با گذشت زمان نه تنها این شائبه کمرنگ نشده بلکه پس از تغییرات به‌وجود آمده در دوران تصدی مهرعلیزاده با بازپس‌گیری اختیارات مجمع و واگذاری‌اش به رئیس وقت سازمان تربیت بدنی و امروز وزیر ورزش این باور حتی بیشتر از قبل هم تقویت شده است. پس از عدم اصلاح اساسنامه در دوره‌های گذشته و در حالی که در اواخر حضور سعیدلو در سازمان تربیت بدنی گفته می‌شد قرار است انتخابات بعدی بر اساس اساسنامه جدید برگزار شود، هرگز این وعده رنگ عملی به خود نگرفت و نکته جالب‌تر آنکه با وزارتخانه شدن دستگاه ورزش نیز انتخابات با همان رویه معمول گذشته در حال پیگیری است. این در شرایطی است که حمید سجادی، معاون مرکز توسعه قهرمانی وزارت ورزش پس از اعتراضات برخی از نامزدها در انتخابات اخیر والیبال و دوومیدانی از تصویب اساسنامه جدیدی در آینده نزدیک خبر داده اما معلوم نیست چرا قبل از اصلاح اساسنامه این همه اصرار و ابرام در انجام انتخابات 2فدراسیون والیبال و دوومیدانی بوده که این انتخابات قبل از سال 91 انجام شود.
سمت و جهت‌دهی اعضای مجمع از همان بدو انتخابی‌شدن روسای فدراسیون‌های ورزشی وجود داشته که به‌مرور زمان نه تنها با انجام اصلاحات لازمه کمرنگ نشده بلکه به شکل بارزتری در دوره‌های بعدی تا امروز ادامه پیدا کرده است تا جایی که در بسیاری از مواقع عملا با حمایت پنهان و آشکار مسئولان نتیجه بسیاری از انتخابات، پیشاپیش مشخص بوده است. در این میان با وجود آنکه هاشمی‌طبا مبتکر شیوه انتخابی روسای فدراسیون‌های ورزشی، همان‌گونه در گفت‌وگوی جداگانه‌ای که با او داشتیم تأکید بر غیرقانونی بودن انتخاب سرپرست برای فدراسیون‌ها داشته اعتراف کرده است که در اولین دوره راه‌اندازی انتخابات هم آنان روی برخی از نامزدها بی‌نظر نبوده‌اند، اما مثل دوره‌های دوم به بعد هرگز از این بابت هیچ‌کدام از اعضای مجامع را تحت فشار قرار نداده‌اند.
در همان دوره‌ای که محمدرضا یزدانی‌خرم و سادات رضایی با وجود مخالفت هاشمی‌طبا و فائقی با سبقت گرفتن از نامزدهای مورد حمایت دستگاه ورزش (ابراهیم خلیلی و رمضانیان‌پور) موفق به کسب رأی اعتماد اعضای مجمع فدراسیون‌های والیبال و ژیمناستیک شدند، داستان انتخاب امیرخادم کاندیدای مورد توجه سازمان تربیت بدنی حکایت دیگری یافت و مسئولان مجمع برگزاری به شکلی شرایط را پیش بردند که رقابت خادم و پرویز سیروس‌پور، رئیس وقت فدراسیون کشتی با جنجال و دعوا به پایان رسید و در نهایت خود خادم پس از ناکامی تیم ملی کشتی آزاد در بازی‌های آسیایی2002 بوسان به‌رغم قهرمانی تیم ملی کشتی در مسابقات جهانی تهران جای خود را پس از اصلاح اساسنامه در واگذاری اختیار به رئیس سازمان تربیت بدنی در برکنار کردن فرد منتخب مجمع، قربانی مکانیسم جدید شد.
از این نمونه‌ها فراوان در دوره‌های تصدی مهرعلیزاده، محمدعلی آبادی و حتی علی سعیدلو (با توجه به تغییراتی که به زعم هاشمی‌طبا انحراف از اصول اولیه اساسنامه بود) اتفاق افتاد و بارها شاهد برکناری رؤسای فدراسیون‌های ورزشی و منصوب شدن سرپرست‌های همسو با مسئولان وقت سازمان تربیت‌بدنی بوده‌ایم که با حمایت‌های ضمنی و به لحاظ حقی که در انتصاب تعدادی از عناصر تشکیل‌کننده در انتخابات داشته‌اند، توانسته‌اند دیگر رقبایشان را به راحتی کنار بزنند و برای مدتی بر کرسی صدارت فدراسیون‌ها جلوس کنند.
طرحی که موفق نشد
پس از آمدن مهرعلیزاده که جانشین هاشمی‌طبا شد، در مقطعی حتی بحث برچیدن انتخابات فدراسیون‌های ورزشی هم به میان کشیده شد و بسیاری از روسای قدیمی فدراسیون‌ها در جلساتی و با امضای نامه‌ای خواستار ادامه پیدا کردن همان شیوه انتصابی گذشته شدند و دلیل آنان نیز این بود که با وجود تغییرات به عمل آمده در اساسنامه و تفویض اختیار عزل رئیس فدراسیون‌ها دیگر نیازی به آن همه هزینه برگزاری انتخابات و هدر دادن وقت برای برپایی مجمع نخواهد بود. البته این طرح با وجود همه تلاش‌های به عمل آمده هرگز رنگ واقعیت به خود نگرفت و شامل حال مرور زمان شد.
تکرار سناریو در دوره‌های بعد
بعد از مهرعلیزاده و در دوره محمد علی‌آبادی و علی سعیدلو نیز همین سناریو یعنی برکناری هر چند وقت یک بار رؤسای فدراسیون‌های ورزشی به عناوین مختلف به بهانه عدم نتیجه‌گیری یا همسو نبودن با سیاست‌های سازمان تربیت بدنی ادامه پیدا کرد. در دوره علی‌آبادی برکناری محمدرضا طالقانی و انتقال یزدانی‌خرم از والیبال به کشتی، از آن دسته اتفاقاتی بود که خیلی سروصدا کرد. در حالی که طالقانی سرگرم فرایض حج در مکه بود، طی حکمی یزدانی‌خرم به عنوان سرپرست، جانشین او شد و بعد از چند وقت رسما در مجمعی که از پیش نیز قابل پیش‌بینی بود با حمایت سازمان تربیت بدنی رسما بر ریاست فدراسیون کشتی تکیه زد و خود با گذشت 5 سال و پس از ثبت‌نام نامزدها برای دوره جدید به همان شیوه کنار گذاشتن طالقانی جایش را به حجت‌الله خطیب داد که چند وقتی بود عملا با همه سوابق روشن‌‌اش سمتی در تشکیلات ورزشی نداشت.
فوتبال عاقبت به‌خیر شد
یکی از اتفاقات مهم در دوره حضور علی‌آبادی در سازمان ورزش به ماجرای دخالتش در فوتبال برمی‌گردد که پس از جام‌جهانی2006 آلمان رأی به برکناری محمد دادگان داد. با توجه به این حرکت و با دخالت فیفا در این ماجرا فوتبال ایران در عین حال که دچار تعلیق شد، اما به نوعی عاقبت‌به‌خیر هم شد و از چرخه انتخابات مرسوم سایر فدراسیون‌ها بیرون رفت و با اساسنامه‌ای متفاوت با سایر فدراسیون‌ها به وضعیتی متفاوت و تا حدودی مترقی‌تر دست پیدا کرده است؛ اساسنامه‌ای که پس از تأیید فیفا حداقل دربرگیرنده عناصر بیشتری از هسته اصلی فوتبال است و وزارت ورزش برخلاف سایر انتخابات، قدرت مانور کمتری می‌تواند در آن داشته باشد.
مهم‌ترین تغییرات پس از وزارت ورزش شدن
از 12مرداد1390 که محمدعباسی با رأی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان اولین وزیر این وزارتخانه تازه تأسیس انتخاب شد تا امروز نزدیک به 7ماه می‌گذرد. در همین مدت اندک و درحالی که هنوز اساسنامه این وزارتخانه آماده نشده، تغییرات زیادی در برخی از فدراسیون‌های ورزشی صورت گرفته که چندان بی‌شباهت با دوره‌هایی نیست که هنوز دستگاه ورزش تحت عنوان سازمان تربیت بدنی فعالیت می‌کرد.جدا از تغییر عجیب در فدراسیون کشتی که نمایندگان مجلس را به واکنش واداشت، باید از برکناری کریم‌صفایی یاد کرد که او هم همانند یزدانی‌خرم به بهانه بازنشسته بودن برکنار شد و این در حالی است که هم‌اکنون بسیاری از رؤسای فدراسیون‌های مشغول به کار هم با وجود بازنشستگی منعی برای ادامه فعالیت ندارند. البته اولین رئیس فدراسیون برکنار شده پس از تشکیل وزارت ورزش امیرحسین آیت‌اللهی بود که از فدراسیون شنا کنار گذاشته شد.
به جز افراد یاد شده از جمشید وزیری از فدراسیون اسکیت، ناصر پور‌علی‌فرد از فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام، عباس احمد‌پناهی از کاراته و علیرضا امینی از فدراسیون جودو باید یاد کرد که شامل تغییرات تدریجی شدند و این تغییرات فعلا با توجه به در پیش نبودن مجمع انتخابات تا پایان سال متوقف شده است.
