با این حال روانشناسان همیشه تأکید داشته‌اند که هر کسی می‌تواند و باید در این فضای پرهیاهوی شهری، وقتی را برای سرگرمی و تفریح به‌خود اختصاص دهد. بی‌تردید فرصتی که برای این کار در نظر گرفته می‌شود، باید به‌گونه‌ای باشد که مزاحم کارهای دیگر نباشد. برای مثال می‌توان در ایستگاه‌های اتوبوس، درون مترو یا اتوبوس‌ها به مطالعه، حل جدول و... پرداخت. این کار گذشته از آنکه برای مدتی ذهن و روان را از انبوه کارهای روزمره جدا می‌سازد و سبب آسایش و تمدد اعصاب و تجدید قوای ذهنی برای فعالیت‌های بعدی می‌شود؛ در درازمدت با تربیت شهروندانی دانا و فهیم‌تر، به شهر تشخصی ویژه می‌دهد.
با این حال- همان گونه که اشاره شد- پرداختن به این دست فعالیت‌ها نباید مانع از انجام درست دیگر کارها شود، به‌ویژه کارهایی مانند رانندگی که نیازمند دقت و توجه زیاد است. این عکس که آقای حامد فوقانی آن را از حوالی خیابان اسفندیار گرفته است، راننده‌ای را نشان می‌دهد که حین رانندگی در اوج شلوغی خیابان‌ها، به حل جدول سودوکو مشغول است. درست است که پژوهشگران تمرکز ذهنی روی دو کار همزمان را در برخی مواقع تأیید کرده‌اند اما هر چه گشتیم به منبع یا گفته‌ای بر‌نخوردیم که مطالعه یا حل جدول را همزمان با رانندگی تأیید کند، مگر آنکه پیشاپیش رأی به پرت‌شدن حواس راننده و نهایتا تصادف داده باشند!
