با این حال، قطر به‌عنوان کشوری که در زمان جنگ ناتو علیه حکومت معمر قذافی، نیروهای نظامی خود را به خاک لیبی ارسال کرده بود، با مغتنم شمردن درخواست عبدالجلیل، از پیشنهاد شماری از کشورهای غربی برای تشکیل یک ائتلاف نظامی جدید برآمده از دل ناتو به‌منظور حضور در لیبی خبر داده است. بنابر اعلام قطر، عملکرد این ائتلاف جدید، ادامه همان حضور ناتو در آب و آسمان و شاید خاک لیبی اما به‌صورتی محدود‌تر است. از میان بیش از 20 کشور عضو ناتو، تنها بین 3 تا 4 کشور در عملیات نظامی علیه قذافی مشارکت داشتند و بقیه کشورهای عضو به دلایل مختلف سیاسی و اغلب اقتصادی از حضور در این جنگ خودداری ورزیدند.
ائتلاف نظامی جدید در لیبی قرار است به فرماندهی قطر شکل گیرد. قطر درحالی قصد دارد فرماندهی این ائتلاف را به‌عهده گیرد که این کشور در کنار امارات عربی متحده و اردن، به لیبی جنگنده هم ارسال کرد و کوشید از رهگذر این جنگ به‌عنوان قطبی مؤثر در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی ظاهر شود.این نخستین تلاش قطر برای ایفای نقش منطقه‌ای و بین‌المللی نیست. قطر پیش از این، در بسیاری از رویدادهای منطقه هم نقش داشته و کوشیده است ضمن نزدیکی به غرب، به‌عنوان مهره‌ای تأثیرگذار درنظر غربی‌ها تلقی شود. قطر در انقلاب مصر کوشید با استفاده از جنگ روانی - رسانه‌ای خویش از طریق شبکه دو زبانه الجزیره، رویدادهای مصر را به‌صورت زنده منعکس کند و نقشی مهم و تأثیرگذار در حذف نظام سیاسی مصر به رهبری حسنی مبارک ایفا کند و پس از آن کوشید به‌صورت همزمان در محور سوریه - یمن هم حضور یابد و از این‌رو و درحالی که برخی از کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس و در رأس آنها عربستان سعودی پیش‌نویس ابتکار عمل را برای انتقال قدرت در یمن آماده می‌کردند، ضمن برگزاری نشست‌هایی با برخی رهبران انقلابیون، ابتکار عمل جداگانه‌ای ارائه داد تا نقش رهبری عربستان را تضعیف کند که به اعتراض کشورهای حوزه خلیج‌فارس و نیز 2گروه درگیر در یمن منجر شد. همزمان، این کشور سعی کرد با ایفای نقشی مؤثر در شکل‌گیری شورای انتقالی مخالفان سوری در ترکیه، از رویدادهای سوریه نیز حمایت رسانه‌ای کند و به‌گونه‌ای متفاوت آنها را منعکس سازد تا زمینه برای سرنگونی نظام حاکم در این کشور فراهم شود. نقطه مشترک 3 کشور عربستان سعودی، مصر و سوریه که قطر می‌کوشد ضمن کمرنگ جلوه دادن نقش آنها در معادلات منطقه‌ای و نیز بین‌المللی، نقش و جایگاه آنها را به‌عهده بگیرد، عمق تاریخی و استراتژیک این کشورهاست که قطر فاقد این مشخصه است.
رهبران قطر با علم به این نکته می‌کوشند نقش تأثیرگذار این کشورها در مسائل مهم منطقه و به‌ویژه مسئله فلسطین را به شیوه‌های مختلف ایفا کنند و تلاش‌های اخیر قطر برای آشتی میان حماس و اردن در همین راستا قابل تفسیر است. اکنون قطر می‌کوشد تا با نزدیک‌شدن به غرب با ترفندهای مختلف از جمله برقراری روابط پشت‌پرده با رژیم صهیونیستی و تبدیل شدن به بازوی نظامی ناتو در لیبی، هم پوششی غربی برای خود فراهم آورد و به‌عنوان دوست نزدیک غرب در منطقه تلقی شود و هم علاوه بر منطقه خاورمیانه عربی، راه خود را به سوی شمال آفریقا هموار سازد و در مقابل ایفای نقش سیاسی - نظامی در سرنگونی رژیم‌های منطقه، از رژیم‌های جدید شکل گرفته در کشورهای انقلابی، سهم‌خواهی کند تا اهداف ترسیم شده خویش را محقق سازد.
