سیدمجتبی موسوی، دبیر سومین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران با بیان این مطلب گفت: بنابر تصمیم اعضای شورای سیاستگذاری و طبق زمان‌بندی اعلام شده قبلی، روز پنجشنبه (10آذرماه) مراسم اختتامیه این سمپوزیوم با حضور هنرمندان مجسمه‌ساز خارجی و داخلی برگزار می‌شود.
سیدمجتبی موسوی با بیان اینکه نخستین جلسه داوری آثار 9 آذرماه برگزار شد، گفت: اعضای داوران این سمپوزیوم را سیدمحمد بهشتی، ناهید سالیانی، سیدمرتضی نعمت‌اللهی، گائومنگ (از چین) و آیهان کای پینار (از ترکیه) بر عهده دارند که در 2 روز پایانی داوری، ضمن بررسی آثار رأی نهایی را اعلام می‌کنند.
دبیر سومین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران افزود: این مراسم ساعت 16 روز پنجشنبه در برج میلاد برگزار خواهد شد.
گفتنی است در سومین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران 5 هنرمند از کشورهای سوئد، ترکیه، گرجستان، ژاپن و سوریه، به همراه یک هنرمند مدعو داخلی و 12 مجسمه‌ساز در بخش اصلی و10 دانشجو در بخش دانشجویی، 28 مجسمه ساخته‌اند.
المان‌های شهری، عمومی شدن یک هنر نهفته
به گزارش همشهری، با وجود تاثیری که مجسمه‌های شهری در هویت بخشی به زندگی شهرنشینی دارد اما در طول 30 سال اخیر این هنر شهری همیشه دستخوش فراز و نشیب‌های زیادی بوده است، این در حالی است که چند سال اخیر را می‌توان به جرأت سال‌های تولد دوباره المان‌های شهری دانست. در گیر و دار حیات دوباره مجسمه‌های شهری، برگزاری دوسالانه‌های مجسمه‌سازی و سمپوزیوم‌هایی از این دست باعث شد تا هنرمندانی را که تا دیروز در کارگاه‌های خود تنها برای خود و مخاطبان محدود هنرشان به خلق آثار هنری می‌پرداختند، به میان مردم بیایند؛ هنرمندانی که اکنون آثار هنری‌شان را نه برای تعدادی از مخاطبان محدود بلکه برای مخاطبانی به ظرفیت یک شهر خلق می‌کنند.
محمدرضا حکیمی، هنرمند مجسمه‌ساز با تایید این مطلب، گفت: یکی از مزیت‌های برگزاری دوسالانه‌های مجسمه‌سازی و سمپوزیوم‌های بین‌المللی ارتقای هنر و دانش مجسمه‌سازی در میان هنرمندان است. زمانی که یک هنرمند به خلق یک المان شهری آن هم در اندازه یک شهر می‌پردازد تکنیکی که به کار می‌برد بسیار متفاوت از هنرمندی است که در کارگاه خود یک المان و مجسمه کوچک می‌سازد.
حکیمی از جمله هنرمندان مجسمه‌سازی است که در اکثر برنامه‌هایی که سازمان زیباسازی شهر تهران درخصوص المان‌های شهری و مجسمه‌های شهری برگزار می‌کند، شرکت کرده است.
او درباره دلیل حضورش در این برنامه‌ها اینگونه توضیح داد: سمپوزیوم مجسمه‌سازی آن هم در حد بین‌المللی یک کلاس درس آزاد است که در آن هنرمندان مجسمه ساز در کنار هنرمندانی از کشورهای دیگر قرار می‌گیرند و این مسئله باعث می‌شود تا با تکنیک‌های جدید این هنر بیشتر آشنا شوند. در واقع می‌توان گفت که سومین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران این فرصت را فراهم کرد تا هنرمندان ایرانی و خارجی ضمن آشنایی از فرهنگ یکدیگر به تبادل نظر بپردازند و این یعنی نقطه آغاز حیات دوباره مجسمه‌سازی شهری در تهران.
محمدرضا ذبیح‌الله‌زاده یکی از هنرمندان و اساتید برجسته مجسمه‌سازی نیز چنین عقیده‌ای دارد.
او در این باره می‌گوید: آموختن شیوه‌های جدید علم هنر مجسمه‌سازی همیشه یکی از مسائلی است که یک هنرمند مجسمه‌ساز به آن نیاز دارد. در این سمپوزیوم امکان انتقال این دستاوردهای علمی جدید برای تمامی هنرمندان فراهم شده است.قرار گرفتن هنرمندان جوان در کنار اساتید این هنر شهری یکی دیگر از ویژگی‌هایی است که شرکت‌کنندگان در سومین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌های شهری به آن اشاره می‌کنند.
