همه مردان فدراسیون

از زمان تشکیل فدراسیون فوتبال در ایران افراد زیادی مسئولیت هدایت فوتبال را پذیرفته‌اند که ما در این مطلب به رؤسایی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در این سمت قرار گرفته‌اند اشاره داریم.

بعد از جنگ جهانی دوم که در سال1324 شمسی تمام شد، هوس شرکت در المپیک 1948 لندن به سر اهل ورزش ایران زد اما کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کرد که فقط کشورهایی می‌توانند در المپیک شرکت کنند که کمیته ملی المپیک و حداقل 3فدراسیون ورزشی داشته باشند. براین اساس در انجمن ملی تربیت‌بدنی و پیشاهنگی، پیش‌بینی‌های لازم انجام شد و 3فدراسیون رسما در روز 12اسفندماه1325 تاسیس شدند که فوتبال یکی از آنها بود.

قدرت علی‌کنی(2 دوره)، هدایت‌الله گیلانشاه، محسن حداد(2 دوره)، حسین سیاسی(2 دوره)، مصطفی سلیمی،حسینعلی مبشر(2 دوره)، مصطفی مکری(2 دوره)، ذبیح‌الله خبیری، حسینعلی سرودی(2 دوره) و آتابای،16 رئیسی بودند که هدایت فدراسیون فوتبال را تا پیش از انقلاب اسلامی برعهده داشتند.

ناصر نوآموز (15 ماه)

در زمان اولین مدیریتش در فوتبال که از تیر 58 شروع شد 41ساله بود. او در اولین انتخابات رسمی فوتبال در سال 58 بر مصدر کار آمد.ستاره سابق تیم ملی و باشگاه دارایی در دوران پرالتهاب انقلاب و آغاز جنگ، مدیر صعود به المپیک 1980 مسکو بود؛ المپیکی که البته تحریم شد، ضمن اینکه در دوران اول مدیریت او، فوتبال ما در جام‌ملت‌های آسیا سوم شد.

هادی طاووسی (10 ماه)

10 ماه در شروع جنگ تحمیلی، فدراسیون هجدهم را اداره کرد. طاووسی که در سال 59، 42ساله بود، دروازه‌بان سابق تیم ملی و باشگاه‌های شاهین، پرسپولیس و پیکان بود. او قبل از انقلاب در سازمان برنامه، مدیر کل بود. طاووسی به برنامه‌ریزی برای اداره فوتبال پرداخت اما اختلافاتش با رئیس وقت سازمان و رئیس اداره کل تربیت بدنی استان تهران باعث شد بدون آنکه فعالیت خاصی انجام دهد، در مرداد60 از کار کنار رود.

حسین آبشناسان ( 7 ماه)

گلزن تیم شعاع در دهه 40 بود که در دهه50، به کلاس‌های مربیگری دتمارکرامر رفت. آبشناسان 7 ماه در دوره پرالتهاب سال60 رئیس فدراسیون فوتبال بود؛ دوره‌ای که فعالیت بین‌المللی خاصی نداشتیم.

حسین راغفر (6 ماه)

دروازه‌بان سابق تیم ملی و باشگاه‌های دارایی و ماشین‌سازی تبریز، قبل از انقلاب به اسم جمشید راغفر شناخته می‌شد. او در 32سالگی و در اسفند1360 رئیس فدراسیون شد. تیم‌های فوتبال در دوران او برای شرکت در بازی‌های آسیایی 1982 دهلی‌نو آماده می‌شد که حکایت طرح 27ساله‌ها رخ داد و دست راغفر را برای ساختن تیم قدرتمندی با سرمربیگری ناصر ابراهیمی بست. راغفر در شهریور61 به پیشنهاد مصطفی داوودی، معاون فنی سازمان تربیت‌بدنی شد.

حسین آبشناسان (8 ماه)

ریاست فدراسیون آبشناسان با شرکت تیم ملی در بازی‌های آسیایی 1982 دهلی توأم شد. وقتی اصغر شرفی، ابوطالب، ناصر ابراهیمی و احمد خداداد از مربیگری تیم ملی استعفا کردند، آبشناسان خودش را به عنوان سرمربی تیم ملی معرفی و کار را تمام کرد! تیم ملی حذف و او در اردیبهشت 62 از کار برکنار شد.

بهروز صحابه( 16 ماه )

بهروز صحابه از اردیبهشت 62 تا شهریور‌63 به مدت 16ماه رئیس فدراسیون فوتبال بود. بازیکن سابق پاس که 2 بار با این تیم قهرمان لیگ تخت‌جمشید شده بود در دوران مدیریت 16ماهه‌اش تیم‌های ملی امید و بزرگسالان را با سرمربیگری احمد طوسی و محمود یاوری تشکیل داد. تیم ملی در مقدماتی جام ملت‌های 1984 آسیا، صعودی شایسته به سطح اول فوتبال آسیا داشت. در شهریور ماه1363، بهروز صحابه از مدیریت فدراسیون فوتبال کشورمان کنار گذاشته شد.

نصرالله سجادی (18 ماه)

نصرالله سجادی از شهریور 63 تا فروردین 65 به مدت 18 ماه رئیس فدراسیون بود. او که سابقه زیادی در فوتبال و مدیریت آن نداشت، در 2دوره، ناصر ابراهیمی و سپس فریدون عسگرزاده را سرمربی تیم ملی کرد و لیگ استانی قدس را راه‌ انداخت. تیم ملی در دوران او، تیم چهارم جام‌ ملت‌ها شد. در زمستان 64 به دنبال حضور رئیس جدید در سازمان تربیت بدنی از کار برکنار شد.

علیمحمد مرتضوی (14 ماه)

مدیر سابق تیم وحدت و رئیس سابق اداره کل تربیت بدنی استان تهران بود که در فروردین65 رئیس شد و پای پرویز دهداری و تیم مدیریتی او را به فوتبال باز کرد. جریان استعفای 14نفره بازیکنان تیم ملی در دوران او رخ داد. وقتی در بهار66، مرتضوی قصد پایان دادن به ماجرای مستعفیان را داشت و می‌خواست سرمربی تیم ملی را عوض کند با پافشاری و مخالفت‌ سازمان مواجه شد و خودش کنار رفت.

محمدرضا پهلوان (27 ماه)

مدیر جوان اما گمنامی که دهداری و یاران او را در تیم ملی ابقا کرد. تیم ملی جوان دهداری در دوران مدیریت پهلوان، تیم سوم جام‌ملت‌های1986 شد و در مقدماتی جام‌جهانی 1990 در همان مرحله اول حذف شد. پهلوان در بهار68 مناجاتی را سرمربی تیم ملی کرد. او در شهریور 1368 از مسئولیت برکنار شد.

ناصر نوآموز (46 ماه)

نوآموز که حالا 51ساله شده بود برای دومین بار از شهریور68 رئیس فدراسیون شد و در تیرماه72 از مسئولیت استعفا کرد. قهرمانی تیم ملی در بازی‌های آسیایی90 پکن و قهرمانی پرسپولیس، استقلال و پاس در دوران مدیریت او شکل گرفت. لیگ آزادگان هم در دوران مدیریت نوآموز پایه‌گذاری شد.

محمد صفی‌زاده (10 ماه)

در تیرماه 72، محمد صفی‌زاده که طی 2 سال پیش از آن، مدیریت باشگاه متمول کشاورز را بر عهده داشت رئیس فدراسیون شد. حذف تیم ملی از مقدماتی جام‌جهانی 1994 آمریکا در دوران مدیریت او رخ داد. با آمدن رئیس جدید سازمان، او از کارش برکنار شد.

امیر عابدینی (5 ماه)

در دوران مدیریت کوتاه‌مدت او تیم ملی در بازی‌های آسیایی 1994 هیروشیما شرکت کرد و شکست تلخی خورد. او در آبان73 به علت اختلاف با معاونت فنی وقت سازمان و شکست تیم ملی استعفا کرد. عابدینی بازیکن سابق تیم‌های فوتبال پیکان و پرسپولیس بود.

داریوش مصطفوی (37 ماه)

کار فدراسیون بیست و نهم از آبان73 تا آذر76 به طول انجامید. مصطفوی، گوش چپ سابق تیم ملی و باشگاه‌های تهران‌جوان، استقلال، پرسپولیس، قبلا در 2دوره دبیر ناصر نوآموز محسوب می‌شد و این بار در دوران ریاستش مایلی کهن و سپس والدیر ویرا را سرمربی تیم ملی کرد و تیم ملی که تیم سوم جام‌ ملت‌های آسیا شده بود به جام جهانی 1998 فرانسه صعود و دوران خاطره‌انگیزی را سپری کرد. مصطفوی بر اساس آنچه آن را بیماری می‌گفتند از مسئولیت کنار رفت.

محسن صفایی‌فراهانی (56 ماه)

او که سابقه عضویت در هیأت مدیره فدراسیون‌های مختلف و باشگاه دارایی را داشت از دی76 تا شهریور81 رئیس فدراسیون بود. در دوران او فوتبال صاحب تشکیلات زیربنایی بسیار ازجمله آکادمی و کمپ فوتبال شد، ایویچ، بلاژویچ، برانکو، پورحیدری، جلال طالبی و... سرمربی تیم ملی شدند، تیم ملی حضوری قدرتمند در جام‌جهانی98 فرانسه داشت و برای اولین بار بعد از سال‌ها به جام جهانی نوجوانان و جوانان صعود کردیم. صفایی‌فراهانی در دی‌ماه79، در دوران فدراسیون‌های ورزشی اصلاح شده و انتخابی این بار رسما رئیس فدراسیون شد.

محمدحسین دادگان (45 ماه)

فعالیت‌های فراهانی توسط دادگان با قدرت بیشتری ادامه یافت. دادگان از شهریور81 تا دی‌ماه همان سال سرپرست فدراسیون بود اما در دی‌ماه 81 رسما رئیس فدراسیون شد و تا خرداد85 که به علت اختلاف با رئیس سازمان از مسئولیت کنار رفت رسما رئیس فدراسیون بود. دادگان دفاع راست تیم‌‌های ملی بزرگسالان و جوانان، بوتان و پرسپولیس بود که در 27سالگی فوتبال را کنار گذاشت. در دوران ریاست او، فدراسیون صاحب ساختمانی شایسته شد و باشگاه پرسپولیس و استقلال هم با داشتن 2 ساختمان آبرومند از بلاتکلیفی درآمدند. در دوران دادگان تیم ملی قهرمان بازی‌های آسیایی2002 بوسان شد، بدون شکست تیم سوم جام ملت‌های2004 شد و به جام‌جهانی2006 صعود کرد. شرایط چنان بود که بعد از اختلاف با سازمان تخریبش کردند اما بعدها با اعلام نظر رئیس جمهور در اشتباه سازمان برای کنار گذاشتن دادگان او دوباره مورد توجه قرار گرفت اما حاضر نشد به فوتبال برگردد.

دوران فدراسیون انتقالی (29 ماه )

دوران فدراسیون انتقالی از خرداد 85 تا دی86 به طول انجامید و دوران بدی برای فوتبال ایران بود. در این دوران، فیفا فدراسیون ایران را به علت تخطی از فعالیت‌ها و مسئولیت‌ها تعلیق کرد اما فدراسیون فوتبال با دادن قولی مبنی بر انجام تغییرات بر اساس سلیقه فیفا از تعلیق خارج شد. در دوره اول این زمان 19ماهه، کیومرث هاشمی سرپرست وقت و داریوش مصطفوی دبیر و همه‌کاره فدراسیون شدند. اما در دوره دوم، گروهی که مورد تأیید فیفا بودند برای انجام تغییرات اداره موقت فدراسیون انتخاب شدند. فیفا در این مدت 8ماهه نام صفایی‌فراهانی را بار دیگر به عنوان رئیس در بولتن خود ثبت کرد. مهدی جنیدی، علی رغبتی، محمدحسن انصاری‌فرد و... از اعضای کمیته انتقالی بودند که بالاخره تغییرات را ثبت کردند و فوتبال آماده انجام انتخابات تازه شد. طرح دهان‌پرکن «خردجمعی» قلعه‌نوعی را در این مدت سرمربی تیم ملی کرد!

علی کفاشیان (50 ماه)

رئیس سابق فدراسیون دوومیدانی که از مسئولان کمیته المپیک بود در شرایطی که تنها خودش کاندید‌ای فدراسیون فوتبال شده بود انتخاب شد. کفاشیان در دوران مدیریت خود یک بار حذف تیم ملی از مقدماتی جام‌جهانی و 2بار از المپیک را به چشم دید. خیلی‌ها او را غیرفوتبالی‌ترین رئیس فدراسیون تاریخ ایران می‌دانند.