توجهی از طراحان گرافیک و یافتن راهکار رسمی و قانونی، انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران را در مهر ماه ١٣٧٦ به ثبت رسانده و تاسیس کنند.
انجمن از زمان تاسیس تاکنون دوران پر تلاش، موفق و پر فراز و نشیبی را پشت سر گذارده است.
در طی این زمان علاوه بر فعالیتهای گسترده فرهنگی، صنفی و آموزشی در سطوح ملی و بینالمللی، تلاش برای دستیابی به یک تشکل قانونی سازمان یافتهتر یعنی اتحادیه سراسری طراحان گرافیک ایران را نیز در دستور کار خود قرار داده است.
در جریان این تلاشها در سالهای پیش و پس از انقلاب، حضور و تلاش مستمر و بیوقفه زنده یاد مرتضی ممیز در کلیه مراحل سازماندهی، برنامهریزی و مدیریت، تعیین کننده بوده است.