به گزارش خبرگزاری ایرنا به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر "عادله قلی‌پور کنعانی" پژوهشگر این طرح گفت: هدف ما از این پژوهش، ساخت داربست نانو لیفی به عنوان جایگزینی موقت برای پوست بود که بتواند برای ترمیم زخم‌های سوختگی درجه سه و همچنین زخم‌های برشی عمیق به کار برده شود.
وی افزود: در این پژوهش داربست‌های نانولیفی از پلیمرهای طبیعی و مصنوعی زیست سازگار بر پایه کیتوسان و پلی کاپرولاکتان به روش الکتروریسی تهیه شدند.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: تلفیق ویژگی‌های منحصر به فرد نانوالیاف (مانند تخلخل، سطح به حجم بالا و ساختار سه بعدی ) با خواص زیستی عالی کیتوسان (مانند زیست سازگاری، خاصیت ضد میکروبی و ترمیم زخم) و ویژگی‌های عالی فیزیکی-مکانیکی پلی کاپرولاکتان از جمله مزایای این طرح است.
به گفته وی، تلفیق این ویژگی‌ها در نهایت منجر به تولید داربست نانولیفی زیست سازگار برای ترمیم زخم‌های سوختگی درجه 2 و 3 و زخم‌های برشی تمام عمق شد.
قلی‌پور کنعانی افزود: این داربست قابلیت عبور دادن اکسیژن و همچنین جذب رطوبت و چرک را از زخم دارد که علاوه بر اهمیت آن در زخم‌های سوختگی با عمق زیاد، موجب سرعت بهبود زخم و همچنین حفظ زیبایی پوست در زمان ترمیم می‌شود.
وی گفت: پس از موفقیت این داربست در آزمون‌های سلولی، مطالعات بالینی روی 60 سر موش صحرایی برای درمان زخم‌های تمام عمق برشی و زخم‌های سوختگی‌های درجه 3 پوستی انجام شد.
این پژوهشگر در توضیح روش مطالعه بالینی گفت: بر روی نیمی از داربست‌ها، سلول بنیادی بندنافی کاشته و داربست‌ها در دو گروه با و بدون سلول، برای درمان موش‌های آسیب‌دیده به کار برده شد، بررسی‌های آسیب‌شناسی نشان داد که این داربست‌ها در ترمیم بسیار موفق عمل می‌کنند و نوع دارای سلول بنیادی هم ضمن نتیجه بهتر و ترمیم مطلوب‌تر می‌تواند به عنوان پایه مناسبی برای تولید پوست مصنوعی در نظر گرفته شود.
به گفته وی در روش الکتروریسی جریان الکتریکی با ولتاژهای بسیار بالا به محلول پلیمری متصل و در نتیجه الیافی در مقیاس نانومتر ایجاد می‌شود. این نانوالیاف به دست آمده روی یک صفحه رسانا جمع‌آوری و در نهایت داربست نانولیفی بی‌بافت از آن تهیه می‌شود. مراحل این پژوهش در دانشگاه صنعتی امیرکبیر و بخش بررسی بالینی در دانشگاه علوم پزشکی تهران و مرکز قلب ایران با راهنمایی دکتر "هژیر بهرامی" و مشاوره دکتر "علی صمدی" انجام و از نتایج آن 4 مقاله در مجلات معتبر علمی منتشر و 5 اختراع هم ثبت شده است.
