کار برای دولت یازدهم فاجعه‌آمیز است؛ عواقب خطرناک قانونگریزی دولت

1

• {علت تصمیم برای عدم ورود به مجلس نهم و پس از آن انصراف از این تصمیم} برآوردی که من و آقای توکلی از فضای سیاسی کشور و آرایش سیاسی مجلس داشتیم و همچنین با توجه به روند تصمیماتی که در مجلس هشتم گرفته شد تلقی ما این بود که حضور ما به صورت فردی، در جریان سازی اجتماعی و تصمیمات نمایندگان موثر نیست. تصور این بود که در محیط ‌های دانشگاهی و پژوهشی به دلیل پیامدهای مثبت بلند مدتی که برای تربیت کادر مدیریت کشور وجود دارد، شاید ارجح باشد که در ‌آنجا خدمت کنیم به همین دلیل تصمیم نداشتیم که در مجلس نهم وارد شویم.

2

• نکته دیگر هم این بود که به نظر ما مجلس در آن جایگاهی که در نظام تصمیم گیری کشور مورد انتظار بود، قرار نداشت. تلقی ما این بود که مجلس شاید نتواند در حوزه وظایفی که مورد انتظار مردم است ایفای نقش کند و نمایندگانی مثل ما که از آ‌نها دفاع از حقوق مردم را انتظار می‌رود، بتوانند در جهت گیری‌های اقتصادی و تصمیمات کلان مجلس موثر باشند.

3

• یک پارادوکس خیلی پیچیده‌ای شده بود به همین دلیل کار مشکل بود که برای مجلس نهم باقی بمانیم. اینکه چه شد تصمیم به برگشت گرفتیم بیشتر به دنبال رایزنی‌های دوستان و محبتی بود که داشتند. وجوه آمدن یا نیامدن به مجلس را سبک و سنگین کردند و بحث شد و نهایتاً تصمیم بر این شد که ما به صورت جمعی بیاییم تا شاید به همفکرانمان در مجلس نهم کمک کنیم و راهبردهای کلان عدالتخواهی و مبارزه با فساد را تعقیب کنیم و کمک کنیم که نظام کارآمدی بیشتری پیدا کند.

4

• بالاخره باید کمی عدول صورت گیرد تا ائتلاف شکل بگیرد. اگر هم‌افزایی نیروهای همفکر ایجاد نشود رای گیری از مردم و تکمیل فهرست کار مشکلی است اما در عین حال افراد لایق و صالحی هستند که خارج از فهرست جبهه متحد هستند و به اعتقاد من وجودشان برای مجلس می‌تواند فوق‌العاده موثر و مفید باشد. بعضاً در مجلس هشتم افرادی حضور داشتند که من واقعاً کارآمدی آنها را برای مجلس مفید می‌دیدم و افراد صاحب نظری هستند. به همین دلیل کسی نمی‌تواند ادعا کند 30 نفر معرفی شده از سوی جبهه متحد نسبت به افراد خارج از فهرست ارجح هستند.

5

• مبنای رای دادن من حتماً اعضای جبهه متحد هستند. اما اینکه به همه 30 جبهه متحد رای دهم چنین نیست. به افرادی رای می‌دهم که لازم است برای مجلس رای بیاورند البته آنها استعداد رای دارند و به نظرم اصلح هستند نسبت به برخی افراد که در جبهه متحد معرفی شده‌اند اما پایه و اساس تصمیمی که می گیرم همان لیست جبهه متحد است.

6

• نظام ما نظام دو پایه است، بخشی از اختیارات در اختیار رئیس جمهور است اما اعظم اختیارات در اختیار مجلس است. در حالی که شرایط نظام دو پایه برای کشورهایی است که سابقه تحزب طولانی دارند و یک سنت‌‌ها و رویه‌هایی براساس تحزبشان شکل گرفته است. اگر این سنت‌ها پذیرفته شود طبیعتاً نظام دو پایه می تواند کارآمدی خودش را داشته باشد. به عنوان مثال در فرانسه رئیس جمهور سوسیالیست بود اما اعضای دولت گرایش راست داشتند. علت این بود که پارلمان در زمان انتخابات پس از ریاست جمهوری به گرایش راست رای داده بود. اما در کشوری مثل ما که احزاب به هر دلیلی شکل نگرفته‌اند و افراد با ظرفیت‌های فردی خود وارد دولت یا مجلس می‌شوند این موضع منجر به کشمکش‌های بی حاصل می‌شود و مردم و کشور آسیب می‌بینند و آنچه حاصل می شود به نفع کشور نیست.

7

• {آیا موضوع مربوط به آقای رحیمی معاون اول رئیس جمهور را که در مجلس هشتم دنبال کرده است در مجلس نهم نیز پیگیری می کنید} نمی خواهم در فضای انتخاباتی صحبتی کنم که خدای نکرده تلقی شود از این فرصت می‌خواهم له یا علیه کسی استفاده کنم. ولی به اعتقاد من فساد مثل یک خوره برای نظام سیاسی کشوراست که مثل موریانه‌ به پایه های نظام می‌زند و اگر نظامی خودش را نسبت به فساد بیمه نکند و به مردم این اطمینان را ندهد که در مراجع تصمیم گیری اساسی افرادی که هستند پاکدست و مورد اعتماد هستند و هیچ خدشه‌ای نسبت به رفتارشان نیست، کشور چالش‌های جدی پیدا خواهد کرد.

8

• کار برای مجلس نهم سخت‌‌تر از مجلس هشتم است و البته برای دولت یازدهم فاجعه آمیز است. قانون اساسی به رئیس قوه مجریه اجازه تشخیص درست یا غلط بودن قانون را نداده است. اگر رئیس قوه مجریه احیاناً ملاحظاتی دارد باید این ملاحظات از مسیر مجلس دنبال شود، اینکه رئیس جمهور بگوید قانون را خوب نمی‌دانم یا با رفتار خود کاری کند که قانون را از خاصیت بیندازد، این خطرناک است. این روش اداره کشور، غیر از عواقب اجتماعی و پیامدهای خطرناک برای ملت و مجلس، فرصت‌های ایجاد دیکتاتوری و روش‌های مستبدانه در کشور را فراهم می‌کند. بی‌تعارف عرض کنم کار در مجلس نهم فوق العاده سخت‌تر از مجلس هشتم است و این به دلیل رویه‌های غلطی است که در سال های گذشته در قوه مجریه بنا گذاشته شده است. علیرغم اینکه جلسات هیئت‌های بلندپایه‌ای برای رفع اختلاف دولت و مجلس تشکیل شد و حق را هم به مجلس دادند اما عملا ‌آثار عملی برای اصلاح رویه‌ها ایجاد نشد و کار در مجلس نهم سخت‌تر خواهد بود و به مراتب برای دولت یازدهم شرایط پیچیده‌تر است.

9

• اصلاح رویه‌های غلط که تبدیل به سنت در قوه مجریه شده است کار را برای دولت بعدی فوق‌العاده سخت می‌کند. به عنوان مثال دولت در بودجه 91 بودجه هدفمندی را از بودجه عمومی حذف کرده که این کار اصلاً منطقی نیست. اگر این مورد جزو دخل و خرج دولت است باید در بودجه عممومی گنجانده شود دلیل ندارد نهادهای دولتی دخل و خرجشان داخل بودجه نباشد تا از شفافیت کافی برخوردار نباشند. پنهان کاری نیاز نیست.

10

• بودجه 91 نقطه عطفی برای مجلس خواهد بود که اگر مجلس به جمع‌بندی نرسد که بودجه 91 با اصلاح امکان تصویب دارد، باید این لایحه را به دولت برگرداند تا در چارچوب پذیرفته شده، این لایحه تنظیم شده و به مجلس ارایه شود.

11

• امیدوارم کسانی به مجلس نهم راه یابند که در راه مبارزه با فساد و عدالتخواهی و قانونگرایی و دفاع از آزادی و حقوق مردم جدی تری باشند و بتوانند جمع موثری را در مجلس تشکیل دهند.