هدف از برقراری این آتش‌بس کمک به مجروحان درگیری‌ها در مناطقی است که در هفته‌های اخیر صحنه رویارویی ارتش سوریه و مخالفان مسلح این کشور بوده‌است. همچنین در روزهای اخیر گروهی از سناتورهای آمریکایی آشکارا از ضرورت مسلح کردن مخالفان سوری سخن گفته‌اند اما این مخالفان که در هفته‌های اخیر قدرت‌نمایی زیادی در مقابل ارتش سوریه داشته‌اند، تا به حال چگونه مسلح شده‌اند؟
آن دسته از مخالفان مسلح دولت سوریه که در شهر درعا مستقرند معمولا مایحتاج و اسلحه مورد نیاز خود را از مرزهای اردن تامین می‌کنند. مرزهای شرق و غرب سوریه و اردن مملو از مین است و محدودیت‌های زیادی دارد. این مرزها به‌شدت کنترل می‌شوند اما قاچاقچیان با رشوه دادن به مرزبانان می‌توانند از این مرزهای به‌شدت حفاظت شده عبور کنند. راه دیگر این است که 200 کیلومتر از این مرزها فاصله گرفته و به سمت مرزهای شمال شرق یا شمال غرب بروند. در این نواحی مرزها بیابانی و بی‌آب و علف و خلوت است.
در زمان جنگ آمریکا و عراق شهر الرمادی در عراق یکی از مسیر‌های ارتباطی با دمشق بود اما در حال حاضر اگر قرار باشد اسلحه از الرمادی به دمشق قاچاق شود، باید مسیری 650کیلومتری طی شود؛ درحالی‌که اگر اسلحه از لبنان قاچاق شود مسیری تنها نزدیک به 30کیلومتر طی خواهد شد. مسیر طولانی برای قاچاق اسلحه نه تنها هزینه قاچاق را بالا می‌برد بلکه خطر‌های امنیتی را نیز افزایش می‌دهد. البته از عراق نیز به سوریه سلاح قاچاق می‌شود اما با توجه به مسافت طولانی، میزان ارسال سلاح از عراق به سوریه در مقایسه با لبنان کمتر است. شهرهای سوریه نظیر دیرالزور، قمیشی و الهساکا با توجه به نزدیک‌بودنشان به شمال عراق، مقصد سلاح‌ها و مایحتاج قاچاق شده از عراق هستند. نواحی مرزی شمال شرق سوریه مناطق همواری هستند و به راحتی می‌توان از آنها عبور کرد.
اقدامات پیشگیرانه سوریه
دولت سوریه اقداماتی را جهت ممانعت از قاچاق اسلحه از لبنان به این کشور انجام داده است، اما اینگونه به‌نظر می‌رسد که تلاش نیروهای نظامی و امنیتی سوریه برای آرام کردن وضعیت ناآرام و آشوب زده داخل کشور موجب شده است که نیروهای امنیتی سوریه نتوانند به‌طور کامل عملیات‌های پیشگیرانه خود را در مرزهای سوریه با لبنان صورت دهند. از سوی دیگر کمک مردم روستاهایی که در آن سوی مرز و در لبنان قرار دارند موجب شده است که محموله‌های اسلحه و مایحتاج بیشتری به سوریه قاچاق شوند.
گفته می‌شود که ویسام حسن، رئیس بخش اطلاعات نیروهای امنیت داخلی لبنان (موسوم به ISF) نقش گسترده‌ای در ارسال سلاح به سوریه دارد. او یکی از نیروهای نزدیک به خانواده حریری است. گفته می‌شود که ویسام حسن به آن دسته از چهره‌های دولت سوریه که پناهنده می‌شوند نیز خدمات و پناهگاه ارائه می‌کند و به نیروهای شورشی در سوریه اجازه می‌دهد که از خاک لبنان به‌عنوان پایگاهی برای سازماندهی حمله به نیروهای دولتی سوریه استفاده کنند. به‌نظر می‌رسد که سوریه نخست باید از سد ویسام حسن بگذرد تا بتواند مانع روند قاچاق سلاح و مایحتاج نیروهای شورشی از لبنان به سوریه شود. با توجه به نزدیکی خانواده حریری به عربستان، سرنخ این فعالیت‌ها هم به ریاض می‌رسد. سعد حریری پسر رفیق حریری در یک سال اخیر در عربستان ساکن بوده و ارتباط نزدیکی با خاندان سلطنتی سعودی دارد.
