این دو فضاپیما نشانه‌هایی جدید از تشعشعات کهکشان راه شیری که دانشمندان تا کنون آنها را از جانب دیگر کهکشان‌ها مشاهده کرده بودند، در اختیار اخترشناسان قرار داده‌اند. این اطلاعات می‌توانند منجر به درک بهتر روند شکل گیری ستاره‌ها شده و اسراری که جوان‌ترین ستاره‌های جهان را احاطه کرده است آشکار سازد.
دو ویه جر در سال 1977 برای اکتشاف در میان سیاره‌های غول پیکر سامانه خورشیدی و مطالعه بر روی ذرات باردار خورشیدی پرتاب شدند اما فراتر از انتظارات ناسا عمل کرده و تا کنون به مسیر خود ادامه داده و به ارسال اطلاعات جدید مشغولند.
به گزارش خبرگزاری مهر، اکنون این دو فضاپیما اولین نشانه‌ها از نوعی بسیار حیاتی از تشعشعات فرابنفش از کهکشان راه شیری را ارائه کرده‌اند، پدیده‌ای که به خط لیمان-آلفا شهرت دارد. این پدیده درخشان‌ترین نوار هیدروژنی درون کهکشان به شمار می‌رود. مطالعه بر روی این پدیده می‌تواند دیدگاه‌های بسیاری را درباره پدیده‌های کیهانی از قبیل شکل گیری ستاره‌ها، محیط‌های باردار الکتریکی که اتمسفر سیاره‌های جوان در آن شکل می‌گیرند و گازهای متشنج در فضای بین ستاره‌ای را در ذهن اخترشناسان زنده کند.
اخترشناسان نوار لیمان-آلفا را در دیگر کهکشان‌ها مشاهده کرده بوده و از آن برای بررسی تاریخ اولیه جهان هستی استفاده کرده بودند. اما نوار لیمان-آلفای کهکشان راه شیری به دلیل نور کور کننده خورشید هرگز دیده نشده بود. اکنون ویه جرها به اندازه‌ای از پارازیت‌های فرابنفشی خورشیدی دور شده‌اند که می‌توانند منظره‌ای واضح از پرتوهای لیمان-آلفای راه شیری را در برابر دیدگانشان داشته باشند.
به گفته اخترشناسان، این پرتوهایی که به تازگی ردیابی شده‌اند موقعیت متولد شدن ستاره‌های داغ جوان را نشان می‌دهند، به این شکل آگاهی از میزان تشعشعات لیمان-آلفا از کهکشان راه شیری می‌تواند نشاندهنده میزان متولد شدن ستاره‌های جدید باشد. یکی از اهداف اصلی در این مطالعه ردیابی اولین ظهور ستاره‌ها در جهان نوپا است.
با وجود اینکه ویه جرها در حال حاضر بهترین دیدگاه را از تشعشعات کهکشان راه شیری به دست آورده‌اند، اما این دو فضاپیما به واسطه کم بودن سوخت توانایی رصد این تشعشعات را به تدریج از دست خواهند داد. در حال حاضر طیف سنج فرابنفش ویه جر 2 برای صرفه جویی در سوخت خاموش شده و به زودی همین دستگاه در ویه جر 1 نیز غیر فعال خواهد شد.
