«... اگر روزی در آینده احتمالا دور، احساس شود که نظام پارلمانی برای انتخاب مسئولان قوه مجریه بهتر است هیچ اشکالی در تغییر ساز و کار فعلی وجود ندارد...».این «تغییر سازوکار» تدبیر پیش بینانه رهبر معظم انقلاب برای پایان بخشیدن به مناقشاتی است که در بخشی از حاکمیت وجود دارد که یکی از آن اختلاف مجلسیها با رئیسجمهور بر سر مسئله «در رأس امور بودن» است. محمود احمدینژاد، رئیسجمهور در گفتوگوی خود با شبکه خبری سیانان آمریکا در پاسخ به این سؤال که آیا مباحث مطرح شده درخصوص ایجاد سیستم پارلمانی در ایران را موضعی علیه دولت میدانید؟ اظهار داشت:
چنین برداشتی ندارم و فکر نمیکنم مشکلی در این خصوص وجود داشته باشد؛ ضمن اینکه در قانون اساسی مکانیسم تغییر این قانون پیشبینی شده است. اما روز گذشته، رئیس مجلس با اشاره به بیانات اخیر رهبری بهطور صریح از تبدیل نظام ریاستی کشور به نظم پارلمانی دفاع کرد و به مهر گفت: حرکت از نظام ریاستی به سوی نظام پارلمانی به نوعی منظمتر شدن ساختار کشور است. علی لاریجانی در گفتوگویی دیگر با ایسنا با اشاره به اینکه در دنیا برخی کشورها ساختار ریاستی دارند و برخی نیز کاملا ساختار پارلمانی دارند، افزود:
این ساختارها هر کدام مزایا و معایبی دارند، در کشور ما هیچ کدام از این موارد نیست؛ یعنی بعضی از خصوصیات ریاستی و بعضی از خصوصیات پارلمانی وجود دارد، این در حالی است که به اعتقاد من عامل برخی از منازعات و کشمکشها، مشکلات ساختاری است. وی با اشاره به اینکه در گذشته در نظام سیاسی که نخستوزیر و رئیسجمهور وجود داشت مشکلاتی بهوجود آمده بود، گفت: رهبری در این سخنرانی در رابطه با احیای نخستوزیر صحبت نکردهاند بلکه صحبتهای ایشان به این امر توجه داشت که رئیسجمهور با رای مستقیم مردم انتخاب شود یا بهوسیله نخبگانی که مردم انتخاب کردهاند؛ من از درون و متن سخنان رهبری نظری مبنی بر احیای پست نخستوزیری استنباط نکردم.