تلاش میکنم مدیرکلی بیطرف، مطمئن و متخصص باشم. علت تاکید وی بر اینکه سعی خواهد کرد مدیرکلی بیطرف و مطمئن باشد این بود که اعضای آژانس با توجه به مواضع دولت ژاپن و شخص آمانو در پیروی بیچون و چرا از آمریکا نگران خروج آژانس از دایره بیطرفی و بیاثر شدن آژانس در پیشبرد اهدافش بودند. از طرف دیگر اصرار آمریکا به انتخاب آمانو بهعنوان مدیرکل آژانس دقیقا پاداش واشنگتن به توکیو در همراهی غیرقانونی ژاپن در حمله و اشغال عراق و افغانستان تفسیر میشد. همراهی کرهجنوبی با آمریکا در حمله به عراق و افغانستان موجب شد در سال 2007 بان کی مون وزیر امور خارجه کرهجنوبی که وظیفه هماهنگی سئول با واشنگتن را بر عهده داشت به دبیر کلی سازمان ملل برسد. در این شرایط طبیعی بوده و هست که اعضای آژانس همواره نگران بیطرفی آمانو در ایفای وظایفش باشند.
در نوامبر سال 2010 روزنامه انگلیسی گاردین سندی را به نقل از ویکیلیکس منتشر کرد که به دیدار آمانو با نماینده آمریکا در آژانس مربوط بود. این دیدار در آستانه انتخاب آمانو به سمت مدیرکلی آژانس صورت گرفته است. براساس این سند آمانو به نماینده آمریکا میگوید کشورهای گروه 77 که به کشورهای در حال توسعه مشهورند درخواستهایی مشروع و منطقی دارند که باید مورد توجه قرار گیرد اما بلافاصله به نماینده آمریکا اطمینان میدهد که درصورت انتخاب شدن به سمت مدیرکلی آژانس در باب انتصاب افراد در پستهای حساس در آژانس و در پرونده هستهای ایران کاملا با آمریکا هماهنگ خواهد بود. تعهد آمانو به هماهنگی با آمریکا به معنای آن است که مدیرکل آژانس ( آمانو) متعهد شد این مؤسسه تخصصی و فنی را به یکی از دوایر وزارت امور خارجه آمریکا تبدیل کند. هانس بلیکس مدیرکل پیشین آژانس و محمد البرادعی مدیر سابق آژانس حاضر نشدند این کار را انجام دهند. در دوره هانس بلیکس بحث برنامه هستهای عراق مطرح شد و بازرسان آژانس بارها اعلام کردند که عراق سلاح کشتار جمعی ندارد اما آمریکا نه تنها یکجانبه ادعای وجود سلاح هستهای در عراق را مطرح کرد و سرانجام به همین بهانه به عراق حمله کرد که بلیکس هرگز چنین ادعاهایی را نپذیرفت.
در دوره البرادعی نیز ادعاهای آمریکا درباره برنامه هستهای ایران بارها با واکنش منفی وی مواجه شد؛ چنانکه در سال 2007 حتی به بگومگوی جورج بوش رئیسجمهور وقت آمریکا و البرادعی نیز منجر شد. حالا آمانو پس از 2 سال به عهد خود در هماهنگی با آمریکا عمل کرده است. به گزارش آسوشیتدپرس در بحث برنامه هستهای ایران آمانو گزارش خود را به اطلاعات جاسوسی 10 کشور مدعی علیه ایران، مستند کرده است. این در حالی است که سکوت آمانو درباره گزارش محمد البرادعی مدیرکل قبلی درباره برنامه مخفیانه هستهای کرهجنوبی در زمینه غنیسازی اورانیوم، حتی تا بیش از ۷۰ درصد و بازفرآوری پلوتونیوم که صرفاً کاربرد سلاح اتمی دارد، نشان میدهد که گویا این اعتراف مستند و قدیمی در پرونده وظایف مدیرکل جدید فراموش شده است؛ هرچند دولت کرهجنوبی اعلام کرده این کار توسط تعدادی از دانشمندان و بدون اطلاع مقامات دولتی انجام شده اما سؤال از مدیرکل این است که آیا در کشوری مثل کرهجنوبی که دارای نیروگاههای هستهای و مقادیر زیادی اورانیوم غنی شده و پلوتونیوم است، انجام چنین فعالیتهای حساسی با ادعای خودسری و بدون اجازه دولت توسط عدهای، نگرانکننده نیست؟ آمانو درباره ایران مدرکی ندارد اما دستور کار دارد و به دستور کار خود عمل کرده است. آمانو با راضیکردن آمریکا میخواهد راه عضویت دائم ژاپن در شورای امنیت را هموار کند؛ هرچند به بهای بیاعتبار کردن آژانس باشد.