همیشه این پرسش مطرح است که چرا برخی از شهروندانی که نسبت به کوچک‌ترین ریخت‌وپاش و آلودگی در خانه‌های خود حساس هستند، وقتی پا به بیرون از خانه خود می‌گذارند، انگارنه‌انگار در شهر زندگی می‌کنند. گویی این دسته از شهروندان تمام مسئولیت‌پذیری خود را در خانه جا گذاشته و درقبال کوچه، کوی، خیابان و شهرشان هیچ مسئولیتی برای خود قائل نیستند، چراکه اگر نگاه این دسته از شهروندان به شهر، نگاهی توأم با حس مشارکت و مسئولیت بود، هیچ‌گاه با چنین صحنه‌هایی روبه‌رو نمی‌شدیم.
همچنان که خانه با وجود اعضای آن موجودیتی پویا و زنده پیدا می‌کند، شهر هم با حضور شهروندان و همیاری آنها در امور شهر، به موجودی زنده و بانشاط تبدیل می‌شود. این عکس که محسن میرفخرایی آن را از شهرک رضویه، جنب پارک کوهسار، کوچه صالحی برای ما فرستاده، نشان از بی‌توجهی برخی از ساکنان این کوچه به رعایت مواردی چون استفاده از کیسه‌های مختص زباله و گذاشتن زباله در سطل‌های مخصوص جمع‌آوری زباله در ساعات مقرر دارد. لازم به گفتن نیست که این مسئله گذشته از آنکه چهره شهر را تغییر می‌دهد و آن را زشت و کثیف جلوه می‌دهد، از طرفی هم باعث بروز مشکلاتی می‌شود که دود آن به چشم شهروندان می‌رود. آلودگی خاک، آب، هوا و در کل محیط زندگی، رهاورد این بی‌توجهی‌هاست.
