به گزارش پرس تی وی، مردم پرتغال با برگزاری این تظاهرات مراتب خشم و نارضایتی خود را از تصمیم دولت در زمینه افزایش ساعات کاری اعلام کرده و هم‌زمان کاهش دستمزدها از جانب دولت را به باد انتقاد گرفتند.
پرتغال با داشتن میزان بیش از ۴۲ ساعت کاری در هفته و در عین حال پایین بودن دستمزدها، یکی از سنگین‌ترین شرایط کاری را در اروپا به خود اختصاص داده است.
از سوی دیگر کاهش گسترده دستمزدها و افزایش مالیات، زندگی مردم این کشور را به سطحی نامناسب سوق داده است.
سلیا پورتلا ،از فعالان عضو فدراسیون اتحادیه‌های لیسبون در گفت و گو با پرس تی وی گفت، دلیل برگزاری این تظاهرات صرفا پول نیست. مردم از شرایط زندگی ناراضی ودرباره آینده فرزندان‌اشان نگران هستند.
روز یکشنبه نیز صدها نفر از مستمری‌بگیران پرتغال در اعتراض به تدابیر ریاضتی وضع‌شده از سوی دولت در خیابان‌های لیسبون راه‌پیمایی کردند.
لیسبون ماه گذشته این تدابیر ریاضتطلبانه را به عنوان بخشی از بودجه ۲۰۱۲ پرتغال به اجرا گذاشت. اجرای این تدابیر ریاضتی در ازای بسته نجات ۷۸ میلیارد یورویی که از سوی اتحادیه اروپا و صندوق بین‌المللی پول برای جلوگیری از ورشکستگی در اختیار پرتغال قرار گرفته بود، صورت گرفته است.
بر اساس بودجه ۲۰۱۲ پرتغال، علاوه بر قطع پاداش تعطیلات و پایان سال برای مستمری‌بگیران و کارمندان دولت، سطح مالیات در بسیاری از موارد افزایش یافته است.
پرتغال از طریق اتخاذ تدابیر ریاضتی در تلاش است تا کسری بودجه‌اش را که حدود ۱۰ درصد تولید ناخالص ملی این کشور در سال ۲۰۱۰ را به خود اختصاص داده، به ۵.۹ درصد در سال جاری میلادی کاهش دهد.
پرتغال پس از یونان و ایرلند، سومین کشور منطقه یورو است که درصدد استفاده از بسته نجات اقتصادی می‌باشد.
اعتراضات علیه شرایط کاری در پرتغال در حالی برگزار شده است که معترضان می‌گویند این اعتراضات تا زمان رسیدگی به خواستهای آن‌ها ادامه خواهد داشت.
