«بید» به طور کلی به خانواده درختیِ عیالواری گفته می‌شود که دارای بیش از ۳۰۰ گونه در جهان است. شهرت بیشتر این درختان به خاطر وجود ماده‌ای دارویی به نام «سالیسین» در پوست آنهاست که از لحاظ شیمیایی شباهت زیادی به ترکیب آسپرین دارد و تب بر و مسکن است. پوست انواع درخت بید، قهوه‌ای مایل به خاکستری و روشن است.
* بید درختی است سایه انداز که سریع رشد می‌کند. گزینه مناسبی است برای کسانی که به درخت کاری و باغبانی علاقه دارند ولی «صبر بلبل» ندارند! سرعت رشد در گونه‌های مختلف آن، از ۱۵۰ تا ۴۵۰ سانتی‌متر در سال متغیر است. یعنی نهال بید به‌طور میانگین، حدود دو تا سه سانتی‌متر در روز قد می‌کشد. علاوه بر این حُسن، ازدیاد این درخت هم کار بسیار آسانی است. کافی است بعد از ریزش برگ‌های بید در پاییز، قطعه‌ای از شاخه چوبی آن را از درخت جدا و به عنوان قلمه فرو کنید توی زمین. این نهال کوچک، زود ریشه می‌دهد و با شروع بهار، چند برگ لطیف سبز.
* بید درختی است دو پایه؛ یعنی گل‌های نر روی یک درخت و گل‌های ماده روی درخت دیگر هستند. «بیدمشک» یکی از انواع بید است که باز شدن گل‌های معطر آن، نوید آمدن بهار را می‌دهد. عرق بیدمشک از گل‌های نر این درخت گرفته می‌شود.
* یکی از گونه‌های معروف و پرطرفدار این خانواده، درخت «بید مجنون» است که شکل و شمایل فتوژنیک و آشفته‌ای دارد. شاخه‌های بید مجنون سرپایینی و آویزان‌اند. نشستن زیر سایه این درخت، موجب تقویت اعصاب و رفع افسردگی می‌شود!
اخیراً یکی از زنان محقق ایرانی بر آن شده که عطر شادی آوری با استفاده از بید بسازد. امیدواریم این عطر شگفت انگیز زود‌تر روانه بازار شود؛ عطر بید.
