به گزارش لایوساینس پژوهشگران اکنون در حال بررسی کردن خصوصیات این کجخلقیها هستند تا دریابند در این حملات چه چیزی طبیعی و چه چیزی غیرطبیعی است.
دانشمندان اعتقاد دارند که موارد نحسیکردن شدید که در سنین بالاتر هم ادامه پیدا میکند، ممکن است بیانگر اختلال در رشد عاطفی کودک باشند.
اخیرا گروهی از پژوهشگران نوارهای صوتی و تصویری کجخلقیهای 13 کودک کم سن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا عواطف این کودکان در طول این دورههای نحسی کردن بررسی کنند.
جیمز گرین از دانشگاه کنکتیکت، سرپرست این پژوهش، در این باره گفت: " بررسی نحسیکردن کودکان میتواند به ما امکان میدهد دریابیم کودکان چگونه خشم و ناراحتی خود را کنترل میکنند."
آموختن از نوارها
گرین و همکارانش از 13 والد خواستند که کودکان 2 و 3 سالهشان لباسهای مجهز به میکروفون بپوشانند و بگذارند آنها در محیطهای معمولشان به بازی بپردازند، و در همین حال یک دوربین ویدئویی هر بار تا 4 ساعت از آنها تصویر میگرفت. اگر کودک در هنگام ضبط صدا و تصویر به نحسیکردن میپرداخت، نوارها به پژوهشگران داده میشد. در غیر این صورت والدین به ضبط صدا و تصویر در دورهای بعدی زمان بازی ادامه میدادند.
هنگامی که گروه گرین این نوارها را از والدین جمعآوری کردند، به تجزیه و تحلیل نوارهای صوتی ضبطشده پرداختند. آنها توانستند در هر بار فوران خشم و گریه این کودکان دورههای ایجاد اصوات معین- جیغکشیدن، دادکشیدن، گریه کردن، هیاهو کردن و نق نق کردن- را شناسایی کنند.
گرین میگوید هریک از این سروصداها الگوی صوتی مشخصی داشت. این پژوهشگران دریافتند که در هر بار کجخلقی کودک چرخه مشابهی از این اصوات تکرار میشود.
جیغکشیدن و دادوبیداد کردن- که بیانگر خشم است- در ابتدای نحسیکردن بروز میکند و گریه کردن و نق نق کردن به دنبال آنها میآید.
گرین میگوید: "در اغلب نحسیکردنها دورهای از اوجگیری شدید خشم در ابتدای حمله وجود دارد و بعد از فروکش کردن این فوران خشم، اصوات کودک بیشتر بیانگر اندوه و تسکینجویی اوست."
رشد عاطفی
گابریل کارلسون، روانپزشک کودک و نوجوان در دانشکده پزشکی دانشگاه استونی بروکز در نیویورک میگوید شناسایی خصوصیات معمول دورههای نحسیکردن کودک مهم است زیرا بر اساس آنها دانشمندان میتواند دریابند چه رفتارهایی غیرطبیعی است.
کارلسون میگوید "ما میخواهیم بدانیم که تفاوت میان کجخلقی یک کودک دو سال و نیمه و کجخلقی یک کودک هشت سال و نیمه چیست."
به گفته او برخی از خصوصیات کجخلقی یک کودک دو ساله ممکن است بیانگر حساسیت او به مشکلات عاطفی در ادامه زندگی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی باشد.
کارلسون میگوید: " جتی در سنین پایین اندوه و خشم با یکدیگر درمیآمیزند. و چنین عواطفی ممکن است زمینهساز افسردگی باشند."
برخی از کودکانی که شدیدترین نحسیکردنها را از خود بروز میدهند، در سنین بالاتر در معرض میزانهای بالاتر افسردگی هستند.
دانشمندان میخواهند بدانند که چرا برخی از کودکان کجخلقیهای شدیدتری از خود بروز میدهند و دورههای کجخلقیشان تا سنین بالاتر ادامه پیدا میکند.
در مرحله بعد این پژوهشگران قصد دارند به بررسی نوارهای تصویری از نحسیکردنهای کودکان بپردازند تا دریابند چگونه واکنش والدین بر این حملات اثر میگذارد و به این ترتیب مشخص کنند که چه رفتارهایی در والدین میتوانند این حملات خشم را بدتر کند یا تسکین بخشد