دادگاه شهر هانوور آلمان پنجشنبه شب خبر از لغو مصونیت رییس جمهور این کشور داد، و او از سمت خود استعفا کرد.
ولف از حدود دو ماه پیش بخاطر آنچه که سوء استفاده از موقعیت خود برای دریافت وام مسکن عنوان شده، در کانون حملات رسانههای آلمان قرار گرفته بود.
ولف تا قبل از رسیدن به مقام ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۰ از اعضای رهبری حزب حاکم دموکرات مسیحی بود و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در انتخاب وی توسط مجلس به این مقام نقشی اساسی داشت.
مرکل تا قبل از تقاضای دادستان هانوفر همچنان به حمایت خود از ولف ادامه میداد. احتمالا سرو صداهای مربوط به فساد مالی ولف از یادها میرود اما موضع مرکل نه.
از سوی دیگر اگر چه پست ریاست جمهوری در آلمان پستی تشریفاتی است و رییس جمهور توسط پارلمان آلمان بمدت پنج سال منصوب میشود، اما در تاریخ معاصر آلمان سابقه نداشته است که دستگاه قضایی کشور خواهان لغو مصونیت رئیس جمهور شود.
رئیس جمهور آلمان چطور انتخاب میشود؟
رئیس جمهور آلمان را مجمعی مرکب از نمایندگان مجلس فدرال، شورای ایالتها (مجلس سنا) و نمایندگانی به انتخاب مجالس ایالات ۱۶ گانه کشور برمیگزیند.
اتهامها به روایت خبرگزاری دولتی آلمان:
- در دوران نخستوزیری خود در ایالت نیدرساکسن، چندین بار با همسر خود به خرج یک تهیهکننده فیلم به نام دیوید گرونهوالد به سفرهای تفریحی رفته است. ظاهراَ چنین امتیازهایی سبب شده که تهیهکننده یادشده از حمایتهای غیرمجاز از سوی دولت نیدرساکسن برخوردار شود و از جمله ضمانتهای مالی بانکی دریافت کند که ظاهراَ خود وولف برای آن پادرمیانی کرده است.
- در همان دوران ریاست بر دولت محلی نیدرزاکسن، برای خرید خانه، نیم میلیون یورو وام کمبهره از همسر یکی از سرمایهداران محلی دریافت کرده و بعداَ این سرمایهدار موقعیت بهتری در مسائل اقتصادی ایالت پیدا کرده است.
- کمک مالی به گروههای لابی برای برگزاری جلسات و کنفرانسها
سناریوی بعدی
به نظر میرسد که با استعفای ولف خانم مرکل برای انتخاب ریاست جمهوری بعدی مجبور باشد که به دیدگاههای اپوزیسیون نیز توجه بیشتری کند.
مرکل در بیانیه خود اعلام کرد که در انتخاب ریاست جمهوری جدید به نظر احزاب اپوزیسیون توجه خواهد کرد. این رویکرد از این جهت حائز اهمیت است که در دوران صدارت مرکل دو رئیس جمهور پیش از موعد استعفا کردهاند.
قبل از وولف، هورست کوهلر، رئیس جمهور آلمان بود که به دلیل اظهاراتش در مورد لزوم فعالترشدن ارتش آلمان برای حفظ منافع این کشور در سراسر جهان آماج انتقاد نیروهای اپوزیسیون قرار گرفت. او کمی بعد با این استدلال که در برابر این حملات از سوی مدافعان خود در احزاب حاکم دمکرات مسیحی و لیبرال مورد حمایت کافی قرار نگرفته استعفا داد.