به گزارش مهر، یادداشت اردشیر صالحپور دبیر جشنواره به این شرح است: به رغم همه کمبودها و کاستیها، نمایش عروسکی در ایران، طی سالیان اخیر، تجارب ارزشمندی را در کوله بار اندوختههای خود به تجربه سپرده است و با حضور خود در جشنوارههای بینالمللی تا حدود زیادی موجودیت و شایستگیهایش را به اثبات رسانده است.
این اتفاق در نوع خود، مبارک، چشمگیر و کم سابقه و حاکی از ذوق و قریحه هنرمندان سخت کوش و جانهای شیفته و حاصل تلاش جمعی خانواده نمایش عروسکی ایران است.
امروزه دیگر، کمتر جشنواره یا تجلیگاهی از نمایش عروسکی در جهان را میتوان سراغ گرفت که هنرمندان عروسکی ایران یا در آن حضور و یا به نوعی مشارکت نداشته باشند.
از دیگر سو کمتر گروه معتبر نمایش عروسکی را میتوان شناخت که با نام ایران و نمایش عروسکی آشنا نبوده و کمابیش طی ادوار مختلف جشنواره بینالمللی نمایش عروسکی در تهران حضور نیافته باشد.
همچنین کمتر جشنوارهای را در تئاتر ایران میتوان یافت که در جدول برنامههای نمایشی آن، بخش و سهمی به حضور نمایش عروسکی اختصاص نداشته باشد و این همه و همه محصول برکات حضور همه جانبه و قاطعیت روشن و آشکار خانواده نمایش عروسکی ایرانی است که در اهتمامی سترگ به جدّ و جهد متجلی است.
اما هنوز یک پرسش اساسی و رویکردی استراتژیک در چشم انداز آتی پیش روی ماست: چگونه میتوان صفاتی بارز و ویژگیهائی متمایز را بر نمایش عروسکی ایران مترتب دانست؟ در عین احترام به دستاوردهای جهان عروسکی، مؤلفهها و شاخصهای اصلی نمایش عروسکی کدام است؟ این همان پرسش پاسخناپذیری است که در ابعاد کلانتری "تئاتر ملی" به جستجوی آن است.
چنین دغدغهای به منزله دوری از تجربیات تکنیکی تئاتر سایر ملل نیست، برعکس تأکید و استفاده از تجارب آنان به مثابه مکمل هویت ملی است.
هویتی که ذاتاً رو به تعالی و پیشرفت داشته تا خود را کاملتر کند. به هرمیزان که تئاتر نوین ما مبتنی بر اصالت و هویت تاریخی کشورمان باشد به همان میزان پایداری و استحکام آن در پیوند با خانواده و جامعه ماندگارتر است و زودتر به شکوفائی و بر و بار خواهد نشست.
جشنواره چهاردهم نیز همچنان ترغیب به مبادلات بینالمللی در قلمرو شناخت هرچه بیشتر نمایش عروسکی و کشف ظرفیتهای خارقالعاده آن در تعمیق درک متقابل هویت ایرانی همگام با فرهنگ جهانی را در دستور کار خویش قرار داده است تا با افتخار شاهد خلق دستاوردهای نوین و آفرینشهای ذوقی خانواده نمایش عروسکی ایران باشد و آنان را به تماشا بنشیند.