اگرچه مردم همیشه در طول انقلاب از آزمونهای بزرگ موفق و سربلند بیرون آمدهاند، اما انصاف بر این است که بگوییم حضور آنان در انتخابات مجلس نهم بالاتر از حد انتظار بود. این سخن ناظر به شرایط خاص داخلی و خارجی است که کشور با آن روبهروست؛ از یک سو کشورهای غربی ایران را تحریم و تهدید کردهاند و از سوی دیگر در داخل مردم با برخی مشکلات اقتصادی روبهرو هستند.
حضور مردم در انتخابات اخیر نشاندهنده عمق آگاهی دینی و انقلابی آنان، اقتدار نظام و هدایتهای مؤثر مقام معظم رهبری بود. پیام بسیار مهم این انتخابات این بود که مردم افزون بر انتخاب نمایندگان مطلوب خویش، سیلی محکمی نیز- به تعبیر رهبر معظم انقلاب- بر آمریکا نواختند. درواقع یکی از دلایل مشارکت مردم در انتخابات مجلس، پاسخی بود که آنها میخواستند به دشمن بدهند.
حضور مردم در انتخابات مجلس از زاویه دیگری نیز برای نظام ما مهم بود؛ دشمنان انقلاب با پدیدار شدن بیداری اسلامی در کشورهای منطقه، با آگاهی از حوزه نفوذ ایران در تحولات، چنین تبلیغ میکردند که مردم ایران از انقلاب خودشان مأیوس و نسبت به آن دلسرد شدهاند. مردم ما با شرکت در انتخابات اخیر ثابت کردند که تجربه شان موفق بوده و به مردم کشورهایی نیز که بهدنبال مبارزه با طاغوت و احقاق حق خودشان هستند، این پیام را دادند که راهشان را ادامه بدهند و پایداری بورزند. انتخابات مجلس نهم در ابعاد داخلی نیز حاوی پیامهایی بود؛ برخی از اشخاص و جریانات که زمزمه جدا شدن مردم از نظام و رهبری را سرمیدادند، از مشارکت 65 درصدی در انتخابات مجلس نهم شگفت زده شدند. البته ما باید قبول کنیم که برخی مشکلات اقتصادی همچون نرخ بالای تورم، گرانی و بیکاری در کشور وجود دارد، ولی برخی این موضوع را مستمسک و بهانهای برای فاصلهگرفتن جامعه از انقلاب و اهداف امام خمینی(ره) قرار دادند. انشاءالله مردم ما از این مشکلات داخلی نیز با تدبیر مسئولان رهایی خواهند یافت.
انتخابات مجلس پیام بسیار مهمی نیز برای مسئولان داشت؛ مسئولان باید بدانند که مردم برای اسلام در 12 اسفند آمدند. مردم برای یک جریان یا گروه خاص به انتخابات نیامدند بلکه به خاطر اسلام و مکتب اهلبیت (ع) به میدان آمدند. گفتوگوهای انجام شده با مردم گواه این مطلب بود که دغدغه پیر و جوان این مملکت مسئله اسلام، شهدا و آرمانهای امام(ره) است. مسئولان اگر طالب وفاداری مردم نسبت به خویش هستند باید پایبند به این اصول باشند، دلسوز مردم باشند و هرچه بیشتر در جهت حل مشکلات آنان بربیایند. مسئولان باید اختلافات را کنار بگذارند و از کشیده شدن آن به بطن جامعه پرهیز کنند.
اما نکته حائز اهمیت دیگر آن است که ما برای تداوم برگزاری انتخاباتهای پرشور در آینده، باید مجال بیشتری برای حضور نخبگان در عرصههای سیاسی فراهم کنیم. در هر مجلسی که شکل میگیرد ما باید بررسی کنیم که آیا حضور نخبگان علمی و سیاسی در آن بیشتر است یا نه؟ اگر فرایند شکلگیری مجالس در ایران بهگونهای باشد که به کاهش فعالیت نخبگان بینجامد، باید آن را نگرانکننده دانست. متأسفانه طی یک دهه اخیر در کشورمان جو افتراها و تهمتها نسبت به یکدیگر افزایش یافته و مردم را آزرده خاطر ساخته است. چنین فضایی اگر در آینده تداوم بیابد، مانع از حضور افراد ارزش مدار، نخبه و کاردان در مناصب کشور میشود. مسئولان و رهبران جامعه ما باید برای این مسئله تدبیر اساسی بیندیشند.