او پس از فارغ‌التحصیل‌شدن از دانشکده هنرهای زیبا از سال 54 تهران را به قصد تحصیل و کار هنری به مقصد پاریس ترک کرد و در همین سال و در همین شهر به دانشکده هنرهای زیبا "بوزار" راه یافت و تقریبا در 10 سالی که در اروپا اقامت داشت،علاوه بر مطالعات مستمر و گسترده در زمینه‌های مختلف هنری نمایشگاه‌های متعددی برپا کرد.
زند در سال 63 به ایران بازگشت و طی 20 سال گذشته آثارش را در بیش از 150 نمایشگاه انفرادی و بیش از 35 نمایشگاه گروهی در ایران، فرانسه، آلمان، کویت و پرتغال آثار مجسمه و نقاشی‌اش را به نمایش گذاشت.
مجسمه‌های بزرگ شهری او در تهران و اصفهان و نیز دیوارنگاره‌هایش، در متروی تهران، کلیسای سنت‌ماری - فرانسه - و نمازخانه سنت‌پل ماندگار شده‌اند.
زند همچنین از سال ۱۳۶۳ به تدریس در دانشگاه‌های هنری ایران پرداخت. او عضو هیئت مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران نیز بوده است.
از جمله آثار بارز وی می‌توان به مجموعه مجسمه‌های فلزی او اشاره کرد که حاصل برش و خمش صفحات دو بعدی و در نتیجه تبدیل آنان به احجام و فرم‌های سه بعدی است.
بر خلاف بیشتر گونه‌های دیگر مجسمه، آثار زند از تمامی جهات دیداری قابل برداشت و دارای هویت‌اند.
وی در آخرین نمایشگاه خود از پلکسی گلاس به جای صفحات فولادی نیز استفاده کرده بود.
این نقاش و مجسمه‌ساز از شاگردان مستقیم محسن وزیری مقدم از هنرمندان مدرنیسم قدیمی ایران در دوره‌های هنرستان و دانشگاه تهران بود.
او با گمان ابتلا به یک بیماری ساده تنفسی یا گوارشی در بیمارستان بستری شد، اما بیماری وی سرطان روده و معده تشخیص داده شد.
ایرج زند در صبح روز ۲۳ آذر ماه ۱۳۸۵ در بیمارستان پارس تهران درگذشت.
