حکایت فزون طلبی

سخنان روز گذشته یکی از مقامات اجرایی کشور ‌ باعث شد تا در این خصوص با ‌ محمد خوش چهره، نماینده مجلس هفتم گفت‌وگو کنیم.

• معیار و محک ارزیابی و ارزشگذاری دستاوردهای دولت‌های نهم و دهم چیست؟

بسیاری از دستاوردهای نظام اسلامی از زبان رئیس دولت منحصر در چارچوب فعالیت‌های دولت نهم و دهم ذکر شد. این اتفاق در بازه زمانی انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 نیز افتاد و واکنش‌های زیادی حتی از ناحیه مقام معظم رهبری به‌صورت اشارات به آن صورت گرفت، همچنان که ایشان در سخنرانی‌های متعدد خودشان در حوادث پس از انتخابات بارها مسئولان را از زیرسؤال‌بردن اقدامات دولت‌های قبلی برحذر داشتند و مجموعه اقدامات دولت‌ها را در راستای حرکت، پیشرفت و تعالی کشور برشمردند. جدای از این موضوع، ارزیابی و مقایسه دستاوردها و فعالیت‌های دولت‌ها یک امر علمی است که چارچوب و بستر خاص خود را می‌طلبد و شاخص‌های خودش را دارد.

• شیب پیشرفت‌های علمی در ارزیابی دولت‌ها چگونه قابل تبیین است؟

در ادبیات علم، دانش بشری از صدر تا به امروز در بستر میراث بشری تفسیر می‌شود، یعنی قطار علم در مسیر حرکت خودش در طول تاریخ با بهره‌گیری از علوم و دانش پایه همچون فیزیک، ریاضی، شیمی و... به چنان غنایی رسیده که امروز نتایج آن را در رشته‌هایی همچون نانوتکنولوژی، بایوتکنولوژی و فناوری اطلاعات که علوم روز دنیا هستند شاهد هستیم. در این بستر پیشرفت تاریخی که بالطبع ما به‌دنبال ارزیابی بخشی از آن در موقعیت سرزمینی و زمان خودمان هستیم، طبیعی است که انتساب همه جانبه پیشرفت‌ها به موقعیت‌ها و افراد خاص امری غیرعلمی محسوب می‌شود و حکایت از خوی فزونی طلبی انسان‌ها دارد. چنین اتفاقی به مثابه این می‌ماند که یک دانشمند با انحصار تکنولوژی و دانش به‌خودش بخواهد همه منافع را متوجه خودش بگرداند، درحالی‌که این نگرش از همان ابتدا محکوم به شکست است. این روحیات فزون خواهی و این که افرادی بخواهند. همه مسائل را به‌خودشان منتسب کنند با اخلاق بزرگان فاصله دارد.