به گزارش مهر به نقل از میل آنلاین، دانههای گیاه "سیلن استنوفیلا" که به عنوان قدیمیترین گیاه و ارگانیزمی که بر روی زمین زندگی میکرده، شناخته میشود، به واسطه سرمای سیبری در حالت خواب زمستانی قرار گرفته بود و محققان توانستند از این دانهها به عنوان مخزنی از ژنهای منجمد برای احیای این گیاه استفاده کنند.
این موفقیت به آن معنی است که این امکان وجود دارد که تعدادی از گونههای اولیه حیات که مدت زمان طولانی از ناپدید شدن آنها از سطح زمین میگذرد، در رسوبات منجمدی در گوشه و کنار جهان پنهان شدهاند. همچنین موفقیت در احیای گیاه سیلن به آن معنی است که امکان احیای حیات کشف شده بر روی سیارههای منجمدی مانند مریخ وجود خواهد داشت.
دانههای گیاه سیلن از میان لانه فسیل شده سنجاب قطبی زمینی که در عصر یخبندان در نزدیکی منطقه کنونی "کولیما" در روسیه زندگی میکرده، کشف شده است.
دانشمندان با استفاده از میکروسکوپهای قدرتمند دریافتند این دانهها به گیاه سیلن اختصاص دارند، گیاهی کوچک با گلهای ریز سفید رنگ که هنوز هم در این منطقه میرویند. تنها تفاوت میان این دانهها که در عمق 38 متری از زمین کشف شدهاند و دانههای گیاه مدرنی که در این منطقه رشد میکنند بزرگتر بودن ابعاد دانههای جدیدتر است.
محققان بااستفاده از شیوه تاریخ گذاری رادیوکربن دریافتند سن این دانهها از 31 هزار و 500 تا 32 هزار و 100 است. این دانهها پس از دفن شدن به سرعت منجمد شدهاند و از این رو کوچکترین تغییری در ساختار آنها ایجاد نشده است.
محققان روسی لابراتوار مطالعات خاک در مسکو میگویند این رسوبات در منطقهای از خاک کشف شدهاند که درجه حرارت آن منفی هفت درجه سانتی گراد بوده است. این محققان در محیطی کاملا استریل و با استفاده از شیوهای نوین گیاه را از تک دانه احیا کردند. به این شکل گیاه بارور سیلن را دوباره به وجود آوردند.
بر اساس گزارش میل آنلاین، یک سال بعد این گیاه 31 هزار ساله که تفاوت زیادی با نمونه مدرن خود دارد، گل داد، میوه به وجود آورده و دانه دار شد.