او پس از پایان دبیرستان به انگلستان رفت و در سال ۱۳۵۷ از کالج هنر در رشته عکاسی فارغ التحصیل شد و در بحبوحهٔ انقلاب به ایران بازگشت.
وی از آن زمان تاکنون به طور مستمر به عکاسی مطبوعاتی در ایران و چندین کشور دیگر در منطقه و جهان مشغول بوده است که از جملهٔ آن کشورها می‌توان از ایرلند شمالی، نیکاراگوئه، کوبا، لبنان، سوریه، افغانستان و عراق در زمان جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ و بعد از سقوط صدام‌حسین در سال ۲۰۰۳ نام برد.
آثار او در مطبوعات معتبر دنیا از قبیل تایم، نیوزویک، نیویورک تایمز، اشترن؛ اشپیگل، ژنو و... به چاپ رسیده‌اند.
در روزهای آغازین انقلاب، عکاسی خبری و مطبوعاتی مانند امروز نبود و تعداد معدودی عکاس در این شاخه مشغول به فعالیت بودند.
در این میان جوانی به نام کاوه کاظمی فارغ التحصیل رشته عکاسی از انگلستان همزمان با وقایع انقلاب به ایران آمد.
کاظمی از همان آغاز با عکاسی خبری - مطبوعاتی و همکاری با آژانس‌های خارجی کار خود را آغاز کرد و از انقلاب، جنگ، و تحولات سیاسی و اجتماعی ایران، و در برهه‌های حساس در کشورهای لبنان (جنگ داخلی۱۹۸۶)، نیکاراگوا، کوبا، ایرلند، عراق (جنگ خلیج فارس ۱۹۹۱) و ... به عکاسی پرداخت.
کاوه کاظمی که در روزهای آغازین انقلاب عکاسی خبری را دنبال می‌کرد بعدها با دنبال کردن سوژه‌های مختلف اجتماعی عکاسی مطبوعاتی را به عنوان شاخه اصلی فعالیت خود برگزید.
وی در سال ۱۳۶۳ به پاریس عزیمت کرد و آنجا را به مدت ۴ سال مقر کاری خود قرار داد و در سال ۱۳۶۷ به دلیل شرایط حساس جنگ و تحولات اجتماعی مجددا" به ایران بازگشت و از آن زمان منطقه خاورمیانه را پوشش داده است.
از آخرین مجموعه‌های مورد توجه وی می‌توان به زرتشتیان - دراویش کردستان - ایل قشقائی و ... اشاره کرد.
کاوه کاظمی چند سالی است که در زمان فراغت به تدریس عکاسی مطبوعاتی به دانشجویان رشته عکاسی در دانشگاه آزاد می‌پردازد.
یکی از عکس‌های جنگ ایران و عراق وی که در روزهای آغازین گرفته شده بود جزء آثار کلاسیک جنگ در دنیا شناخته شده است و در ایران مورد توجه مطبوعات واقع شد و بر روی جلد کتاب "آئینه جنگ" به چاپ رسید.
این عکس که توسط آژانس گاما "سرباز گریان " نامگذاری شد به عنوان عکس برگزیده پانزدهمین سالگرد تاسیس این موسسه در گالری FNAC به نمایش در آمد و در کتاب " MOIS DE LA PHOTO" نیز منتشر شد.
