کی‌روش که قرار است تیم ملی را برای چهارمین بار به جام جهانی برساند، نخستین مرحله از ماموریتش را با موفقیت به پایان رساند. شاید به‌نظر برسد که انتخاب یک مربی سرشناس برای موفقیت کافی است و صعود از این مرحله کار بزرگی نبود، ولی عربستان در همین مرحله با وجود استخدام رایکارد نتوانسته نتیجه بگیرد و پس از تساوی خانگی بدون گل مقابل عمان، خطر حذف زودهنگام را کاملا احساس می‌کند. در کنار صعود بی‌دردسر، نمی‌توان از نشانه‌های مثبتی که در بازی تیم ملی دیده می‌شود به سادگی گذشت و جامعه فوتبال متقاعد شده که سرمربی پرتغالی انتخاب درستی برای فوتبال ایران و صعود به جام جهانی بوده است. این مهم‌ترین نکاتی است که در مسیر صعود تیم ملی دیده شد.
همچنان بدون شکست
تیم ملی تنها در بازی مقابل بحرین در منامه خطر شکست را احساس کرد که گل لحظات پایانی مجتبی جباری مانع از این اتفاق شد. مردان کی‌روش حالا در 9 بازی متوالی بدون شکست بوده‌اند و این موضوع با توجه به بازی‌های حساس مرحله بعد تاثیر روحی مثبتی روی بازیکنان دارد. در میان 20 تیم این مرحله، به جز ایران تنها ازبکستان و قطر توانسته‌اند بدون شکست باقی بمانند و حتی مدعیانی مثل ژاپن، کره‌جنوبی و استرالیا هم یک شکست در کارنامه‌شان دارند.
ساختار دفاعی مطمئن
تیم ملی در این مرحله تنها 3 گل دریافت کرده که سهم هر کدام از بازی‌های خارج از خانه یک گل است. در میان 20 تیم حاضر در این مرحله، از این نظر تنها ازبکستان (یک گل) و ژاپن (2گل)، آمار بهتری از ایران دارند. البته رحمتی در این 5 بازی به ندرت به دردسر افتاد و این نشان از استحکام ساختار دفاعی تیم ملی دارد. تیم ملی در دوره قطبی هم ساختار دفاعی خوبی داشت و این موضوع در جام ملت‌های آسیا و بازی حساس مقابل کره‌جنوبی هم به خوبی دیده شد. آرایش و شرح وظایف بازیکنان در تیم کی‌روش تهاجمی‌تر از دوره قطبی است، ولی مشارکت بازیکنان تهاجمی تیم در کارهای دفاعی و پرسینگ مناسب کمک کرده تا مهاجمان حریف به ندرت فرصت نزدیک شدن به دروازه ایران را پیدا کنند.
گلزنی برای همه
کی‌روش خیلی زود توانست ترکیب ایده‌آلش برای خط دفاع و خط میانی را پیدا کند ولی در خط حمله تقریبا در هر بازی یک ترکیب جدید را به زمین فرستاد. در شروع به‌نظر می‌رسید که انتخاب اصلی او انصاری‌فرد باشد، ولی در 3 بازی اخیر محمد قاضی توانست موقعیتش به‌عنوان مهاجم نوک را تثبیت کند. به‌نظر می‌رسد دلیل این انتخاب کی‌روش بیش از همه، جنگندگی و قدرت بدنی بالای قاضی باشد که برای بازیکنان کناری‌‌اش فرصت گلزنی ایجاد می‌کند. از این نظر می‌توان آرایش 3-3-4 تیم ملی را با آرایش 3-3-4 پرتغال مقایسه کرد. در تیم پرتغال هلدر پوستیگا به‌عنوان مهاجم نوک دوندگی و جنگندگی زیادی دارد، ولی وظیفه گلزنی بیشتر بر عهده رونالدو و نانی، دو گوش کناری و همچنین هافبک‌هایی مثل مرلس است. در تیم ملی هم میداوودی و رضایی به‌عنوان دو گوش کناری در جاکارتا موفق به گلزنی شدند و آندو، جباری و نکونام به عنوان 3 هافبک اصلی تیم در این مرحله گل‌های حساسی زدند. 2 بازیکن آخر با 3 گل زده بهترین گلزنان تیم ملی در این مرحله هستند.
تیم بدون حاشیه
اولین برخورد کی روش با مسئولان فدراسیون (هنگام مذاکرات) و خبرنگاران (در نخستین کنفرانس مطبوعاتی) نشان داد که او در کارش کاملا جدی است و بازیکنان هم در تمرینات به خوبی متوجه این قضیه شده‌اند. کاریزمای کی‌روش دلیلی است تا بازیکنان تیم ملی سراغ حاشیه نروند و دیگر از اعتراضاتی که در سال‌های قبل درباره فهرست تیم ملی، تعویض‌ها و حتی شرایط اردو شنیده می‌شد، خبری نیست. البته کی‌روش در کنار اهمیتی که به نظم اردو می‌دهد، رابطه صمیمانه‌ای هم با بازیکنان دارد و این کمک کرده که تیم ملی تبدیل به گروه یکدستی شود.
